Алсу Шанова

Әманәт = Завещание


Скачать книгу

минем –

      Барсы төзәлгән…

      Син сөйгән Рүзәл юк хәзер –

      Рүзәл үзгәргән…

Рүзәл Мөхәммәтшин

      Көннәреңнең төссез соры төсе

      Моңсуланган чакта ярсудан,

      «Сәлам!» дигән зәңгәр конверт белән

      Хат алырсың беркөн Алсудан…

      Исәнме син, җанаш, исәнме?

      Сездә һаман җилләр исәме?

      Таңнар һаман шулай кызарып,

      Шатлыкка төрәме иртәне?

      Күз кысамы һаман йолдызлар

      Төнге күкнең кара куйнында?

      Һаман моңлы җырлар яңгырыймы,

      Күңеллеме кичке уенда?

      Син, сагынып мине, нигә бер дә

      Уйламыйсың,

      Хат та язмыйсың…

      Әллә һаман үксеп елыйсыңмы

      Син, кочаклап каен кайрысын?

      Сагышланма, сагыш саргайта ул,

      Сиңа картаерга иртә әле…

      Хатым укы,

      Елмай әле бераз,

      Йә, исәнме, җанаш, исәнме!..

      Сиңа хәзер яңа Алсу яза,

      Ул үзгәргән, тәмам үзгәргән…

      Еламый ул хәзер, бары көлә,

      Курыкмыйча чит-ят күзләрдән…

      Исеңдәме,

      Кайчандыр ул сиңа

      Үпкәләп тә йөрде бик озак…

      Хәзер инде белми ул үпкәли,

      Ул вакытлар калды бик ерак…

      Беләсеңме, мин сагындым сине,

      Беркатлы һәм усал чагыңны…

      Каш астыннан гына «сөзеп» карап,

      Бармак янавыңны сагындым…

      Хәлләр әйбәт әле, әкрен генә

      Бер-бер артлы көннәр үтәләр…

      Беләсеңме, онытылды инде

      Минем сиңа булган үпкәләр…

      Мин элекке түгел инде хәзер,

      Ләкин бераз гына үзгәрдем…

      Һаман шул ук күңел, нидер көтә,

      Шат елмайган зәңгәр күзләрем.

      Еллар аша яңа җырлар туды,

      Шат шигырьләр туды күңелдә…

      …Хәзер Алсу гади хушбуй түгел,

      Затлы «Шанель» белән сибенә…

      Ләкин керфекләрен буямый ул,

      Тартмый сөрмә, сөртми иннек тә…

      Язмыш аны үзенә бәйләсә дә,

      Аның җаны һаман иректә…

      Ул еламый хәзер,

      Бары күккә карап,

      Күз яшьләре аша моңая.

      Сагыш туса нәфис күңелендә,

      Еламый ул, җырлап моңая…

      Менә шундый хәлләр миндә, җанаш,

      Яңа үзгәрешләр бихисап…

      Йөрмә анда башың аска иеп,

      Килеп кит син, әйдә, вакыт тап.

      …Үз-үземә хат яздым мин бүген,

      Үткән хатирәгә уралып.

      Халәт

      Ачулы карашлар күбәйде нигәдер,

      Усалландым… Чынлап! Түз генә!

      Кайвакытта кабынып китәргә

      Җитә кала тик бер сүз генә…

      Күңел белән йөрәк көрәшкәндә,

      Телем сөйли тора… Бытылдык!

      Бүген кабат сине үпкәләттем,

      Чит сүзләргә кабат тотылдык…

      Яз! Кояшка гашыйк кар астыннан

      Чукрак төсле саркый усаллык…

      Ә күзләр ягымлы… Тик күңел халәте

      Кабаттан үзгәрү – чынбарлык!..

      Тик шулай да күзеңә карарга

      Җитми кала кайчак усаллык!

      Вирус…

      Авырыйм мин. Табиб кушты

      Бары