Рафаэль Багатаайыскай

Алмаас уонна хара дьай


Скачать книгу

айаара туруо дуо, сүүрэн тиийэн:

      – Кимий? – диэт, хоруйдуулларын да күүтэ сатаабакка, ааны аһа баттаата.

      Онуоха Венера киирэн кэлэр. Быакаҕар биилигэр лып курдук олоро сылдьар хоҥордуҥу тирии пиджактаах, нүөл эттээх самыытын-буутун чыаппаччы тута сылдьар джинсылаах, санныгар диэри түһэ сылдьар мап-маҥан долгуннура өрүкүйбүт баттахтаах.

      – Үтүө киэһэнэн!

      – Үтүө эрэ буолуо дуо, чахчыта, ааттаах улуу киэһэ үүннэ эбээт! – Шахно күлүм аллайда. – Суумкаҕын, пиджаккын итиннэ ыйаа. Үлэҕэр маннык таҥнан тиийдэххинэ, эр дьон бары эн сыдьаайыҥ анныгар төкүнүйэ сытыах эбиттэр, – диэн илэ-сала түстэ, онтон дьыбааны ыйа-ыйа эттэ. – Итиннэ олоро түс. Төлөпүөҥҥэ саҥаҕынан тута билбитим. Эн саҥаҕын адьас өйдөөн хаалбыт эбиппин. Саҥаҥ кэрэ даҕаны!

      – Уулуссаттан төлөпүөннээтим. Аптамааттан.

      – Мала-дьыас! Аны дьиэтиттэн эрийбитэ буолуо диэммин сэрэхэдийдим ээ. Өйдөөххүн даҕаны!

      – Эс, оннук судургуну оскуола оҕото да өйдүүр ини, – Венера кынтас гыммытыгар тэрэгэр түөстэрэ туналы маҥан дириҥ оҥуулаах куоптатын тиирэ тэбэн кэбиһиэхтии долгулдьуйан ыллылар. – Миигин, кэмитиэт приёмнайыгар үлэлиир киһини, иһиллээһиҥҥэ ылбыттара чахчы. Тутаах тэрилтэлэр приёмнайдарыгар үлэлээччилэр уонна тойоттор-хотуттар суоппардара агент буолалларын дьоннор кинигэттэн-киинэттэн билбиттэрэ ыраатта. Быһата, ити билигин кимиэхэ даҕаны кистэлэҥ буолбатах! – Венера оҥосто-оҥосто күлэн лыҥкынатта.

      – Чэ, барыта өйдөннө. Оҕуһу тута муоһуттан харбыыр куолута! Бастаан, көрсүһүүнү бэлиэтиэххэ, – остуол аттынааҕы олоппоһу ыйар. – Баһаалыста, олорон кэбис, – хобулуктарын охсуһуннаран таһырҕатар.

      – Бу төһө эрэллээх дьиэний? – Венера, сото кэбиһэн баран, унаарыччы көрөр.

      – Эркин курдук эрэн. Мин чугас аймаҕым дьиэтэ. Көннөрү үлэһит. Онон, ханнык да иһиллиир тэрил суоҕа чахчы, – арыгы кутар. – Молдованнар ханньаактарын амсайыахха. «Белый аист». Биэс сулустаах. Миэхэ холооно суох. Мин биир эрэ сулустаахпын.

      Венера күлэр.

      – Олус кэриэлийимэ, майор! – үөһэ тыынар. – Һуу, чэпчии түстүм дии. Долгуйбутум, дьэ, ааста.

      Шахно үрүүмкэтин күөрэччи көтөҕөр:

      – Эрэллээх көрсүһүү туһугар! Барыта тып курдук буоллун!

      Лыҥкыначчы охсуһуннаран иһэллэр.

      – Аны маны амсай, – Венера тэриэлкэтигэр ас уурар.

      – Мерси! Эн «оҕус» туһунан үчүгэй баҕайытык эттиҥ дии. Онон, көрсүһүүбүт сүнньүгэр киириэххэ. Туохха ыҥырдыҥ, табаарыс майор?

      – Бу күннэргэ Соттинцев Чистяковка сырытта дуо?

      – Сылдьан.

      – Тугу кэпсэппиттэрин кистээн иһиттиҥ ини?

      – Истэн.

      – Биһиэхэ, севернэйдэргэ, сыһыаннааҕы хобугунастылар дуо?

      – Сибигинэстилэр, санааларыгар… – Венера хараҕынан оонньоон ылла.

      – Сүрүн ис хоһоонун иһитиннэр эрэ.

      – Алмааһы кимнээх уоралларын туһунан санааларын үллэһиннилэр. Онно күтүрүүр дьоннорун ортотугар Мациев, Шагалов ааттара иһилиннилэр… Уонна Шахно, – дьахтар уп-уһун тыҥырахтаах сөмүйэтинэн эр киһини