id="n56">
56
Adı çekilmek: Adı anılmak.
57
Mat galmak: Hayret etmek, şaşırmak.
58
Hönkürtü: Hıçkırık.
59
Çilenmek: Dökülmek, yağmak.
60
İz: Yol.
61
Ehd. Ahid.
62
Haray: Haykırış, feryad.
63
Elat: halk, topluluk; evler.
64
Kimi: Gibi.
65
Bayatı: Mani.
66
Dözen: Tahammül eden, sabreden.
67
Elac: İlaç.
68
Yuhu: Uyku.
69
Yozan: Tabir eden.
70
Pir: Kaynak, merkez; kutsal yer, ev.
71
Aman: Emniyet.
72
Güman: Arzu, istek, ümid.
73
Kelef: Yumak.
74
Düyün açmak: Düğüm çözmek.
75
Böhtan: Bühtan, iftira.
76
Lap: Çok, çok fazla, tamamen.
77
Planet: Gezegen.
78
Keçmek: Geçmek.
79
Yaş artırram: Yaş üstüne yaş eklerim.
80
Korun korun: Alevsiz, içten içe yanma.
81
Ün salmak: Haykırmak, seslenmek.
82
Üz tutmak: Yüzünü çevirerek söylemek.
83
Hansı: hangi.
84
Dil açmak: Yalvarmak.
85
Ese ese. Titreye titreye.
86
Gile gile: Damla damla.
87
Haçan: Ne zaman ki.
88
Bende. Kul, köle.
89
Çerh: Çark, çember.
90
Fırlanmak: Dönmek.
91
İtirmek: Yitirmek.
92
Çaşmak: Şaşırmak.
93
Sepelenmek: Serpilmek, saçılmak.
94
Zamin: Tasdik etmek.
95
Çiskin: Kapalı havada ince ince yağan yağmur.
96
Azazil: Gaddar.
97
Yaddaş. Hafıza
98
Yalguzag: Kurt, canavar.
99
Ulamak: Ulumak.
100
Od: Ateş.
101
Galamak: Odun gibi ateşe atmak; üst üste yığmak.
102
Düzlük: Doğruluk.
103
Hamı: Herkes.
104
Paylamak: Paylaştırmak.
105
Yumşaldan: Yumuşatan.
106
Sende nisgilli: Sana hasret.
107
Benövşe: Menekşe.
108
Ezizlemek: Yüceltmek, çok değer vermek, sevmek.
109
Bizlemek: Şişlemek.
110
Yad: Yabancı.
111
Yaranmak: Yaratmak/yaratılmak.
112
Ahtarmak: Aramak, araştırmak.
113
Geybet: Gıybet, arkadan konuşma, dedikodu.
114
Ganmak: Anlamak, idrak etmek.
115
Seslemek: Çağırmak, davet etmek.
116
Gargımak: Beddua etmek.
117
Mat olmak: Şaşırmak, hayrette kalmak; mağlup olmak.
118
Galanmak: Üst üste yığılmak.
119
Sınag: Sınav, sorgu.
120
Gırag: Başkası, özge, yabancı.
121
İlan: Yılan.
122
Sim: Telli sazların teli.
123
Çalan: Sokan, zehirleyen.
124
Gubar: Keder, gem, dert.
125
Gövremek: Rahatsız etmek, incitmek.
126
Salmak: Takmak.
127
Uralanmak: Parçalanan.
128
Erşi-e’la: Arş-ı Âlâ, göğün en yüksek katı.
129
Sağalmak: İyileşmek.
130
Gıfıllanmak: Kilitlenmek, kapatılmak.
131
Gala: kale.
132
Sınmak: Kırılmak.
133
Benövşe: Menekşe.
134
Kömeksiz: Yardımsız, kimsesiz, himayesiz..
135
Bar: Mahsul, semere, meyve.
136
Haray: Feryad.
137
İtik: Yitik.
138
Danlamak: Ayıplamak, kınamak.
139
Didmek: İncitmek, hırpalamak, ditmek.
140
Hemişelik. Daima.
141
Soluhmak: Solmak.
142
Sınmak. Kırılmak
143
Den: Tane.
144
Çemen: Yeşillik, çayırlık.
145
Hayan: Yardımcı.
146
Keşkül: Hindistan cevizi kabuğundan yapılan ve dervişlerin dilenip topladıklarını içine koydukları kap.
147
Yaylık: Başörtüsü.
148
Genim: Düşman.
149
Gülle: Kurşun.
150
Gerib: Yabancı, kimsesiz.
151
Haçanacan: Ne zamana dek.
152
Yarğan: Yar, vadi.
153
Oyulmak: Oyuk hâle gelmek.
154
Hırman olmak: Harman olmak.
155
Hara: Nereye.
156
Haçan: Ne zaman.
157
İtirmek: Yitirmek.
158
Tapmak: Bulmak.