бу, менимча, интилмоқ демак,
Эрта ҳам кеча ғамини емак.
Бахтим топай деб, интилмоқ керак,
Бахтга етиб ҳам тинчима юрак!
Ҳаётдан ибрат олмаган кўр кўз,
Топмаса наҳот кўнгилдай бир дўст?!
Бахт қошига сен ўзинг кулиб бор,
Бахтга ошиқиб юрганга бахт ёр.
«Сени жуда бахтли дейишар…»
Сени жуда бахтли дейишар.
Мен биламан қандайлигингни.
Омад, олтин тахтли дейишар,
Мен биламан “қантдай”лигингни.
Доим кулиб юрасан чақнаб,
Мен биламан қалб тубингда ғам.
Ғамларингни ҳадикда сақлаб,
Мумкин эмас портлаб кетиш ҳам!
Фақат битта ўзим биламан,
Юракдаги армонларингни.
Айтгин, кимга ҳасрат қиламан,
Топайин деб дармонларингни?
Керак эмас сенга бу таскин,
Ўзинг сўраб олган ҳаловат.
Эҳтимол ким билганча аксин,
Отиб қолар тошин маломат.
Тинч яшамоқ учун тилингни,
Тийиб, дардинг ютаяпсан сен.
Кўринганга очмай дилингни,
Гўё бахтли ўтаяпсан сен…
«Кечир, кечиргил, қора кўзим…»
Кечир, кечиргил, қора кўзим,
Барисига сабабчи ўзим.
Гиналарни унутгин энди,
Қўлинг менга шод тутгин энди.
Севгингни рад қилмаганимда,
Юрак-бағринг тилмаганимда,
Кетмас эдинг маъюс қайрилиб,
Қолмас эдим мен ҳам айрилиб.
Севарканман тушунсам бу кун,
Ўйларканман сени туну кун,
Ёниқ экан сен билан юрак,
Ўзинг экан менга зўр тилак.
Кечир мени, кечир жонгинам,
Кечиришга кеч эмас ҳечам.
Қалбим ўзга томон чопмади,
Сен ҳам ўзга ёрни топмадинг.
Йўқотганим бебаҳо шеърим,
Ва қалбдаги бу оташ меҳрим,
Сенга экан, сенга дил сўзим,
Кечир ўзимнинг қора кўзим!
«Кечир мени, кечира олсанг…»
Кечир мени, кечира олсанг,
Азобларим ўчира олсанг.
У ҳам мени кечирди-ку,– деб,
Армонларим кўчира олсанг.
Сенинг билан сирли, сеҳрли
Кечмишим бор – Аллоҳ инъоми.
Кўзларимга боқиб меҳрли,
Айт, хатосиз инсон инсонми?
Бахтлимисан?– деб менингсиз ҳам,
Юрагингга бўйлаб кўр яна.
Бахтлиманми?– деб сенингсиз ҳам,
Юрагингдан ўйлаб кўр яна.
Омад, олтин тахтлимисан?– деб,
Сен томонга боқиб яшайман.
Ҳамон бир сўз, аҳдлимисан?– деб,
Рашк оловим ёқиб яшайман.
Азобингга шерикман, аммо,
Бахтингни ҳам кўролмагайман.
Мени қийнар битта муаммо:
Мен сенингсиз юролмагайман…
«Бошим осмонга етар…»
Бошим осмонга етар,
Завққа тўлиб келсангиз.
Ойга қўр ташлаб кетар
Кундек кулиб келсангиз.
Юрагимга ўт кетар,
Лов-лов ёнган лоламан.
Хўл-қуруқ