да бөтен эшемне,
Кәгазьгә шигырь тезәм…
Мин бит йөрәк кушканны да
Тормышка ашырамын.
Хисләрне салып шигырьгә,
Йокымны качырамын.
Уйда да юк тынычлану –
Дөньяга карышабыз.
Мин чаба дип, йөрәк чаба –
Икәүләп ярышабыз…
«Үткәннәргә безне кайтаручы…»
Үткәннәргә безне кайтаручы
Ярый әле, ярый хәтер бар.
Киләчәктә борылып үткәннәргә,
Безне дә бит кемдер хәтерләр,
Иң дөресен шунда әйтерләр.
Истә бүген дә
Бүгенгене аңлап буламыни,
Үткәннәрне айкап чыкмасам.
Киләчәккә атлап була әле,
Бүгенгесе бәреп екмаса.
Вак-төякләр онытыла бара,
Йөрәк кичергәне – күңелдә.
Ерак еллар аша күзләребез
Күрешкәне истә бүген дә.
Нәрсә сөйләшкәнне хәтерләмим,
Елмаюың һаман исемдә.
Аннан соңгылары – башка тарих,
Сиңа да һәм минем өчен дә.
Ярты гасыр буе аерым-аерым
Язган икән тормыш көтәргә.
Өлгергәнбез инде балаларны
Башлы-күзле җирдә итәргә.
Тыныч кына яшәп яткан чакта,
Канатларны язмыш каерган.
Ярлар киткән Ходай хозурына,
Кырыс язмыш тотып аерган.
Гомер юлы кая илтәчәген
Ул чакларда каян белик соң?
Күзләребез кабат күрешкәнне,
Йә, нәрсәгә инде телик соң?
Элеккесе һаман истә әле,
Бүгенгесе нигә ишарә?
Менә шуны зур табышмак итеп,
Көн күрәбез ике бичара.
Куе томан алга төшкәнмени,
Кая бакма, тонык барсы да.
Кояш баешында чыгып баскан
Алтынланган офык каршыда.
Теге ягы аның үр микән лә,
Әллә инде кара гүр микән.
Их, беләсе килә: тонык офык
Артларында нинди җир микән?
Гүр микән лә, әллә үр микән…
«Беләм, халкым, улларыңның…»
Беләм, халкым, улларыңның
Мин бөеге булмадым.
Шунсы бәхет, син халкымның
Күз көеге булмадым.
Без соң әле кемнән ким?
Берсен берсе якын күреп,
Рус, татар дуслаша.
Рус рус булып кала,
Ә татар руслаша.
Моңа мөмкин дистәләгән
Мисаллар китерергә.
Болай халык тиеш түгел
Үз-үзен бетерергә.
Бу бит милләт фаҗигасе –
Без соң әле кемнән ким?
Күрә торып, маңкортлыкка
Юл алабыз көннән-көн.
«Сиксәннәргә киткәч, аңлый төшәм…»
Сиксәннәргә киткәч, аңлый төшәм:
Шигырь тумый, көн-төн тырышмый,
Үз йөрәгең белән яу кырында
Кырыкмаса кырык орышмый.
Кеше бит ул бөртек алтын өчен
Тау-тау кадәр ком-таш юдыра.
Шуңа охшамаса, шагыйрь кеше
Үле шигырь генә тудыра…
Җырлап тибә безнең йөрәкләр
Шигырьләрең