Vahid Məmmədli

Qarabala


Скачать книгу

бир аь эями эюрцнцрдц. Цфцг еля узаг иди ки, аь эями сащилдян баханда ойунъаьа бянзяйирди. Юмрцндя щеч вахт эяляъякдя ким олаъаьы, нячи олаъаьы щаггында дцшцнмямишди. Сащилдя узаныб цфцгдя эюрцнян эямийя щясрятля баха-баха дянизчи олмаг арзусуна дцшдц. Гарабала дянизчи олаъагды, узаг дянизлярдя цзяъякди. Африканы, Асийаны, Американы эязиб долашаъагды. Узаг-узаг шящярлярдян бабасына рянэли ачыгъалар эюндяряъякди…

      Дяниз ону инсан сясийля щарайлайырды, дяниз ону кюмяйя чаьырырды – бу ня йуху иди, ня дя ки, хяйал. О, эюзляриня инанмады – кимся дяниздя боьулурду. Бир ан беля лянэимяк олмазды, юзцнц дальаларын гойнуна атды, боьулан адама сари цздц. Она еля эялирди ки, вахт чох лянэ кечир вя боьулан адамла онун арасындакы мясафя азалмаг билмир. О, санки башга заман кясийиня дцшмцшдц. Бурда йалныз сонсуз мавилик вя дянизин уъултусу варды. Дяниздя боьулан гызын гызылы сачлары дянизин мавилийиня гарышдырды. Гарабала ъялд гызын сачларындан йапышды, ейни анда дяриндян няфяс алыб сащиля доьру бойланды. Сащилдяки издищам, инсан гялябялийи сяссиз кино кадрларына бянзяйирди, чцнкц о, дянизин ващимяли уьутусундан савайи щеч ня ешидя билмирди.

      Гыз юзцнц онун аьушъуна атмаг, бойнуна сарылмаг истяйирди. Гарабала она маъал веря билмязди, – о, дальаларла чарпышарды. Дальаларла гарпыша-гарпыша сащиля доьру цзцрдц. Бир гядяр яввял мавилийи эюз охшайан мцлайим дяниз бирдян-биря гязяблянмишди, дальа-дальаны говурду, дяниз гайнайырды. Сащилдян бахандан чох эюзял бир мянзяря эюрцня билярди, амма азьын дальаларын гойнунда юлцмля гарпышан адам цчцн дяниз ясл ъящяннямя дюнмцшдц.

      Будур, кимся онлара сари цзцр… Нювбяти дальа онлары атыб – тутду, бир нечя метир иряли фырлатды, Гарабала юзцнц итирмяди, щавадаъа гызы гуъаьлады, гыз онун бойнуна сарылды. Артыг сащилдяки адамларын гышгыртылары ешидилирмяйя башланмышды. Ики гайыг дальалары йара-йара сцрятля онлара йахынлашырды. Гайыглар архаларында кюпцклянян узун, аь бир из бурахырды, гайыг онлара йахынлашдыгъа дяли дальалар аь кюпцклц изин цстцнц юртцрдц. Хиласедиъиляр онлары гайиьа эютцряндя гыз байилмышды. Гарабала ися щеч ня ифадя етмяйян мави эюзлярийля щараса узаглара, йалныз юзцнцн эюря билдийи дцнйайа бахырды…

      Гарабаланын быь йери тязяъя тярлямяйя башламышды. О, дянизчи олмаг арзусундайды. Дянизя, дянизчилийя аид китаблары аъэюзлцкля охуйарды, бош вахтлары идман залларында кечярди. Яслиня галса онун чох аз бош вахты оларды. Эцнцн йарысыны бабасынын мангалы башында кечирярди, она йардымчы оларды. Ят чякярди, лцля кабаб биширярди, мцштяриляря гуллуг еляйярди – йорулдум, бездим, цсандым демязди. Бакынын щюрмятли, вязифяли адамлары щеч олмаса бир – ики дяфя Кубинкадакы щяйятя эялиб бабасынын биширдийи лязиз лцля кабабдан дадмышдылар. Бир дяфя бура эялиб лцля кабаб йейян адам бир дя эялмяк истяйирди – кабабын дады дамагларындан эетмирди. Бир шиш йейян, бир шиш дя йейяъякди – бир дяфя эялян бир дя эяляъякди.

      Нцфузлу, санбаллы адамлар кишидян щазырладыьы лцля-кабабын рессептини