биэр, – Альбина, ыраас чааскыга тымныы уу кутан баран, уолун ыҥырда.
– Айа, эмиэ саҕаланна. «Өндүрүйэ-эн» дии-дии… Ийээ, чэ хаһан куоракка барабы-ыт?! – Андриан, аҕата итиэннэ көмпүүтэргэ сүгүн олордубатын санаан, үөһэ тыына-тыына аҕатын диэки сукуҥнаата.
Билигин уолун сүгүн ыыппат буолуохтаах. Үөрэтэрэ-такайара дьэ киириэ. Сытар дьыбаанын кытыытыгар олордон баран, итирик аҕа лиэксийэтин ааҕыа. Туран бараары гыннаҕына бардьыгыныа, суоһурҕаныа. Айдааны тардыбакка утуйдун эрэ диэн, мантан инньэ атахтарын төбөтүгэр сылдьыахтара турдаҕа. Андриан, оҕом сыыһа, куоракка көстөхпүтүнэ олохпут уларыйыа диэн эрэлэ улахан. Саатар кини арыый сэргэхсийиэ этэ. Альбина бэйэтэ даҕаны, сааһыран истэҕин аайы, эдьиийдээх балтын таһыгар сылдьыан баҕарар. Климҥэ туох эрэ дьарык, үлэ көстөрө буоллар. Оо дьэ, куоракка киирэн олохсуйууну санаатахха дьиҥинэн сүрэх ыалдьар… Олорор дьиэлэрэ-уоттара, үлэлэрэ-хамнастара, Андриан оскуолата… Оҕолор үөрүүлэрэ дьикти. Улахан уол, таксистыыр Федя, быйыл иккис куурус буолуохтаах устудьуоҥка Ньургуйаана дьоннорун кытта олороору үөрээхтииллэр.
– Быйыл бэһис курс буолабын… Саҥа саҕынньахха ымсыырабы-ын аха-ан, – Диана, төрөппүттэрэ иккиэн баалларыгар түбэһиннэрэн, бу күннэргэ этиэн баҕара сылдьыбытын быктарарга быһаарынна.
– Саҕынньах да-а, оттон билигин тугу кэтэ сылдьаҕыный? – Артур Иннокентьевич бэркэ соһуйбуттуу кыыһын диэки көрдө.
Ийэлээх кыыс бэйэ-бэйэлэрин диэки тугу эрэ эрдэттэн кэпсэппит дьон курдук көрсөн кэбистилэр.
– Былырыын ийэҕэр ылбыппыт, аны эн уочаратыҥ кэлэ оҕуста дуо? Үөрэххин бүтэриий, чыычаах. Биир эрэ киһи хамнаһа син биллэр курдук дии. Сөпкө этэбин дуу, Таисия Терентьевна? – Артур Иннокентьевич таах хаалыахтааҕар Таисиятыттан өйөбүл көрдөөн көрдө даҕаны, кыргыттара эрдэттэн кэпсэтэн, биир санаалаах олороллорун билээхтиир.
– Маҥан, сырдык саҕынньахха ымсыырбыта ыраатта. Миэнин курдукка. Улахан куурус киһитэ буоллаҕа. Анараа саҕынньаҕа эргэрдэ даҕаны. Сырдыкка көрдөххө кытарбыт. Толкуйдуохпут, Диана-а, – Таисия, Артур Иннокентьевич кыыһыгар син биир аккаастаабатын билэн олорор буолан, бэрт холкутук тутунна.
– Ийэбин үлэттэн бэйэҥ тохтоппутуҥ. Учууталлар хамнастара үрдээбит ахан, ол иһин уурайыан да баҕарбатаҕа ээ. Дии, ийээ?
– Онтуҥ төһө сыранан кэлэрин билэҕин дуо, Диана? Ийэбит дьиэҕэ олороро наһаа үчүгэй дии. Бэлэм аска кэлэбит. Бурдук ас арааһын күн аайы сиибит. Ийэбит сынньанна ахан, холкутук, үөрэ-көтө сылдьар, – Артур Иннокентьевич Таисиятын диэки «сөпкө этэбин дии?» диэбиттии көрдө.
– Чэ, оччоҕо туох диэтиҥ, аҕаа? – Диана хайаан да эппиэт ылыан баҕарар киһи быһыытынан, аҕатын диэки тонолуппакка көрөн турда.
– Ийэҥ эттэ дии, ол аата толкуйдуохпут.
– Маладьыас, оччоҕо бу күннэргэ кыргыттарбын кытта маҕаһыын кэрийэн сон сыанатын үөрэтиэм, – Диана ойон туран аҕатын иэдэһиттэн сыллаан ылла.
Таисия, Диана барбытын кэнниттэн, балта Альбина