Dorota Krupa

Zabawy logopedyczne na cztery pory roku


Скачать книгу

artykulacyjnego i ćwiczenia oddechowe.

      Jak zachowywała się świnka?

      – mlaskała,

      – chrząkała,

      – cmokała,

      – wylizywała talerzyki (posmarowane miodem),

      – oblizywała się,

      – zasnęła (wdech nosem, wydech ustami),

      – chrapała.

      7. Rozmowa na temat właściwego zachowania się przy stole.

      8. Lepienie z plasteliny ulubionych produktów żywnościowych dzieci (np. owoce, słodycze i inne).

      9. Łączenie linią na przygotowanych kartkach postaci zwierząt z odpowiednimi produktami do jedzenia.

      Scenariusz 5

      Cele:

      – Kształtowanie uwagi słuchowej.

      – Nauka oddychania torem brzusznym.

      – Usprawnianie aparatu artykulacyjnego – ćwiczenia warg i języka, naśladowanie dźwięków z otoczenia.

      – Rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi na dany temat – opowiadanie treści bajki, odpowiadanie całymi zdaniami na pytania.

      – Ćwiczenie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej.

      – Ćwiczenie sprawności manualnej.

      Pomoce:

      – książka Cz. Janczarskiego Przygody i wędrówki Misia Uszatka,

      – niegazowana woda mineralna i kubeczki,

      – kredki,

      – plastelina,

      – rysunki grzybów: borowik, koźlarz, kurka, gąska, maślak.

      Przebieg zajęć:

      1. Odczytanie opowiadania Echo z książki Cz. Janczarskiego Przygody i wędrówki Misia Uszatka.

      2. Rozmowa o przeczytanym tekście:

      – Kto przyszedł do Misia?

      – Gdzie poszedł Miś z Kruczkiem i Kogutem?

      – Kogo spotkali w lesie?

      – Co robił w lesie Zajączek?

      3. Zabawa ruchowa – „wyprawa do lasu”.

      Dzieci tworzą pociąg, poruszają się po narysowanej na parkiecie „leniwej ósemce”. Naśladują odgłos jadącego pociągu – czu-czu-czu, gwizd lokomotywy – uhuuuuuuu.

      „Wysiadają” z pociągu. Prowadzący uderza w talerze, dzieci maszerują „pod górkę”. Zbiegają „z górki” przy dźwięku kastanietów. Maszerują „po leśnej ścieżce” w rytmie wybijanym na bębenku. Zmęczone wędrówką siadają „pod drzewem” w kole. Piją wodę. Wdychają pachnące igliwiem i żywicą powietrze – wdech nosem, wydech ustami (dzieci trzymają ręce na brzuszku, który przy wdechu rośnie, a przy wydechu się chowa). Dzieci zjadły jagody i mają fioletowe buzie i zęby. Oblizują wargi językiem przy otwartej buzi, myją zęby językiem na górze i na dole, od środka i na zewnątrz, myją język, przeciskając go między zębami, przysysają język do podniebienia. Naśladują szum drzew: szszsz…

      Drzewa rozmawiają, a echo powtarza: szo-szo, szu-szu, szy-szy, sze-sze. Dzieci kukają jak kukułka: kuku, kuku. Robią ćwiczenie „sowa”. Stukają jak dzięcioł (prowadzący wystukuje rytm na bębenku, dzieci odtwarzają, stukając odwróconą kredką w podłogę).

      Rytmy: **** I * *** I ** ** I *** *.

      Prowadzący mówi zagadki, dzieci zgadują.

      Ma koronę – królem nie jest, W lesie go spotykasz

      Pączki ma – lecz ty ich nie jesz. I dziwisz się srodze,

      W środku słoje – nie ze szkła, Bo on ma kapelusz.

      W papier się zamienić da. Ale gdzie? Na nodze!

(źródło: J. Góral-Półrola, S. Zakrzewska, Chcę mówić poprawnie. Materiały do ćwiczeń logopedycznych. Zeszyt 1: sz, cz, ż, dż, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 1995)

      Jakie grzyby można spotkać w lesie?

      Prowadzący demonstruje kartoniki z rysunkami grzybów, dzieci opisują grzyby pod względem kształtu, koloru, zgadują ich nazwy.

      Powrót do przedszkola. Dzieci maszerują rytmicznie, maszerują wolno, biegną – w rytm instrumentów perkusyjnych. Tworzą pociąg jadący po ósemce.

      4. Dzieci lepią z plasteliny grzyby, wzorując się na rysunkach.

      Scenariusz 6

      Cele:

      – Usprawnianie narządów mowy.

      – Ustawienie prawidłowego toru oddechowego.

      – Rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej.

      – Wzbogacanie słownictwa.

      Pomoce:

      – instrumenty perkusyjne (bębenek, tamburyn, trójkąt),

      – gazety,

      – lusterko dla każdego dziecka,

      – wierszyk z zestawu Zagadki Smoka Obiboka (M. Bartkiewicz, B. Batorska, Warszawa 1998).

      Przebieg zajęć:

      1. Powitanie; przedstawienie się dzieci.

      2. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego – „Wiewiórka sprząta dziuplę”.

      Wiewiórka rozejrzała się po swojej dziupli i stwierdziła, że trzeba posprzątać. Myje sufit, ściany i podłogę (dzieci przesuwają językiem po podniebieniu, wewnętrznej stronie policzków i dolnych dziąsłach). Umyła też wszystkie okna (język przesuwa się po górnych i dolnych zębach). Wyjrzała z dziupli i rozejrzała się dokoła (język oblizuje wargi, potem na brodę i do nosa, od kącika do kącika ust). Usłyszała, jak przez las przebiegł konik (kląskanie językiem i parskanie). Śpiewały też ptaki (gwizdanie i naśladowanie głosu ptaków, np. fiu-fiu, tijo-tijo). Uśmiechnęła się, bo wkoło był piękny, słoneczny dzień (rozciąganie warg w uśmiechu).

      3. Zabawa rytmiczno-ruchowa połączona z elementami „Gimnastyki Mózgu”.

      Wiewiórka wyszła na spacer po lesie (logopeda gra na bębenku, dzieci maszerują, uderzając prawą ręką w lewe kolano i na odwrót). Potem zaczęła skakać z drzewa na drzewo (podskoki z akompaniamentem tamburynu).

      Kilkakrotnie powtarzamy zabawę. Dzieci reagują odpowiednio do granych rytmów i instrumentów.

      4. Rozmowa na temat jesieni w lesie:

      – Co można znaleźć? (grzyby, kasztany, żołędzie, liście).

      – Rysowanie oburącz w powietrzu i na podłodze wymienianych darów lasu.

      5. Ćwiczenia oddechowe (wdech nosem i wydech ustami):

      – zgniatanie kulek z gazety (obiema rękami jednocześnie) i zdmuchiwanie ich z dłoni,

      – zabawa „Grzyby”.

      Dzieci robią przysiad na podłodze, kulą się i nakrywają głowę ramionami. Wyobrażają sobie, że są małymi grzybkami. Gdy zaczyna padać deszcz (logopeda gra na trójkącie), grzyby zaczynają rosnąć, stają na palcach, biorą głęboki wdech nosem i powoli wydychają ustami.

      Zabawę powtarzamy.

      6.