(ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]
109
niedziela (daw.) – tydzień. [przypis edytorski]
110
jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]
111
ninie (daw.) – teraz. [przypis edytorski]
112
siła (daw.) – wiele. [przypis edytorski]
113
księżna Anna Danuta – (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii). [przypis edytorski]
114
lutnia (muz.) – dawny instrument strunowy szarpany. [przypis edytorski]
115
pacholik – chłopiec. [przypis edytorski]
116
rybałt – wędrowny muzyk lub śpiewak. [przypis edytorski]
117
gęśle (muz.) – ludowy instrument smyczkowy, podobny do skrzypiec. [przypis edytorski]
118
młódka (daw.) – młoda dziewczyna. [przypis edytorski]
119
z dworzany – dziś popr.: z dworzanami. [przypis edytorski]
120
przygodzić się (daw.) – przydarzyć się. [przypis edytorski]
121
siestra – błąd w stylizacji, taka wymowa możliwa była na wschodzie Polski, a z tekstu wynika, że Bogdaniec leżał w Wielkopolsce. [przypis edytorski]
122
Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim – (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle. [przypis edytorski]
123
bojarzyn a. bojar – rycerz, szlachcic ruski, wołoski lub litewski. [przypis edytorski]
124
Witold Kiejstutowicz, zwany wielkim – (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle. [przypis edytorski]
125
gotuje (daw.) – przygotowuje. [przypis edytorski]
126
ziścić się – spełnić się. [przypis edytorski]
127
przeciw którym nikomu niesporo – sens: nikt nie ma ochoty na potyczkę z nimi. [przypis edytorski]
128
roków – dziś popr.: lat. [przypis edytorski]
129
blach – tj. zbroi. [przypis edytorski]
130
Spytko z Melsztyna – (1364–1399), wojewoda krakowski, poległ w bitwie z Tatarami nad Worsklą. [przypis edytorski]
131
pokrewnych – krewnych. [przypis edytorski]
132
kur (daw.) – kogut. [przypis edytorski]
133
jutrznia – pierwsza część katolickiej liturgii godzin (siedmiu codziennych modlitw, do których zobowiązane są osoby ze święceniami duchownymi), odmawiana o wschodzie słońca. [przypis edytorski]
134
rybałt – wędrowny muzyk lub śpiewak. [przypis edytorski]
135
lutnia (muz.) – dawny instrument strunowy szarpany. [przypis edytorski]
136
jasełka – widowiska teatralne na temat Bożego Narodzenia, wzorowane na średniowiecznych misteriach franciszkańskich. [przypis edytorski]
137
pomieszanie – zmieszanie, zakłopotanie. [przypis edytorski]
138
Za Jasiem do Śląska – pieśń ludowa spotykana w Wielkopolsce, Małopolsce, na Mazowszu i na Śląsku. [przypis edytorski]
139
chciwie – chętnie. [przypis edytorski]
140
komes – tu raczej w znaczeniu „możny rycerz” niż jako urząd. [przypis edytorski]
141
przedchorągiewny – rycerz walczący w pierwszym szeregu, przed sztandarem chorągwi (dawnej jednostki wojskowej), do której należy. [przypis edytorski]
142
któren – dziś popr.: który. [przypis edytorski]
143
dyć (gw.) – przecież. [przypis edytorski]
144
miesiąc (daw.) – księżyc. [przypis edytorski]
145
szyba kościelna – chodzi o witraż. [przypis edytorski]
146
grabia – hrabia; Sienkiewicz nadaje Jurandowi ze Spychowa już trzeci nie odpowiadający sytuacji tytuł. [przypis edytorski]
147
gładka – tu: piękna. [przypis edytorski]
148
siła (daw.) – wielu. [przypis edytorski]
149
pomorzył (daw.) – zabił. [przypis edytorski]
150
nabrały – napęczniały. [przypis edytorski]
151
długo książę w niewoli