joningga jondosh.
Quvonganingdan qildingmi ko‘z yosh,
Ona Turkiston, senga ne bo‘ldi.
ANA TÜRKİSTAN
Göklere sığmıyor neşeli ruhu can,
Gözlere sevinç yaşları doldu.
Ama sen niçin mahzun, perişan,
Ana Türkistan, sana ne oldu?
Zincirlerden kurtulup erdin murada,
Şehit evlatların geldi mi akla?
Avare gönül doydu mu feryatla?
Ana Türkistan, sana ne oldu?
Hürriyet deminde gözyaşı da nesi?
Gitti başından ejder gölgesi.
Arslanlar doğuran kaplanlar ülkesi,
Ana Türkistan, sana ne oldu?
Sen bir bahçesin ki, çiçeklerin solmaz,
Kıyamette dahi ateşin sönmez.
Evladım deyip sınasan, tamam,
Ana Türkistan, sana ne oldu?
Çağırırsan yiğit mertlerin gelir,
Deniz gibi taşıp, rüzgâr gibi eser.
Sırlar ülkesinden Çolpan’ın gelir,
Ana Türkistan, sana ne oldu?
Ey aziz yar, ey bağrı güneş,
Canciğerinim, canına yoldaş
Sevincinden mi döktün gözyaş
Ana Türkistan, sana ne oldu?
O‘ZBEKNING AYOLLARI
Uxlamaydi tunlari,
Oy nurlari taralgan.
O‘zbekning xotinlari
Farzand uchun yaralgan.
Yildan uzun kunlari,
Kim ko‘nglini so‘rolgan.
O‘zbekning xotinlari
Mehnat uchun yaralgan.
Qirq yil qirg‘in bo‘lsa ham,
O‘z ahdida turolgan.
O‘zbekning xotinlari
Toqat uchun yaralgan.
Yot oldidan sal nari
Qachon kokil o‘rolgan.
O‘zbekning xotinlari,
Iffat uchun yaralgan…
O‘zbekning ayollari,
O‘zbekning xotinlari,
Suvdan halol,
Guldan pok,
Qo‘llari oltinlari,
Qay tomonga bursa yuz,
Yo‘llari oltinlari —
Izzat uchun yaralgan!
ÖZBEK KADINLARI
Uyumaz geceleri,
Ay ışığı saçılan.
Özbek kadınları
Evlat için yaratılan.
Yıldan uzun günleri,
Var mı hatırını soran?
Özbek kadınları
Çalışmak için yaratılan.
Kırk yıl kırgın olsa da,
Sözünde duran.
Özbek kadınları
Sabır için yaratılan.
Yabancının önünde
Örmez saçını asla
Özbek kadınları
İffet için yaratılan…
Özbek kadınları,
Özbek hatunları,
Sudan helal,
Çiçekten temiz,
Elleri altınları,
Ne tarafa çevirse yüz
Yolları altınları
İzzet için yaratılan!
TOSHKENT
Ey quyoshga qarindosh shahar,
Tinglamassan balki arzimni.
Qirq yil qulluq qilsam ham agar,
Uzolmasman sendan qarzimni.
Tuni yorug‘, tonglari iliq,
Shaharlarning sultoni sensan.
Yuzi qizil olmaday tiniq
Lobar qizlar makoni sensan.
Bisotimda topilmas zarim —
Yoshligimning hamrohi ham sen.
Xiyobonga tomgan yoshlarim —
Ilk sevgimning guvohi ham sen.
Ey ko‘ksimga o‘rnashib qolgan,
Mehri ulug‘ bormi senchalik.
Poyiga tiz cho‘kkanim yolg‘on,
Sevmaganman yorni senchalik.
Qarzlarim ko‘p mo‘min ahlingdan,
Ammo o‘ylab goho bosar g‘am —
Bag‘ring shunday kengki, bag‘ringdan
Panoh topgay dordan qochgan ham…
Jonim sadqa yaxshilaringga,
Yomoningga yomonligim yo‘q.
Orzum yo‘ldosh orzularingga,
Sensiz mening omonligim yo‘q.
Seni suygan sevgingga hamroh,
Ko‘rolmagan senga zor bo‘lsin.
Meni shoir qilgan qumsuvoq —
Bolaxonalaring bor bo‘lsin!
TAŞKENT
Ey güneşe kardeş şehir,
Dinlemezsin belki derdimi
Kırk yıl kulluk etsem bile,
Ödeyemem sana borcumu.
Gecesi parlak, sabahları ılık,
Şehirlerin sultanı sensin.
Yüzü kızıl elmadan berrak,
Güzel kızlar yurdu sensin.
Beş kuruş parasız gezdiğim
Gençliğimin yoldaşı da sensin.
Bulvarlara damlayan göz yaşım
İlk aşkımın şahidi de sensin.
Ey yüreğime yerleşip kalan,
Sevgisi ulu var mı senin gibi.
Önünde diz çöktüğüm yalan
Sevmemişim yâri senin gibi.
Borçlarım çok ehl-i mümine,
Az düşündükçe bazen gam basar da,
Yüreğin o kadar geniş ki, yüreğinde
Sığınak bulur dar ağacından kaçan da…
Canım sadakadır iyilerine,
Kötülerine