Gurbetin Sesi. Анонимный автор

idim, uludum.

      Ayağım kanla yıkandı.

      Kendi doğduğum topraktan,

      Maral gibi kovuldum.

      Fakat dirildim güç alıp

      Tuttuğum İskitler bayrağından.

      Tomris gibi han doğdu

      Dağlar gibi yüksek ruhumdan.

      Tanrının kutsadığı Mete ve Hunlardan

      Kanıma sinen ruhumdan

      Konuşur “altın adamlar”

      Eski ve büyük yurdumdan.

      Zamanın sırlarından doğup

      Destan olup alevlenen ateşim.

      Devirlerin attığı her adımın,

      Kitabını yazan bozkırın,

      Kavminden, halkındanım ben

      Er Türk Bumın Kağanın.

      Kültegin, Bilge alplerden,

      Alev alan ateşli ruhum.

      Güneşi öpüp yüce gökteki,

      Ayı da atıma bindirdi.

      Düşmana zemheri kadar soğuk.

      Halkıma bahar mevsimi gibi güzel.

      Yücelik ve kahramanlık nurunu

      Âdeta güneş gibi dağıtırım.

      Geniş ve büyük bir toprağım,

      Gönlü sabah kadar aydınlık olan milletim.

      Tonyukuk’un bayrağını dalgalandıran,

      Temrenimin ucunu bileyen

      Uçsuz bucaksız büyük bozkırım.

      Gök Türk – Kazak, bu benim.

      Bozkır, aynı bozkırımız,

      Dedemin nefesi buralarda.

      Fakat yenilemeden o eski ruhumuzu,

      Âdeta kağanı ve bilgesi yok olan halk gibi

      Kuru duman kokan dedikoduyla

      Niye sönmekteyiz yavaş yavaş.

      Büyüdüğümüz bozkırda

      Parça parça olmuş tonumuz,

      Sinsi düşmanın yaktığı ateşle

      Yanmakta şimdi şehrimiz.

      Şakaklarımda hissettiğim acı,

      Vatanımın parçalanmasındanmış

      Türlü vahşeti gözüm gördü,

      Fakat şimdi uyanma zamanı geldi!

      Namusumu kırbaçladım dövdüm,

      Tekme attım ruhuma, gövdeme.

      Dünkü Kazak, o Kazak,

      Kimseye uşak olmaz Kazak!

      Gök Türkler’in doğurduğu yiğidi Kazak!

      Kök Börüyü bayrak yapan Kazak!

      Ağlayıp sızlamaya hakkım yok,

      Yükseltmeliyim birliğin bayrağını,

      Kuvvetlenip yeniden kalk Kazak!

      TOKMUKAMET TURSINOĞLU BAZARBAY

      Tokmukamet Tursınoğlu, 19 Ekim 1941 yılında Çin Cumhuriyeti İli Kazak Özerk Bölgesinin Toğıztarauw İlinde Ankebay yaylasında doğmuştur. 1960 yılında liseyi tamamlayan şair, Mayek okulunda öğretmen olarak çalışmaya başlamıştır. 1965 -2000 yılları aralığında köy muhtarı, parti yöneticisi gibi alanlarda hizmet eden Tokmukamet Tursınoğlu, görevini tamamlayıp emekli olmuştur. 2012 yılında anavatanı Kazakistan’a dönen şair, Akmola İli Burabay İlçesi Karacar köyüne yerleşmiştir. Şairin soy kütükler üzerine kitapları ile “Ömir-ay” (Ah, Ömür) isimli manzum destan kitabı yayınlanmıştır. “Kazakistan Telif Hakları Derneği”ile“Tanjarık” Uluslararası Araştırma Vakfı’nın üyesi.

      TANJARIK’A

      Tanjarık insanoğullarının bilgesisin,

      Şairlikte ferâset ustası.

      Tüm dünyaya tanıttın halkını

      Abay’dan sonra Kazak için çırpındın.