Jý is die kerk. Francois Kruger

Iemand wat maklik glo (easy-believer) sou moontlik só antwoord: “Glo net, en jy’s reg – dis al. Niks verder nie. Of sê net: ‘Ek glo’ – dan is jy gered.”

      • Van ’n sakramentalis (iemand wat glo ’n mens word slegs gered as jy gedoop is en nagmaal gebruik) sou hy waarskynlik hoor: “Jy moet gedoop word. So gou moontlik. Jy moet by water uitkom.”

      • ’n Hiper-Calvinis se antwoord sou min of meer só klink: “Ek het goeie nuus: jy is eintlik lankal gered, jy het dit net nie geweet nie. Dis iets wat outomaties gebeur. En dis buitendien nie iets waaroor ’n mens eintlik praat of dink nie. Want jy kan elk geval niks daaraan doen nie. Jou probleem is ook dat jy vra wat jy moet dóén om gered te word. Jy kan niks doen nie. Al wat oorbly, is om te sit en wag en kyk wat gebeur.”

      Ek wil ook die volgende moontlike antwoorde byvoeg:

      • Ek dink daar is sommige gereformeerdes wat so sou antwoord: “My vriend, as jy nie uitverkies is nie, kan jy in elk geval doen net wat jy wil, jy sal nie gered word nie, en dis nou maar jammer. Sit dus maar net en wag totdat jy begin agterkom of jy uitverkies is of nie.”

      • Ander gereformeerdes sou antwoord: “As jy in die verbond gebore is en gedoop is, gaan jy eintlik outomaties salig word. Die verbond werk outomaties. Jy hoef nie eintlik tot geloof te kom en jou te bekeer nie.”2

      • ’n Werkheilige se antwoord sou waarskynlik so geklink het: “Jy moet eers ’n nuwe blaadjie omslaan. Eers regmaak, eers skoonmaak, en dan kan jy na Christus toe gaan.”

      • En laastens, ’n geestesdrywer sou waarskynlik gesê het: “Jy moet eers in vreemde tale praat voor jy gered sal word. As jy dit nog nie gedoen het nie of dit nog nie met jou gebeur het nie, is jy nog nie gered nie.”

      In teenstelling met al hierdie antwoorde, sê die Bybel doodeenvoudig: “Glo in (op) die Here Jesus, en jy sal gered word, jy en jou huisgesin.”

      Die tronkbewaarder het onmiddellik die antwoord gekry, en het ook onmiddellik daarop reageer. Daar was nie ’n lang gesoek en eindelose navorsing om by ’n soort mistieke of esoteriese antwoord uit te kom wat ook moeilik uitvoerbaar is nie.

      “Geloof is nie om bloot te glo in die bestaan van God nie.”

      Die Bybel se antwoord is verbasend eenvoudig. Maar ons moet ook deeglik besef dat hierdie antwoord nie al was wat Paulus en Silas aan die bewaarder gesê het nie. Hulle het daarna lank met hom en sy huisgesin gepraat en hulle baie dinge geleer. Ek dink dat die antwoord meer behels as net die antwoord wat hy gekry het, want die antwoord is ’n samevatting van alles wat Paulus en Silas later die aand aan die bewaarder en sy huismense gesê het.

      Die bewaarder het dadelik geglo.

      Geloof is nie om bloot te glo in die bestaan van God nie.

      Hierdie geloof is iets anders as ’n Oosterse geloof. Baie Oosterlinge sê: “Jy moet glo.” Punt. Maar in wie jy glo en wat jy glo, is vir hulle minder belangrik. Jy kan glo in die bestaan van sekere afgode of in sekere godsdienste en godsdienstige handelinge – dan is alles in orde.

      Geloof is nie om bloot te glo in die bestaan van God nie.

      Bybelse geloof beteken ook nie bloot om te glo in die bestaansreg of geldigheid van die Christelike godsdiens of van ’n bepaalde kerk nie.

      Bybelse geloof plaas in die eerste plek nie die klem op geloof self nie, maar op Hóm in Wie ons glo. Ons geloof is nie iets op sigself nie. Ons geloof is nie op ons geloof gerig nie. Ons soek ook nie ons sekerheid en vastigheid in ons geloof nie, maar in Hóm in (op) wie ons glo!

      Geloof is dan juis om te erken: Ek kan nie, want ek is magteloos. Maar ek gryp na iemand groter en sterker as ek, na Jesus Christus!

      En nou wil ek dit tot op die spits dryf:

      Geloof beteken nie net om te glo dat Jesus gesterf en opgestaan het nie. Die duiwel glo dit ook en twyfel nie daaraan nie, want hy wéét dit het gebeur. In Jakobus 2:19 lees ons: “Glo jy dat daar net een God is? Dit is reg. Die bose geeste glo dit ook – en hulle sidder van angs.” ’n Mens kan álles in verband met Jesus glo: Dat Hy waarlik God is, dat Hy mens geword het, dat Hy gesterf het as voldoening van God se geregtigheid, dat Hy opgestaan het en dat Hy opgevaar het na die hemel. ’n Mens kan al hierdie dinge weet en glo, en steeds hel toe gaan. Want Bybelse geloof is meer as blote kennis en aanvaarding.

      Geloof is nie om te glo in iets van Hom nie, maar in Homself; nie bloot om te glo in die werklikheid van wat Hy alles gedoen het nie, maar ín Hom!

      Om in (op) die Here Jesus te glo beteken waarskynlik om die hele gewig van jou sonde en skuld en jouself óp Hom te plaas, om óp Hom te vertrou en om jou rus en vastigheid in Hom te vind. In Christus lê jou waarborg en dit sal jou nie teleurstel nie. Glo net!

      Dink maar aan die bewaarder: Selfs al het God deur sy Heilige Gees in iemand begin werk, sy gewete begin wakker maak en hom van sy sonde begin oortuig, dan is hy nog nie gered voordat hy glo nie.

      ’n Mens is ook nie gered bloot omdat jy jou geloof voor die gemeente bely het nie. Te veel lidmate het al vir my gesê: “Toe ek belydenis van geloof afgelê het, was dit bloot ’n seremonie wat ek uitgevoer het, omdat ander dit van my verwag het. Almal het dit gedoen. Ek wou die skande van die teendeel vermy.”

      In ons gemeente koppel ons nie meer belydenis van geloof (of grootdoop) aan katkisasie nie. Ook nie aan ’n ouderdomsperk nie. Die gesprek wat vooraf gevoer word, gaan nie in die eerste plek oor bevredigende kennis nie, maar oor ’n verhouding, ’n lewensbasis en die regte fondament waarop vierkantig gebou word.