Жұмекең өз заманының атақты адамдары Мәшһүр Жүсіп, Сұлтанмахмұт Торайғыров, Қаныш Сәтбаевтың ағасы Әбікейден дәріс алған.
Әминаның анасы Қанида Мәдіқызы, руы қозған, әкесі Мәді дінді берік ұстаған, белгілі, білікті, өз руында беделді, ой өрісі кең, парасатты адам болған екен. Балаларының тәрбиесіне ерекше көңіл бөліп отырған.
Қанида шешей хат танитын. Шаруашылықпен қатар үлкен шаңырақтың бар қиыншылығын көтере білген, ерінің орнын жоқтатпайтын, білікті жан болған. Іс тігіп, кілем, алаша тоқитын, текемет басып, ірімшік, құрт қайнататын. Сондықтан да болар қиын- қыстау ашаршылық жылдары аналарының бұл қасиеті отбасын көп қатерлерден аман-есен алып шықты. Осынау ауыртпашылықтарға қарамастан ата-аналары барлық балаларына бірдей білім беруге тырысты. Ол кейін өз нәтижесін берді де.
Осылайша Әмина апайдың өзінің және туған-туыстарының өмір жолдары елінің тарихымен қабысып, ұштасып жатыр. Бұлардың әрқайсысы да туған елінің шарықтап дамуы мен кемелденіп жетілуіне салмақты, салиқалы үлес қосқан жандар.
Келешекте бұл әулеттің өнегелі істері, ерлік еңбектері, даналық дәрістері, рухы, тағылымы кейінгі жас ұрпаққа үлгі болып, парасат елінің тарихында қала бермек.
Жуматов Сапар Жуматович родился 7 марта 1927 года в селе Баян, Баянаульского района, Павлодарской области, член КПСС с 1956 года, окончил в 1952 году Московский государственный институт Международных отношений МИД СССР, в 1959 году ВДШ (Курсы усовершенствования руководящих дипработников), имеет дипломатический ранг советника 1 класса.
После окончания института до 1958 года находился на комсомольской и профсоюзной работе в Казахстане.
Жуматов Сапар работал в загранучреждениях и в центральном аппарате МИД СССР. С 1959 по 1963 гг. – атташе Отдела международных экономических организаций. С 1963 по 1966 гг. – атташе по культуре Посольства СССР в Швейцарии. По возвращении из загранкомандировки во Франции, работал в Постоянном представительстве СССР при ЮНЕСКО.
В Комиссии СССР по делам ЮНЕСКО С.Ж. Жуматов работал с февраля 1973 г. сначала в должности первого секретаря, затем – советника отдела. Вел участок, связанный с участием СССР в деятельности ЮНЕСКО в области культуры, с которым справлялся успешно. Проявлял инициативу, ответственно отно- сился к заданиям руководства отдела, выполнял их оперативно и качественно. Хорошо изучил специфику деятельности ЮНЕСКО и возможности ее использования в интересах СССР. Принимал активное участие в подготовке и проведении в Советском Союзе ряда международных конференций и совещаний экспертов ЮНЕСКО по проблемам изучения культур.
В качестве Экперта советских делегаций неоднократно участвовал в работе сессий Генеральной конференции ЮНЕСКО, в заседаниях специальных комитетов, а также в совещаниях экспертов ЮНЕСКО. Последний раз (1988 г.) выезжал в загранкомандировку в Народную Республику Болгарию.
Принимал активное участие в общественной