кўзгусида келажак кўрдим.
Ўтмишига мудом тош отганларни,
Бошдаги қуёшин ботажак кўрдим.
Тарих остонангга тўкилган дарддир,
Тарих чок-чокидан сўкилган дарддир.
Бегонапарварлар ичингда бўлса,
Тарих ўзлигидан ўкинган дарддир.
Тарихнинг тошидир миллат золими,
Тарихнинг тумори миллат олими.
Шукрким, ўзбекнинг улуғлари кўп,
Ҳеч ким кўролмади Алпнинг “дол”ини.
ГИНА ТЕРСИН
Ким кўролмас ўз-ўзини,
Кўр қилгандир қалб кўзини.
Яна унинг фожиаси
Ибрати йўқ бир сўзининг.
Ўзида йўқ, нима берсин,
Изида йўқ, нима берсин?
Алам қилса, тилин тишлаб,
Ўз-ўзидан гина терсин.
АҚЛИ ХУШ
Бу ҳикмат ҳам бобомеросдир,
Тилингни ақлингдан ўздирма.
Шу сўзим ҳам ҳикматга хосдир –
Ишончинг гумонда тўздирма.
Мен дилимни юлиб айтмадим,
Кимлардандир кулиб айтмадим.
Бир эзгулик олдга чорласа.
Елдек елдим, ортга қайтмадим.
Ақл отлиқ чавандозга боқ,
Тулпорни юраги бошқарар.
Ким йўлинггга ёқса бир чироқ,
Юрагин тилаги бошқарар.
Неки айтсам, ёниблар айтдим,
Аввал ўзим қониблар айтдим.
Ақли ҳушнинг баридан тутиб,
Ақли тилдан тониблар айтдим.
ҚАЛБ ДАВОСИ
Аввал қалбинг давола, дўстим,
Тананг бир оз кутиб туради.
Арчар чоғинг пиёзнинг пўстин
Заҳрин ичга ютиб туради.
Қараб кўргин қалбинг қатини,
Сен гумоннинг кулини қоққин.
Тутмоқ бўлсанг бургут патини,
Сен ишончнинг ўтини ёққин.
Бутун олам акси зиёси,
Қалб кўзида гул бўлар экан.
Гар тингласанг тананг нидоси,
Нафс измига қул бўлар экан.
Аввал қалбинг давола, дўстим,
Майли, тананг кутиблар толсин.
Арчаётганда пиёзнинг пўстин,
Одам пиёз ибратин олсин.
ЁШЛИК
Кучинг билагингда турибди, болам,
Муҳими, одамлар сенга ишонсин.
Дилдаги шодлигим, кўздаги жолам,
Сенга боққан замон қалблар қувонсин.
Сен босган изимда кўз очган булоқ,
Умрим йўлларида оппоқ тилагим.
Кексайиб боряпман тизимда титроқ,
Болишни қўмсайди энди курагим.
Кеча мен ҳам эдим сенинг ёшингда,
Қадамим гурсиллар, ўзга сиғмасдим.
Ҳолсизроқ турибман бугун қошингда,
Унда кексайишни кўзга илмасдим.
Асли кексалик ҳам Ҳақнинг инъоми,
Кучдан қолсанг қолгин, ақлинг толмасин.
Бу гап – боболарнинг кўҳна каломи:
Ҳатто ўз болангга кунинг қолмасин.
ГЎЗАЛЛИК
Куртак кулгисига шабнам ярашар,
Гўёки парирўй лабидаги ҳол.
Бу ҳолни тонг ила қуёш талашар,
Ўзи яратганга ўзи боқиб лол.
Гўзаллик