Die einde van die reënboog. Annelize Morgan

iets is waarmee jy kan help. Die tabberd wat ek na die bal gaan dra, sal vanmiddag na ete na jou kamer geneem word. Teken ’n paar ontwerpe en dan bespreek jy dit eers met my voordat jy begin borduur.”

      Colette maak ’n kniebuiging.

      “Oui, madame.”

      Dis duidelik dat die onderhoud verby is en Colette maak haar suutjies uit die voete.

      “Jy sal in jou spoor moet trap,” sê Agnes toe Colette haar verskyning in die kombuis maak. “Die markiesin is vanoggend in ’n goeie bui, maar bewaar jou siel wanneer sy die dag beduiweld opstaan.”

      Colette haal haar skouers liggies op. “Sy lyk vir my baie gaaf en buitendien is ek nie van plan om haar kwaad te maak nie. Ek sal nie graag hierdie werk wil verloor nie.”

      Agnes glimlag suur.

      “Ek hou nie daarvan dat meisies soos jy op die landgoed kom werk nie. Dit hoort nie so nie. Niemand hier weet iets van jou nie en dis ongehoord. Maar ons sal gou genoeg uitvind hoekom jy in werklikheid bereid was om hierheen te kom. Vir mý kan jy niks wegsteek nie.”