Nurlan Orazalin

Susamış Geceler


Скачать книгу

benim

      Canımsın ey aşk

      Melek huylu bebek bakışlı aşk

      Kalbimi dinle az az

      Şehrin gürültüsünü biz susturduk biz

      Aladağ’ın karı çok

      Akıl ucunda güz ateşi yok

      Kendimi ararken hep

      Seni ararım

      Kor gibi biz yandık biz

(Kasım 1968)

      VEDALAŞMAYALIM

      O an

      Kesik bir çizgi gibi

      Saplandı kirpik yüreğime

      Vedalaşmayalım

      Ay mı?

      Gece mi?

      Kim vazgeçirir ki gidişini?

      Vedalaşmayalım

      Hazandan

      Hüzünden

      Haz etmiyorum sensizlikten

      Vedalaşmayalım

      O sokak

      O park

      Kaçamam anılardan

      Vedalaşmayalım

      Nereye saklanırım kendimden?

      Gözlerinden,

      Bu geceden

      Vedalaşmayalım

(Aralık 1968)

      ÖZLEME BENİ

      Gittim ben

      Sarılıp ateş yakutuna

      Dönüşüp rüzgâra

      Gittim

      Sen de git

      Git de

      Özleme beni

      Dönmemek için gittim ben

      Görmemek için

      Yanıp da kül olmak için gittim ben

      Sen de git

      Git de

      Özleme beni

      Meltemlerimden gittim

      Sözlerimden

      Sancılı hatıralarımdan gittim ben

      Sen de git

      Git de

      Özleme beni

      Salınıp da gelen akşamdan

      Kararıp da kaçan mehtapdan

      Kayan yıldızımızdan gittim ben

      Sen de git

      Git de

      Özleme beni

      Gittiğim yerde

      Ben severim seni

      Ben anarım gözlerini

      Dökerim sözlerimi

      Sen sevme beni

      Özleme

      Ben özlerim seni

(Aralık 1968)

      ACELE ETME DOSTUM

      Acele etme dostum,

      Düşme bilmediğin o yere

      Kışı soğukta

      Koşulunca kara at kızağa

      Çaya doğru çağlayıp gitme

      Acele etme

      Hatırla dalını kayının

      Hatırla duasını suların

      Ayaza gülümse de

      Acele et dostum

      Dönelim bir öğle vakti köyümüze

(Aralık 1968)

      GECE UYKUDA

      Gece uykuda

      Ay uyanık

      Esti dağdaki rüzgâr

      Sakinleşti kara at

      Türküler salınıp gidiyor Kara Dağa.

      Gece uykuda

      Sesler yorgun

      Özledi baharı kara toprak

      Hüzünlendi sarı yaprak

      Türküler salınıp gidiyor Kara Dağa.

      Gece uykuda

      Coşku suskun

      Bir kız şarkı söyledi

      Kürdili hicazlar dargın

      Türküler salınıp gidiyor Kara Dağa.

      Gece uykuda

      Şimal yıldızı kayıp

      Karalar bağladı ak kâğıt

      Üstü çizildi benlerin

      Türküler salınıp gidiyor Kara Dağa.

(Ocak 1969)

      YARIN

      Yarın

      Yarın giderim ben

      Yok, ağır yüküm tutan elden başka

      Vedalaşıp dağlarla

      Yüreğimdeki korla

      Yarın

      Yarın giderim ben

      Bağlayarak

      Sevinç ile hüznü

      Tek tane şiirim, yükümü

      Öpmeden özünü

      Çözmeden örgünü

      Yarın

      Yarın giderim ben

      Bir şarkı tüttürür

      Bir ihaneti öldürür

      Geride kalan anıları söndürür

      Yarın

      Yarın giderim ben

      Durdurmadan mısralarımı

      Susturmadan hazanlarımı

      Dönüp duran hatıralarımı

      Alır da giderim ben

      Yarın

      Yarın giderim ben

      Sen şalına sarınıp aşkı beklerken

      Yarın

      Yarın giderim ben

(Ocak 1969 )

      AY ÜŞÜRKEN

      Yıldız yağdı ay üşürken

      İrkildi toprak açıp kucağını

      Sardı sarhoş caddenin naralarını

      Küstüm ben de…

      Dertlendi dere ayın bu haline

      Gerçek olmayacak düşlerine

      Her şey geçmedi

      Her şey düzelmeyecek işte

      Abay Caddesinde

      Gece on ikide

      Gündüz birde

      Küstüm ben de…

      Kucakladım sensizliği

      Denizci fırtınayı

      Gemi dalgayı

      Yıldız yağdı ay üşürken

      Üşürse üşüsün bana