เขาตื่นเต้นที่ทุกคนมาได้ไกลถึงขนาดนี้ และปรารถนาที่จะกู้ดาบคืนมาให้ได้
“ถ้ามันไม่อยู่ที่นั่นล่ะ?” เจ้าชายรีซตรัสถาม
ธอร์หันมามองดูพระองค์
“ดาบเล่มนั้น” เจ้าชายรีซตรัสต่อ “หากว่ามันไม่ได้อยู่ที่นั่นล่ะ? หรือหากมันสูญหายไปแล้ว? หรือถูกทำลายไปแล้ว? หรือถ้าเราหามันไม่พบล่ะ? จักรวรรดิกว้างใหญ่จะตายไป”
“หรือถ้าหากจักรวรรดิหาวิธีใช้มันได้ล่ะ?” เอลเด็นถามด้วยเสียงทุ้มต่ำของเขา พลางก้าวเข้ามายืนข้าง ๆ
“หากเราพบมันแต่ไม่สามารถนำมันกลับไปได้ล่ะ?” คอนเวนถาม
คณะของพวกเขาอยู่ตรงนั้น กังวลกับสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า กับห้วงแห่งคำถามที่ไม่มีคำตอบ ธอร์รู้ดีว่าการเดินทางครั้งนี้มันบ้าสิ้นดี
บ้าคลั่ง
บทที่ สี่
ราชากาเร็ธทรงดำเนินกลับไปกลับมาอยู่บนพื้นหินในห้องทรงพระอักษรของพระบิดา ห้องเล็กที่อยู่บนชั้นบนสุดของปราสาทที่พระบิดาของพระองค์ทรงหวงแหน แล้วทรงทำลายมันลงทีละเล็กทีละน้อย
ราชากาเร็ธทรงเดินจากชั้นหนังสือหนึ่งไปยังอีกชั้น กระชากหนังสือชุดที่มีค่า หนังสือปกหนังเก่าโบราณที่ตกทอดมาในราชวงศ์หลายศตวรรษ ทรงดึงปกแล้วฉีกหน้าหนังสือออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศ มันร่วงกราวใส่พระองค์ราวกับเกล็ดหิมะ ติดอยู่บนพระวรกาย และติดที่พระเขฬะที่ไหลอยู่ข้างพระปราง พระองค์ตั้งพระทัยที่จะทำลายทุกสิ่งที่พระบิดาทรงหวงแหนในห้องนี้ ทำลายหนังสือทีละเล่ม
ราชากาเร็ธรีบดำเนินไปที่โต๊ะเข้ามุมตัวหนึ่ง