бордир сиздек юртдошимиз,
Отдан тушиб, ерда юрар Юртбошимиз,
Яхши бўлиш яхши экан, Зокир ака.
Етмиш ёшга етти ҳатлаб чиқиш қийин,
Яшаш мумкин, лек эътибор топиш қийин,
Камлик қилар Сизни қанча яхши дейин,
Яхши бўлиш яхши экан, Зокир ака.
ЎТГАНЛАР ЁДИ
Ой бориб омон кел, дер эди онам,
Доимо омон юр, дердилар отам.
Мен омон юрибман, сен даргоҳингда
Руҳларин шод айла, эй қодир Эгам.
Ўз-ўздан дунёда эмасмиз пайдо,
Отадан пойдевор, онадан бино.
Шу боис тириклар ушбу очунда
Ўтганлар руҳидан юрмасмиз айро.
Ибодат асноси ёд этиб турсак,
Руҳи покларини шод этиб турсак.
Уларнинг кутгани хуш дуолардир,
Зиёратларин бот-бот этиб турсак.
Кун келар ҳар кимнинг шоми ботгайдир,
Ўлим шарбатини ҳар жон тотгайдир…
Иймону инсофда собит фарзанднинг
Ўтганлар ёди-ла тонги отгайдир!
2020
“ЎЗБЕГИМ ОНАСИ” ТУРКУМИ
Кимда ҳикмат булоғи бор –
Ҳақиқатнинг чироғи бор.
Яшаяпсан одам бўлиб,
Одамийлик сўроғи бор.
Дунё азал яралганда,
Дунё гўзал яралганда.
Момо Ҳаво бўйларидан
Мушки анбар таралганда.
Одам Ато энтикканда,
Ғалат-ғалат кўз тикканда,
Севги деган савту наво
Жисму жонин эритганда.
Тошлар ҳам бир тўлғонган-ку,
Майсалар ҳам қувонган-ку.
Қалдирғочлар вижирлашиб
Бутун олам уйғонган-ку!
Шундан буён орзу яшар,
Шундан буён туйғу яшар.
Қувонч ерни тарк этмаган,
Армон яшар, қайғу яшар.
Бу оламни олам қилган,
Неки қилса одам қилган.
Яратганнинг ёди билан
Жаннат қилган, кўркам қилган.
Илм билан имкон очган,
Ҳар тилсимни осон очган.
Тафаккурнинг самосидан,
Кўнгилларга нурлар сочган.
Орзу билан тонг отади,
Умид билан кун ботади.
Одамзодни бу дунёда,
Орзулари уйғотади.
***
Яшашнинг ўзи бахт озод Ватанда,
Қувонч қўрғон қурган обод Ватанда.
Файзу баракаси доим зиёда,
Қўллар меҳнатдаю диллар навода.
Ҳар фарзанд чеҳраси – тинчликнинг ранги,
Тилларда, дилларда ҳурлик оҳанги.
Бошларда ҳуррият офтоби порлар,
Меҳру оқибатга, дўстликка чорлар.
Тенгликнинг муқаддас китоби бизда,
Ҳар миллат орзуси рўёби бизда.
Яратиб, яшнатиб халқнинг ўзи – шод,
Ўқиб уққанларнинг дил мулки – обод.
Шижоат аъмоли – Ўзбекистонда,
Матонат камоли Ўзбекистонда.
Аёлга бахт берган озод Ватан бу,
Аёлга тахт берган обод Ватан бу.
Дунё аҳли абад қилгайдир ҳавас,
Кўҳна Шарқда азал Аёл муқаддас.
Бунда кафтда тутмиш Она зотини,
Шоирлар