яъники,
Аввали маломат, кейин – надомат,
Охири – қиёмат шармандалиги.
* * *
Уч тоифа кишилар борки, Худо қиёмат куни улар билан сўзлашмайди ва раҳмат назари билан ҳам боқмайди ва гуноҳларини ҳам кечмайди, балки уларни қаттиқ азоблайди:
1. Кекса бўла туриб, зино ишлардан қайтмаган одам.
2. Ёлғончи амир.
3. Мақтанчоқ камбағал.
УЧ ТОИФА
Мақтанчоқ камбағал, ёлғончи амир
Ва зино ишлардан қайтмаган кекса –
Ушбу уч тоифа кимсалар билан
Худо сўзлашмагай қиёмат келса.
Раҳмат назари-ла боқмас уларга,
Гуноҳларин кечмас – ҳисоби бўлгай.
Шу уч тоифага маҳшар кунида
Худонинг энг қаттиқ азоби бўлгай.
* * *
Аҳли жаннат жаннатга киргайдир, аҳли дўзах дўзахга киргайдир. Кейин Оллоҳ таоло малоикларига: “Қалбида заррача имони бор одамни дўзахдан чиқарингиз!” деб айтадир. Улар шундан сўнг куйиб қорайиб кетган ҳолда дўзахдан чиққайдирлар, ҳаёт дарёсида чўмилгайдирлар, ёмғирдан кейин гиёҳлар унгандек баданлари кўркам бўлғусидир.
ЗАРРАЧА ИМОН
Жаннатий инсонлар киргай жаннатга,
Дўзахийлар эса дўзахга киргай.
Сўнгра Парвардигор малоикларин
Ҳузурига чорлаб шундоқ буюргай:
“Дўзахдан чиқариб олинг қалбида
Заррача имони бор кимсаларни”.
Шўрликлар, чиққайлар куйиб, қорайиб,
Зўрға судраб абгор жисмларини.
Ҳаёт дарёсида чўмилгайдирлар,
Аста қайта бошлар юзда ранглари.
Мисли ёмғирдан сўнг гиёҳ унгандай
Кўркам бўлғусидир жону танлари.
* * *
Инсонга бир водий тўла молу дунё берилса, у иккинчи водийнинг ҳам берилишини хоҳлайди. Иккинчисидан кейин учинчисини ва ҳоказо, унинг нафси тўймайди. Инсоннинг кўзини фақат тупроқ (қабр тупроғи) тўйдиради. Кимки тавба қилса, Худо уни кечиради.
НАФС
Инсонга бир водий мол-дунё берди,
Иккинчи водийни истади инсон.
Бунисин ҳам олди, тўрт ён аланглаб,
Яна учинчисин қистади инсон.
Унинг кўзин фақат тупроқ тўйдирар,
Ортиб кетолмас-ку сўнг дам барини…
Вақтни ўтказмайин тавба қилинглар,
Худо кечиргайдир бандаларини.
* * *
Худо айтадики, Мен икки шерикнинг, агар бири иккинчисига хиёнат қилмаса, учинчисидурман. Агар хиёнат қилса, уларнинг ўрталаридан чиқиб кетаман.
ХУДО АЙТАДИКИ
Марду оқил бўлса, хушдил, хушрафтор,
Меҳру оқибатли, бўлса пок имон,
Хиёнат қилмаса бир-бировига,
Мен икки шерикнинг учинчисиман.
Агар аралашса бунда хиёнат,
Шубҳаларга борса бири биридан,
Ҳамроҳ бўлолмасман уларга бу он,
Мен чиқиб кетарман ўрталаридан.
* * *
Фаровонлик вақтларингда Худони таниб (унга илтижо қилиб юр), токи қийинчилик вақтингда у ҳам сени танисин.
ОЛЛОҲ РАҲМЛИДИР
Ҳисоб-китоблидир