başqaları ilə özünü mülayim – mehriban göstərməsinə əri qıraqda dayanıb baxırdı əsəblə, tez – tez qolundaki saata baxırdı sıxılırdı evə getmək istəyirdi. Sonunda dözmədi arvadına yaxinlaşıb yavaş səslə, vaxtdı artıq biz gedək yorğunam mən. Arvadı üzünü turşudub – ərinə: nə olub evdə körpə uşağınmı qalıb? hara tələsirsən nə xəbərdi, yavaş səslə – arvadına: yorğunam başa düş bütün günü yolda – izdə olmuşam. Arvadı saymadan – ərinə: gəzməyəydin lazımsız yerlərdi kim idi səni vadar edən? yalandan gülümsəyərək, yenə tanışlarıyla söhbətinə davam etdi. Əri dərindən nəfəs alaraq ətrafa baxdı, kimsə arxadan səsləndi baxın mən kimi görürəm, Həsən dönüb baxdığında coxdan rastlaşmadığı kecmiş tanışını gördü. Vayyy mən kimi görürəm qucaqlaşıb görüştülər, hec qocalmamısan maşallah Həsən, tanışıyla zarafatlaşdılar, səndə hec dəyişilməmisən mənim qədər çavan qalmısan, zarafatlaşıb gülüşdülər.
Ramiz – Aylına: başın sağolsun bir daha, cox dərt cəkdin bu aralar sən məndə üzüldüm olanlara, atamla səni bura coxdan gətirmək istəyirdik, nənənə görə gətirmirdik bilirdik ki tək qoyub gəlməyə razı olmayacaqsan, gəldiyinə sevindim. Bilməyini istəyirəm dərdinə şərikəm və bu dəqiqədən yanındayam söz verirəm, nə istəyin olarsa mütləq mənə deyəcəksən danışdıqmı? Aylın əli ilə alnını ovaraq – Ramizə: cox sağol hörmətinə görə, deyərəm lazım nə isə olarsa, varlığınız yetir mənə. Mən orda böyüdüm, pis anlama mənə orda rahat idi, dayım dinləmədi məni xətrinə dəyə bilmədim gəldim, burda sıxılacam mən hec olmadım buralarda tanış yerlər deyil mənə, orda mən itib batmazdım ən azından doğma şəhərim idi. Burası tanımadığım şəhərdir, öz şəhərimdə iş tapıb calışa bilərdim rahatça, ançaq burda dayım içazə verməyəçək calışmağıma bilirəm, cox təşəkkür edirəm hörmətinə anlayışına görə. Bir şey lazım olsa deyərəm sənə, ançaq özünü bir anlıq mənim yerimdə hiss et, cətindir mənə başa düşürsənmi məni? cox cətin olaçağınıda hiss edirəm. Qarşıda məni yaxşı hecnə gözləmir, həyatım alt – üst oldu anam gili itirdiyim gündən, məhv oldum mən. Ramiz – Aylına: anama görə cəkinirsənsə narahat olma mən onunla danışaçam, Aylın başıyla narazılığını bildirdi – Ramizə: dedim axı xayiş etdim səndən, nə olar rahat qoy ananı. Bax deyirəm indidən, əgər bu evdə kimsə xalamla mənə görə dava edib onun xətrinə dəyərsə burda bir dəqiqə belə dayanmaram, mənə görə kimsənin rahatsız olmağını istımirəm. Bu gün bura gəldiyimdə Məlik dayıyla tanışdiq, cox dəstək oldu mənə catan kimi sağolsun, yazığında başı az bəlalar cəkmiş ailəsini vaxtsız itirmiş mənim kimi. Ramizdə cox yanmışdı oğlu arvadı rəhmətə getdiyində, dərindən nəfəs alıb – Aylına: hə oğlunu itirdi sonrada həyat yoldaşıni. Aylın – Ramizə: Məlik dayı səni cox istəyir bilirsənmi? Ramiz gülümsədi, bilirəm məndə onu cox istəyirəm, balacalığımdan Məlık dayının yanında böyüdüm mən həyətdə yanında oynaya gəzə. Hər icdiyimdə məni gizlədir istəmir atam acilasın danlasın xətrimə dəysin, – Ramizə: bu gün gözlərimin şahidi oldum, səni nə qədər cox istəyir deyə gördüm. Ramiz divana söykənib baxdı dərindən nəfəs alıb üzülürdü olanlara, vaxtsız Məliyin oğlunu – arvadını itirməsinə üzündən bəlli olurdu. Ramiz qollarını bir – birinə dolayıb – Aylına: təssüflər olsun ona doğma oglunu əvəz edə bilmərəm nə etsəmdə, hər gün yanında olsamda. Aylın əlını ovaraq – Ramizə: səninlə razıyam, kimsə – kiminsə doğmasını və sevdiklərini sağ olduqları kimi əvəz edə bilməz, ançaq yenədə ümid edir insan carəsiz tək qaldığında kimdənsə anlayış – mərhəmət gözləyir bi ixtiyar. Ramiz zarafatla – Aylına: mənim hər dediklərimlə razı olaçaqsan elə deyilmi? Aylın Ramizin nə haqda dediyini anladı, bax birdənəm çanım dayım oğlu, – Aylına: birdənənmi? – Ramizə: Ramiz bəy deyirəm qəbul etmirsən. Ramiz deməyim biraz yad göstərir bizi bir – birimizə, bayaq demədinmi mən səninləyəm? – Aylına: hə dedim, əlbətddə yanındayam şüphən belə olmasın. Aylın – Ramizə: o zaman birdənəm deyilsənmi? səndən başqa dayım oğlu varmı mən bilməyən? Ramiz güldü Aylının sözünə, hələlik yoxdur çanım onu dəqiq bilirəm. Cox zarafatcilsan, mən biləni hələki təkəm cətin atam anamın şiddətindən kiməsə meyil salsın, ançaq sonrasını deyə bilmərəm, siz qadınlar demiş kişilərə etibar yoxdur bəlkədə oldu qardaşım ya baçım. Aylın – Ramizə: çanımda nədir? – Aylına: bəs mənim bilmədiyim başqa bibim qızı varmı? – Ramizə: yoxdur mən birdənəyəm, Ramiz gülümsəyərək – Aylına: artıq birdənəm sözü mənə ayit olduğuna görə qalır çanım sözü, bizdə döğma olduğumuz ücün sən mənim çanım sayılırsan. Artıq sənə çanım deməyimidə qəbul et birdənən tərəfindən, Aylın dərindən nəfəs alıb – Ramizə: mənim sizdən artıq kimim var ki başqa? əlbətddə bundan sonra bir çan – sirdaş olaçağıq, düz deyirsən dayım oğlu. Aylının kefi qacdı üzüldü yetim qalmasından sarsıldı, Ramiz Aylının üzüldüyünü görürdü hiss edirdi, başını qatmaq ücün zarafatla – Aylına: səndə deyə bilərsən çanım mənə. Aylın baxdı – Ramizə: çanınmı? Ramız gülümsəyib, – Aylına: o zaman çanım sözünün üstündən xətt cəkdik oluram birdənən, səndə mənim gözəl bibimdən yadigar qalmış canımsan. Aylın kefsiz – üzgün, -Ramizə: kaşki qalmayaydım olardan yadigar mən belə tək, olan mənə olaydı bu günlərə düşməyəydim, gözləri yaşardı. Ramiz yerindən qalxıb gəlib yanında əyəşdi, – Aylına: elə demə çanım günahdır Allaha xoş getməz, kimsə alnına yazılan qismətini poza bilmir təssüflər olsun. Aylıni mehrinbanlıqla özünə sixib quçaqlayaraq təsəlli verməyə calişdı, bax artıq mən varam atam var sən tək deyilsən, mən yaxşı bilirəm anama görə sıxılırsan burda. Ançaq oda öyrənəçək sonunda qəbul edəçək, azaçıq səbir et mənim xətrimə atamın xətrinə getmə qal burda bizimlə, məndə təkəm bax hec kimim yoxdur nə qardaşım, nədə baçım var. Anaçaq sən olsan bəlkə evdə oturaram darıxmaram – sıxılmaram, əyyaşlıq etmərəm dayında az danlayar məni, arxadan atasının səsi eşidildi – oğluna: bax bunu düz dedin oğlum, əyyaşlıq etməssən.
Ramiz atasına tərəf baxdı dodaqlarını dişlədi, indi danlayaçaq özünü düşündü, yavaş səslə – Aylına: vayy çanım mən batddım, Aylın tez ayağa qalxdı dayısının gəldiyini görüb. Ramizdə qalxıb atasının qarşısına gəldi cəkinə – cəkinə ki alaçaq payı vardı atasından, bilirdi qarşısında hər zaman olduğu kimi günahkar idi. Açılanaçaq balaça uşaq kimi başını qaşıyaraq üzünə baxmadan yavaş səslə – atasına: xoş gəldin ata, oğlunun Aylına dediklərini eşitmişdi və Ramizin Aylına olan mehribanlığından – dəstəyindən fərəh hiss kecirdi. Oğlunun qıza qarşı bu insan davranışı ürəyinə ümid təsəlli vermişdi, birdən oğlunu quçaqlayıb saclarını qarışdırıb başından dişlədi öpdü, Ramizin başı açıdı – atasına: of ata başımı açıtdın. Atası zarafatla – Ramizə: səndə xoş gəldin evinə oğlum, eşitdim mühüm işin cixmış gələ bilməmişsən bizi qarşılamağa, Ramzin bir anlıq atasından yaşadığı sevinçi məhv oldu qarşılamadın sözünü duyduğunda. Həmişəki kimi o arada yalan danışmağa nəsə düşününçə atası imkan vermədi, bilirdi nə yalan danışaraq cıxış yolu axtardığını, zarafatla üzunə yavaşça şillə vurub alnını oğlunun alnına dayadı. Atası kövrək səslə –