Λήιτος. Ισάριθμα δε πλοία έφερεν εκ του ενδόξου
θρονίου των Λοκρών ο υιός του Οιλέως.
(Αντιστροφή).
Εκ των Κυκλωπείων Μυκηνών ο Ατρείδης Αγαμέμνωνέφερε στρατόν
πολυ-
πληθή επί πλοίων εκατόν, συναρχηγόν έχων και τον Άδραστον,
όστις, φίλος του ων, συνεκστρατεύει και αυτός, ίνα η Ελλάς
ανακτήση την ένεκα βαρβάρου ανδρός καταλιπούσαν τον οίκον του
συζύγου. Είδομεν δε και το σήμα του εκ Πύλου Γερηνίου Νέστορος επί
της πρύμνης των πλοίων του, το παριστών τον γείτονα του Αλφειόν
πόδας έχοντα ταύρου.
(Στροφή).
Δώδεκα είναι των Αινιάνων τα πλοία υπό τον Γουνέαν. Πλησίον δε
τούτων ίστανται τα των Ηλείων, τους οποίους όλος ο στρατός
αποκαλεί Επειούς, και ηγείται αυτών ο Εύρυτος. Τον δε στόλον των
Ταφίων, τον έχοντα λευκάς τας κώπας, άγει ο Μέγης, ο του Φυλέως
βλαστός, ελθών εκ των αλιμένων Εχινάδων νήσων.
(Αντιστροφή).
Ο Αίας δε, της Σαλαμίνος το θρέμμα, διά των δώδεκα ευστροφωτάτων
πλοίων του, παρατεταγμένων πλησίον των άλλων, συνάπτει το δεξιόν
του στόλου κέρας προς το αριστερόν. Ω ! ποίον είδον πολεμοχαρές
ναυτικόν στράτευμα ! Αλλοίμονον εις τα πλοία των βαρβάρων, όσα
ήθελον τύχει προ αυτών ! Ουδέν θα επιστρέψη εις την πατρίδα του
πλέον. Τοιαύτης πανελληνίου στρατιάς και ναυτικής δυνάμεως η εικών
θα μείνη εντός μου ανεξάλειπτος.
ΠΡΑΞΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΣΚΗΝΗ Α’
ΜΕΝΕΛΑΟΣ και ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
Είναι δεινή η τόλμη σου αυτή, Μενέλαε, και απρεπής.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Φύγε απ' εδώ ! η πίστις σου προς τον κύριόν σου υπερβαίνει παν
μέτρον.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
Δεν εννοείς, ότι κατηγορών με διά τούτο, μ' επαινείς ;
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Θα σε κάμω να κλαύσης, εάν εξακολουθήσης πράττων ό,τι κακώς
πράττεις.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
Δεν πρέπει ν’ ανοίξης το γράμμα αυτό, το οποίον κρατώ.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Αλλ’ ουδέ συ πρέπει να γίνης αίτιος ολέθρου εις όλην την Ελλάδα.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
Ήπαγε να συζητής περί τούτου με άλλους. Άφες την επιστολήν.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Ποτέ.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
Αλλ' εγώ δεν θα σου την αφήσω. Μάθε το καλώς.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Σου σπάζω την κεφαλήν δι αυτής μου της ράβδου.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
Σπάσε την. Είναι τιμή ν' αποθνήσκη τις υπέρ του κυρίου του.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Άφες το γράμμα, σου λέγω. Οι δούλοι πρέπει να λέγωσιν ολίγα.
(Αποσπά την επιστολήν από των χειρών του δούλου).
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ
(κραυγάζων προς τον εν τη σκηνή Αγαμέμνονα )
Τρέξε, κύριε μου. Επετέθη κατ' εμού βιαίως ο Μενέλαος και μου
ήρπασε την επιστολήν σου από τας χείρας μου, κωφός εις τα δίκαια
παράπονά μου.
ΣΚΗΝΗ Β'
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ και οι ΑΝΩΤΕΡΩ
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
Τι