mektuplar” şiirler dizisi her şeyden önce millî şiirdeki yeni bir temayüle yol açarak yeni bir akımın temelini atmıştır. Ayrıca, şairin neomodernizm alanındaki sanatsal deneyimiyle güç sınaması; onun sanatsal keşif veya yeni bir çığır açma çabası olarak değerlendirilebilir. İnancının, ahlakının ve iç dünyasının saflığı Atantay Akbarov’un şiirlerinde laytmotif olarak her zaman çalan bir çanı hatırlatmaktadır. Zira, İnsana, insanlığını hatırlatma hakkı sadece şaire verilmiştir!..
“Hüda şair, şaheseri – insandır!” sözünü de ancak Şair Akbarov söyleyebilir. Demek, “Tanrıya en yakın insan, Şairlerdir” sözü boşuna söylenmemiştir…
1
VATAN YAŞAR
Biz; dünyaya gözlerimizi kapayınca bir avuç toprak olur, Atayurdumuzla bir bütünü oluştururuz. Ancak, şu anda, biz kendi idrakimiz, düşünce dünyamız ve manevi kudretimiz ile
Atayurdumuzun yüzünü dünyaya yansıtıp zamanla eşgüdümlü, ebedîyetle düşüncesi aynı, herşeye sorumlu CAPCANLI VATANız. İşte bu talih kuşumuzun, mutluluğumuzun kıymetini bilip, göz kırpımlık hayatımızı güzel geçirmeliyiz…
1.1. DİRLİKTEKİ VATAN BİZİZ CAPCANLI!
Mendillere koyup vatan hâkini,
Ecdadımız kovdu nice yağıyı.
O toprağı atıp şehit kabrine,
Kanlı meydan içre sağdı saguyu.
-Neden vatan adı olmuş Atayurt?
-Uğruna can verdi alplar ve atan.
Vatan ile kaderin bir yek vucut
Olduğunu sen de hisset genç adam.
Ömür yolu… yokuşuna giderken,
Özümüz pek bilmeyiz kim vatanlı.
Diz bükmeden yaşatan şu töreyi,
Dirlikteki vatan biziz capcanlı.
Kement gibi engelleri boğarak,
Kıymet verip sen şenlendir Vatanı.
Yahşi şiirle yahşi işlere ölüm yok,
Yaşam sevmez parlamayıp batanı.
Emek ancak kazandırır devleti,
Can millete, ten toprağa armağan.
Devrin satar, işin satmaz hey kandaş,
Döneminin güç, feyziyle sarmalan.
Yere baksan vatan olur yerle bir,
Avuç toprak olur biter, söneriz.
Diz bükmeyip yaşattıkça töreyi,
Biz vatanız elbet Hakk’a döneriz.
1.2. KOPMAZ ASLA KIYAMET
Oğuz Han’ın devam edip yoluna
Türk halkları… girsin kuvvet koluna.
Manas atam, atlanarak Beycin’e4.
Tüm Doğu’yu uyandırdı boyuna.
Avrupa’da kalsa Kırgız izleri,
Batur Hunlar gitti ileri daha da.
Osman Türkü Avrupa’da altı asır
Tarih yazdı, at koşturdu sahada.
Türk tarihi… Bütün dünya biliyor
Tüm dünyada Manas izi; anıdır.
Türk halkların dili, dini aynıdır,
Beraberlik onun kutu, canıdır!..
İşte benim öz tenimden bir parça
Üzerine titrediğim evlattır.
Yetişecek, ocağını tüttürse,
Her çocuğum ayrı birer devlettir.
Gözden ırak gönülden de ıraklar…
Neslim bana yabancı olur böylece.
Şu andaki Türk yurtları misali
Kanat çırpar uçar gider öylece.
Türk halkında vardır bugün intibak.
Tüm insanlık sulhu etsin sıyanet.
Evlatlarım dağılmayın kaçarak!
Varsa intibak kopmaz asla Kıyamet
1.3. ATAYURT
Atayurt olup bizi ağırlayan
yüzyıllar devamında ecdadımsın.
Atayurt; sen bakisin yol aldıran,
Kanımdan bir de çıkan evladımsın.
Ah işte, bugün bizde zaman haşin,
Dereler hatırlatır ana yaşın.
Binlerce sene ağrır gibi başım,
Atayurt, neden dertli bakar taşın?..
Damarı urgan edip birleştirip,
Çekerim derken atmış zora halkı,
Bir gölge mırıldanır gezinerek,
Atayurt, o sen misin çeken balkı?
…Halk sesin’, memur hissi duymalıdır!…
Gönlünü amir halka koymalıdır.
Halkının bahtı için akıllı han,
Hak yemez olup gözü doymalıdır.
Gönlümü yakıp aziz Atayurda,
Ben işte mut peşinde erdim yolda.
Şairin her şiiri baş tacı olur,
Eğer halk, mutluluğa ermiş olsa.
Atayurt, gökte dolu yıldızından
bulayım yıldızını torunumun.
Ecelim işarettir ahirette,
Atayurt, olup tekrar doğuşumun!..
Ecelim işarettir ahirette,
Atayurt, olup tekrıar doğuşumun!..
1.4. ARGIMAK 5
Ecelden epey kurtaran,
Andırır beşik bir evi.
Kırgız’da, bizde argımak
Babadır küçük bir nevi.
Otlarsa teni canlanır…
Kopuzda sesi saklı mı.
Ayıkken değil düşte de
Argımak çeler aklımı.
Püşkürüp o yaklaşınca
Yelesi omza döküle,
Elimi koklar tatlıca,
Dikilir gözü gözüme…
Topuklar isem, ansızın
tökezler, sonra argımak;
turnaca dizip zamanı
toynakla çiğner, yargılar.
Semerden kapmak isteyip,
etekten rüzgâr takılır,
Güvercin