тўлиб ғамгинлик, озор
Ютасанми?
Оёғим остида ғичирлайди қор,
Табиат чорлайди ёнар кўзларим,
Бораман, кўмилар босган изларим,
Мени эслармикан орзиқиб, бедор,
Ўша таниш жимжит гўшада, дилдор,
Кутасанми?
МУВАШШАҲ-РУБОИЙ
Ваъдаларга нечун ишонай ахир вафо бўлмаса,
Агар муҳаббат ёлқини вужудингда жо бўлмаса.
Фақат севмоқ-севилмоқнинг, эй Парфий, маъниси недир,
Оташи бўлмаса-ю юрагида, наво бўлмаса.
«ГУЛДАН ГУЛГА УЧИБ ЎТДИ…»
ГУЛДАН ГУЛГА УЧИБ ЎТДИ,
Лолаларга қўнди
нафис гул.
Гулдай умри унинг битди,
Гул сингари сўнди
нафис гул.
«ШАКЛСИЗ ХАЁЛ…»
ШАКЛСИЗ ХАЁЛ.
Ҳислар гўё
дарё.
Ғир-ғир
шамол.
Ҳасрат каби япроқда
мудрар бир томчи ёмғир.
«ТАБИАТ КАФТИДА…»
ТАБИАТ КАФТИДА
Мен – одам,
Табиатга
айландим.
Тириклигимга ҳаёт деган
белги тақдим.
Ҳаво бўлдим,
сув бўлиб оқдим,
Шалола сингари қуюлдим.
Тупроққа қўйилдим афтидан,
Яна қайта отдим одим
табиат кафтида,
Мен – одам.
МУСИҚИЙ
Ўн икки қабатли сеҳрли бино
Қурилгандир ҳасрат ва бахт маҳрига.
Нафис сўз тугайди шеър тугар замон
Қулар юрак узра наво – сеҳргар.
«ЎН САККИЗ ЁШ – ПАРЧА ҲАЁТ…»
ЎН САККИЗ ЁШ – ПАРЧА ҲАЁТ.
Варақланар ўн саккиз ёш
Бир китоб сингари бошдан.
Афсусларга ким берар дош,
Ўн саккиз минг хаёл бошда,
Кўзларимда ўн саккиз ёш.
Ўн саккиз ёш – парча ҳаёт…
1959
«КЕЛ, ЭЙ МАҲБУБАМ…»
КЕЛ, ЭЙ МАҲБУБАМ,
Ташриф эт, гўзал.
Яшна қаршимда бу дам,
Йўлларингга зар.
Қора булутлар
Тўлмай уфққа.
Муҳаббатинг ўти-ла
Порла, маъшуқам.
Севгилим, сўйла,
Жавоб бер, қўзим,
Қаердасан гул ила,
Қоши қундузим?
О, дилрабо, қайт,
Рашк этсин баҳор.
Севги қўшиғини айт,
Қалбим, марҳабо!
БАҒИШЛОВ
Дўстим Н…га
Созим учиб бориб ёнингга,
Кечир бир дақиқа этар банд.
Таниш ўша товушим Сенга,
Ёқмаса ҳам, эҳтимол, гарчанд.
Гул-чечаклар териб тутмадим.
(Сен бошқача тушунма буни! )
Далаларда