แล้วจึงกลับกลายเป็นเร่าร้อน กำแพงไฟอันร้อนระอุแล้วระลอกเล่าหมุนวนเป็นเกลียวโหมเข้าใส่กองทัพ ธอร์ยกแขนขึ้นกำบังใบหน้าของเขา
พวกมังกรโจมตีมาจากด้านหลัง เปลวเพลิงจึงไม่เข้ามาถึงตัวธอร์ แต่กระนั้น กำแพงแห่งไฟก็อยู่ใกล้เขาพอที่จะทำให้ธอร์รู้สึกถึงความร้อน ขนแขนของเขาถูกเผาจนไหม้
เสียงร้องของทหารหลายพันดังขึ้นสู่ฟากฟ้า ในขณะที่กองทัพของจักรวรรดิทีละหน่วยๆ ถูกเผาไปทีละกองๆ ทหารนับหมื่นๆ ต่างกรีดร้องด้วยชีวิต พวกเขาพากันวิ่งหนีแต่ไม่มีที่ใดจะหนีไปได้พ้น พวกมังกรไม่ปราณีผู้ใด พวกเขากำลังออกอาละวาดและกำลังเต็มไปด้วยความเดือดดาล และพร้อมแล้วสำหรับการแก้แค้นให้พวกจักรวรรดิถึงแก่ความหายนะ
ทหารจักรวรรดิอีกหน่วยและต่อไปอีกทีละหน่วยต่างพากันทุลักทุเลล้มคว่ำไปกับพื้นและถึงแก่ความตาย
ทหารที่ยังเหลืออยู่ก็เข้าเผชิญหน้ากับธอร์อย่างลนลานและเผ่นหนีไป พวกเขาพยายามหาทางหนีมังกรทั้งสองที่บินสลับกับไปมาในท้องฟ้าและพ่นไฟลงมาทั่วพื้นที่ แต่พวกนั้นก็ได้แต่วิ่งเข้าไปหาความตายของตนเอง เมื่อพวกมังกรไม่ประสงค์ให้เหลือผู้ใดไว้และยังพยายามที่จะกำจัดพวกเขาให้สิ้นซากในคราเดียว
ในไม่ช้า ธอร์ก็พบว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับทุ่งที่ว่างเปล่าที่เต็มไปด้วยควันไฟสีดำ กลิ่นของเนื้อหนังที่เผาไหม้อบอวลไปทั่วจากลมหายใจของมังกร และกลิ่นของกำมะถัน เมื่อก้อนเมฆยกตัวสูงขึ้น พวกเขาก็สามารถมองเห็นพื้นที่ข้างหน้าพวกเขาได้ชัดขึ้น