АСАРЛАР (III жилд). Сирожиддин Саййид

осмонларингни ўйласам,

      Ҳар булутдин менга бир

             соҳибқирон кўринадир.

      Бир хазон япроғидек

             мен бу диёрдин кетмишам,

      Кўзима икки жаҳон

             баргихазон кўринадир.

      Тоғларинг ҳам бошима

             сермар чақинлардин қилич,

      Эй фалак, ниятларинг

             асру ямон кўринадир.

      Менга берган ранжларидан

             гар ҳикоят айласам,

      Қанча беку қанча мирзо,

             қанча хон кўринадир.

      Тожу тахтдин жонларим

             бўғзимга келмиш шунчалар,

      Эй даҳр, тобутларинг

             тахтиравон кўринадир.

      Бир уюм тупроқ бўлиб

             қолмиш Ватанда волидим,

      Бир уюм тупроқда бор

             кавну макон кўринадир.

      “ТЕМУР ТУЗУКЛАРИ”

      “…Ул фурсатлар Темурия салотини дастури била тўшак устида ўлтурур эдим”.

(Тўққиз юз биринчи (1495-1496) йил воқиалари)

* * *

      Бобомдан қолган эй сўзлар, аё сўзлар,

      Менга дармону қувват ҳам даво сўзлар.

      Бобом қурган саройлар ичра сизлар ҳам

      Буюк бир қўрғонсиз даҳр аро, сўзлар.

      Менинг шаъну ғурурим ҳам шараф-шоним,

      Турар дунё турар то бу бино, сўзлар.

      Жаҳонгирлик била фатҳу зафарлардин

      Дилимга сиз берибдирсиз сафо, сўзлар.

      Ики кафтин очиб тургандайин бобом,

      Қолибдурсиз менга мисли дуо, сўзлар.

      Жам ўлмиш ҳарбу зарбнинг санъати сизда,

      Гувоҳдир оламу арзу само, сўзлар.

      Жаҳон то олгуси давлатчилик дарсин,

      Жаҳон давлатлари сизларда жо, сўзлар.

      Мисоли наррашернинг наърасидирсиз,

      Берурсиз то қиёмат сиз садо, сўзлар.

      Улуғвор салтанат шундоқ бино бўлмас,

      Кўрибсиз қанчалар жабру жафо, сўзлар.

      Оғирдир подшоҳлик бирла бахт йўли,

      Бўлингиз менга ҳам сиз раҳнамо, сўзлар.

      БУ МИРЗОЛАР

* * *

      “Бу мирзолар андоқ ифрот23 била фисқ ва айшға машғул эдиларким, отасидек кордида ва кордон24 подшоҳ тушчилик йўл келиб, рамазондек мутабаррак ва азиз ойға кечалик фурсат қолиб, отасидан ийманмай, Тенгридан қўрқмай, ҳануз иши чоғир ичмак эди нашот25 била, мажлис оролиқ эди инбисот26 била. Муқаррардурким, мундоқ бўлғон киши андоқ шикаст топқай ва бу навъ ўтган элга ҳар ким даст топқай27”.

(Тўққиз юз иккинчи (1496-1497) йил воқиалари)* * *

      Бу мирзолар разилликсиз,

             риёсиз сайрай олмаслар,

      Бу мирзолар фасоду айшу

             майсиз яйрай олмаслар.

      Бу мирзолар тилини ғийбату

             фисқ бирла қайрабмиш,

      Бу мирзолар қилични лек

             қиличга қайрай олмаслар.

      Бу мирзоларнинг ортида

             яна мирзолари бордир,

      Бу мирзоларга юрт бермангки,

             ҳаргиз асрай олмаслар.

      “ТЕМУРБЕК СОЛҒОН ИМОРАТЛАР…”

*