ถ้าทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ทรงต้องการ พระองค์ก็จะทรงมีชีวิตอยู่เพื่อเล่าเรื่องราวให้ลูกหลานฟัง แต่หากไม่เป็นเช่นนั้น พระองค์ก็คงต้องนอนเป็นศพในไม่ช้านี้ เจ้าชายเคนดริคทรงรู้ว่าโอกาสมีน้อย แต่พระองค์ก็ต้องคว้าไว้ เพื่อพระองค์เองและราชวงศ์แม็คกิล และเพื่อราชินีเกว็นโดลีน ถ้าไม่ทำตอนนี้ก็คงไม่มีโอกาสอีก
ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เจ้าชายเคนดริคทรงเอื้อมไปด้านหลัง หยิบพระแสงดาบสั้นที่ซ่อนไว้ใต้ฉลองพระองค์ออกมา แล้วประทับยืนขึ้น ทรงตะโกนออกมาแล้วพุ่งมันออกไปเต็มแรง
“ชาวซิเลเซียน โจมตี!”
พระแสงดาบของเจ้าชายเคนดริคหมุนคว้าง ตรงไปที่อุระของแอนโดรนิคัส มันการขว้างที่ทรงพลังและแม่นยำ รุนแรงพอที่จะสังหารนักรบคนใดก็ได้
แต่แอนโดรนิคัสทรงไม่ใช่นักรบคนใด ๆ เจ้าชายเคนดริคทรงอยู่ไกลไปเพียงไม่กี่หลา และแอนโดรนิคัสทรงเคลื่อนไหวได้เร็วเกินไป ทรงสามารถหลบพ้นได้ทัน พระองค์ทรงส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อพระแสงดาบของเจ้าชายเคนดริคเฉี่ยวพระพาหา จนเกิดแผล และมันยังพุ่งแหวกอากาศไปเสียบเข้าที่ท้องแม่ทัพคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้แอนโดรนิคัสแทน
เมื่อสิ้นเสียงตะโกนของเจ้าชายเคนดริค ก็เกิดความโกลาหลขึ้นรอบพระวรกาย ทุกคนต่างเอื้อมไปหยิบดาบที่ซ่อนไว้ออกมา แล้วตัดหัวทหารจักรวรรดิที่ยืนอยู่ในหมู่พวกเขา บรอมดึงมีดสั้นออกมาจากเข็มขัด ฉากหลบไปด้านข้าง แล้วเหวี่ยงมีดกลับไปแทงใส่ลำคอของทหารคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้ คอล์คหยิบหนังสติ๊กออกมาจากเอว ใส่ลูกหินแล้วยิงโดนศีรษะทหารคนหนึ่งที่กำลังถือคันธนูยืนอยู่ห่างออกไป ทันก่อนที่มันจะยิงออกมา