«Kaptar, kel beri!».
Kaptarga «kelgin» deya,
Bermay qush changaliga
Qo‘l uzatib, yengiga
Soldi Kaptarni Ali.
Shul damda Lochin keldi,
Hazratga arzin qildi,
LSaultofmilaatlaay’zkim! y oq,i lAdil,“i!
Har saharlar ovlardim,
Tog‘u toshni elardim,
Bir kaptarni quvlardim,
Kelibdir Sizning sari.
Darmondayam, muhtojman,
Sharmandayam, qalloshman,
Bu kun uch kundir, ochman,
Ovim bergil, yo, Ali!”
Ul sheri Parvardigor,
Ul sohibi Zulfiqor,
Ul shohi Duldulsuvor,
Nido qildi Qambari.
Qambar chun zohir bo‘ldi,
Lutf ila karam qildi,
Dedi: «Xizmat ne bo‘ldi,
Chaqiribsiz bizlari?».
Dedi charxi-chanbarga,
Mushk qotilmish anbarga,
Ali dedi Qambarga:
«Ola kelgin xanjari!»
Ko‘ring emdi ne qila,
Istar-ul karam qila,
Lochin dedi Aliga:
«Siz netarsiz xanjari?»
«Ey, Lochin, men Haydaram,
Sohibi lutfi-karam,
O‘z budumdan et beram,
Sen tilama Kaptari!»
Xanjar chiqdi qinidan,
To et kesa yonidan…
Lochin tutdi qo‘lidan,
Dedi: «Kesma. Yo Ali!
Sening ishing karamdir,
Qo‘llaring muhtaramdir
Bu et bizga haromdir
Ayo. Soqi kavsari!
Lochin sanamang meni,
Kabutar demang ani,
Sinamoq uchun sani
Keluvdik Sizning sari!»
Shohdan ruxsat oldilar,
Qaytib ketar bo‘ldilar,
Uchib, parvoz qildilar,
Ketdilar osmon sari.
Tamom baldi bu so‘zlar,
Etsa kerakdir asar
Maxtumquli – xokisor
Shohimardon chokari.
YOG‘IYDIR-YOG‘IY
Dunyo dushman turur, g‘ofil odamzod,
Mol bilan avlodi yog‘iydir-yog‘iy,
O‘n sakkiz ming derlar kulli olamni,
Gunohi, fasodi yog‘iydir-yog‘iy.
Qul qorabosh, moling, oting, eshaging,
Ot-yarog‘ asbobing, to‘ning, to‘shaging,
Suyguli xotining, o‘g‘lon-ushog‘ing –
Dunyoning barisi yog‘iydir-yog‘iy.
Dunyo bir sarobdir, soz bilan suhbat,
Sipohiga – dastgoh, shohlarga – shavkat,
Shohlardan aylansa dunyo-yu davlat,
Barisi aylandi, yog‘iydir-yog‘iy.
Ot qarisa qolar to‘ydan-bayroqdan16,
Bo‘ri tishdan qolar, burgut tirnoqdan,
Boylar past ko‘rinar quldan-qirnoqdan,
Bandisi, ozodi yog‘iydir-yog‘iy.
Ul go‘rda ochilar bag‘ring butog‘i,
Joningga balodir xastasi, sog‘i,
Yigitlik mavsumi etishgan chog‘i,
Tegsa xazon bodi yog‘iydir-yog‘iy.
Maxtumquli, haqiqatan tuz so‘zing,
«Sog‘ ko‘zimsan» desang, etmas so‘l ko‘zing,
Mosuvoni tashshab, qo‘ygil majozing,
Bir Haqdan o‘zgasi yog‘iydir-yog‘iy.
FARQI KIMDADIR?
Bizdan Salom O‘rozmengli shoirga,
Musulmon, kofirning farqi kimdadir?
Ul ne qushdir, qo‘nar odam boshiga,
Uning qo‘nar, qo‘nmas erki kimdadir?
Ne bandadir, qulliq etar, zot17 olmas,
Ne oshnodir, ming yil ketar yot bo‘lmas,
Ular kimlar-yig‘lar kezar shod o‘lmas,
Qayda suhbat qurar, rizqi kimdadir?
Idris unda qayda, kim-la suhbati,
Bil, kimdadir Yerning, Ko‘kning quvvati,
Ul ne Qushdir, olti mingdir qanoti,
Oy, Kunning, Yulduzning o‘rki kimdadir?
Sarnigun osdilar qaysi og‘ochni,
Haq qaysi do‘stiga berdi Me’rojni,
Bizning payg‘ambarga berilgan tojni,
Xabar bergil, shunday, bo‘rki kimdadir?
Beklar, Maxtumquli lison jo‘sh keldi,
Iyso ko‘kda qaysi shaharga yeldi,
Payg‘ambar, ayt, kimga nasihat qildi,
Asosi, hirqasi, kurki18 kimdadir?
HAQQI-CHUN
Yo, Yaratgan, murodimga yetkazgil,
Yo, jamoling, Jalilulloh haqqi-chun!
Karamingdan iqbolimga dast bergil,
Avval Odam Safiyulloh haqqi-chun!
Odobi-ikromi, sharmu hayosi,
Dalilu burhondir uning guvosi.
Olamni g‘arq etdi aning duosi,
Do‘sting Nuhi Nabiyulloh haqqi-chun!
Baytul Muqaddasda, Imron elida,
Otasiz bor bo‘lgan ona belida,
Qudrating oshkordir Mar’yam o‘g‘lida,
Yo, Rab, Iyso Barihulloh haqqi-chun!
Kofirlar o‘stirgan yoshlik chog‘inda,
Bir o‘tga yo‘liqqan do‘st firog‘inda,
Borib roz aytishgan Sino tog‘inda,
Turi Muso – Kalimulloh haqqi-chun!
O‘tlabon, suv ichgan Arshi-A’loda,
Qo‘chqorlar yuborib, qilding ozoda,
Ismoyil qurboning bo‘ldi Minoda,
Ul Ibrohim – Xalilulloh haqqi-chun!
Bu