ўздан орланди,
Яхшилар, қайдасизлар?
Қоқилган қайтиб турса,
Айбини айтиб турса,
Қилмишига оҳ урса,
Яхшилар, қайдасизлар?
Кечиргувчи кўзи бор,
Малҳам бўлар сўзи бор,
Сўрайман такрор-такрор,
Яхшилар, қайдасизлар?
Ой тутилган тундайин,
Гўрдан чиқмас ундайин,
Яшагим йўқ шундайин,
Яхшилар, қайдасизлар?
Гуноҳкорнинг гувоҳи,
Ёлғиз Ўзи паноҳи.
Етсин тавбамнинг оҳи,
Яхшилар, қайдасизлар?
Мен сизни излаб келдим,
Ўзимдан бўзлаб келдим,
Меҳрингиз кўзлаб келдим,
Яхшилар, қайдасизлар?
ШОИРНИНГ БОЙЛИГИ
Гоҳ-гоҳида тўкилиб,
Ёзгим келар тўрт қатор.
Илҳом келмай ноз қилса,
Ўзим ўзимга ашъор.
Аммо Ҳақнинг бағри кенг,
Туйғулар чоғир бўлар.
Оқ қоғозим устига,
Сўзларим ёмғир бўлар.
Гоҳ алам, гоҳи шодлик,
Чеҳрасин кўрсатгайдир.
Ҳаётнинг ҳақиқати,
Ёзишни ўргатгайдир.
Майсалар мулойимлар,
Сатримни силайдилар.
Шабнамлар оқойимлар,
Умримни тилайдилар.
Гўзаллик гўшасида,
Кўнглимни нурлантирсам.
Мен булбулнинг қизига
Набирам уйлантирсам.
Шоир бўлса, зўр шоир,
Навоийдан нур олса.
Йигит бўлса Фарҳоддек,
У тошлардан дур олса.
Устимдан кулманг, булар –
Дилнинг ширин қайғуси.
Шоирнинг бор бойлиги –
Кўкси тўла орзуси.
ЁШЛИК
Оқ қоғозим устида
Мен оппоқ тилак кўрдим.
Нурли қалам дастида
Ёнгувчи юрак кўрдим.
Сўзларнинг саодати
Самодан ёғиларди.
Шоирнинг қироати
Дуодан ёғиларди.
Энтиккан дил эланиб,
Худога йиғлар эди.
Булбулдан сўз тиланиб,
Жонини тиғлар эди.
Яхшиликни ўзига
Яраштирган ҳам кўпдир.
Ёмонликни изига
Эргаштирган ҳам кўпдир.
Баҳорнинг бозорида,
Гул сотганлар бор экан.
Ҳаётнинг озорида,
Дил сотганлар бор экан.
Оқ қоғозим устида
Мен оппоқ тилак кўрдим.
Нурли қалам дастида
Ёнгувчи юрак кўрдим.
Ҳақ сўзнинг увоғини
Юрагингга ютиб кўр.
Бир сатр сиртмоғини
Томоғингда тутиб кўр.
Булбул хашак чўқимас,
Гул юзини силайди.
Шоирлик бу шон эмас,
Дил умрини тилайди.
ИМОН ДАРЧАСИ
Қаро тундан ой истаб
Юрганлар ҳам кўп экан.
Йўқ пистадан мой истаб,
Турганлар ҳам кўп экан.
Не ўтса дил четидан
Қилгувчи топилади.
Кўрган туши кетидан
Юргувчи топилади.
Хаёлин уммонидан
Кит