มีข่าวมาถึงข้ามาอนุชาและขนิษฐาของพระองค์กำลังมีคำถาม มีคนเห็นทั้งสองพระองค์ในพื้นที่ของคนรับใช้ กำลังสำรวจปล่องทิ้งปฏิกูลเพื่อหาอาวุธสังหาร มีดสั้นที่ข้าใช้ปลงพระชนม์พระบิดาของพระองค์”
ราชากาเร็ธพระวรกายเย็นเฉียบเมื่อได้ยินคำพูดนั้น พระองค์ทรงตัวแข็งด้วยความตกพระทัยและความกลัว วันนี้จะมีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้อีกหรือไม่?
พระองค์ทรงกระแอม
“แล้วพวกเขาพบอะไรไหม?” ราชาตรัสถาม พระศอแห้งผาก แทบจะเปล่งคำพูดออกมาไม่ได้
เฟิร์ธส่ายหน้า
“ข้าไม่รู้ ฝ่าบาท ที่ข้ารู้คือทั้งสองพระองค์กำลังสงสัยบางอย่าง”
ราชากาเร็ธทรงรู้สึกเกลียดเฟิร์ธขึ้นมาอีกอย่างที่ไม่ทรงรู้เลยว่าจะสามารถรู้สึกได้ หากไม่ใช่เพราะความผิดพลาดของเขา หากเขากำจัดอาวุธอย่างสมควรแล้ว พระองค์ก็คงไม่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เฟิร์ธทำให้พระองค์ต้องเสี่ยง
“ข้าจะพูดเพียงครั้งเดียวเท่านั้น” ราชากาเร็ธตรัส พลางก้าวเข้าไปหาเฟิร์ธ แล้วยื่นพระพักตร์เข้าไปใกล้ ทอดพระเนตรเขาอย่างไม่พอพระทัยด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่สุด “ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้าอีกต่อไปแล้ว เจ้าเข้าใจไหม? ไปให้พ้นหน้าข้า และอย่ากลับมาอีก ข้าจะลดตำแหน่งเจ้าไปให้ไกลจากที่นี่ และหากเจ้าเหยียบย่างเข้ามาในกำแพงปราสาทนี้อีก ขอให้แน่ใจได้เลยว่าข้าจะสั่งขังเจ้า”
“ไปได้แล้ว!” ราชากาเร็ธทรงตวาด
เฟิร์ธน้ำตาคลอหน่วย หันหลังและวิ่งออกไปจากห้อง เสียงฝีเท้าของเขาดังก้องอยู่นานหลังจากที่เขาวิ่งไปตามทางเดิน
ราชากาเร็ธทรงหวนกลับไปคิดเรื่องดาบ