açıb, – Aylına: sən gəlsənə mənimlə, qapıdan çıxardılar. Aylını özüylə karidora gətirib, bir tərəfdə dayandılar. Aylın Sərdarın əlindən qolunu çəkib – Sərdara: niyə gəldin bura? Sərdar ətrafa baxıb yavaş səslə, – Aylına: susarsanmı? söz verdim Tahirə davasız yardım edib qayıdacağam. Dostumun yanında məni üzü qara etmə tərsliyinə salıb, rəyislədə normal danış bəsdir tərsliyin. Vallahi atıb gedəcəm çək cəzanı burda, – Sərdara: şüphəm belə yoxdur Sərdar bəy atıb gedəcəyinə. Səndə bilirsən hər cəzamı çəkməyə hazıram minnətsiz. Sərdar dərindən nəfəs alıb baxdı – Aylına: bir dəfədə dediyimi et, bircə dəfə çox demirəm. Sənə düşmanmı kəsildim mən? nə etdim sənə bu qədər mənimlə düz davranmısan. Aylın Sərdara nə isə demək istəyirdi, qapıdan Dilqəm çıxdı. Aylına yaxınlaşıb baxdı Sərdara. Dilqəm – Aylına: gedək buraxmış rəyis səni, anamda çox narahatdır. Sərdar sevmədi heç Dilqəmin Aylına yaxın dayanmasını. Aylın əsəbi idi – Sərdara: bura döndüyümdə gəlmədin mənimlə salamatlaşmağa, indi özünü qəhrəman göstərək gəlmənə heç ehtiyac yox idi. Aylın – Dilqəmə: gedək burdan yazıq Bahar xalada narahat oldu. Aylın əsəblə – Dilqəmə: o dostununda 10 barmağından biri sınıb deyə, o dəqiqə şikayətçi olub məndən. Dilqəm – Aylına: çox tərsən vallahi, – Dilqəmə: bu söz mənə tanışdı. Sərdara tərs – tərs baxıb getdi Dilqəmlə.
Sərdar Aylının ardınca baxdı əsəblə qollarını bir – birinə dolayıb. Qapıdan rəyis çıxdı – Sərdara: gedək oğlum bizə, Sərdar Dilqəmin kim olduğunu düşünürdü. Rəyisində xətrinə dəyə bilmədi, rəyis Sərdarın qolundan mehribanlıqla tutub apardı. Rəyis – Sərdara: gəl yoldaşım bizi gözləyir, dedim qonaq gəldiyini.
Aylın Sərdarın gəlməsinə əsəbləşmişdi, bir tərəfdəndə ona kobut davrandığına üzülürdü. Dilqəm maşının qapısını açıb – Aylına: buyurun Aylın xanım əyləşin. Aylın maşına əyləşdi, Dilqəm qapını örtüb, maşının qabağından gəldi sükan arxasına. Aylını gördü Sərdar rəyislə şövbədən çıxarkən Dilqəmin maşında. Sərdar əsəblə Diqləmə baxdı sükan arxasında əyləşən. Dilqəm qapını örtüb maşını işə saldı, Sərdarın özünə baxdığını gördü. Aylında gördü Sərdarın özlərinə baxdığını, Dilqəm qaza basaraq yanlarından keçib getdi maşınla. Rəyis – Sərdara: otursana oğlum maşına, Sərdar qapını açıb əyləşdi rəyisin yanında, olarda getdilər ordan.
Aylını evə gətirdi Dilqəm, – Dilqəmə: mən paltarımı dəyişim gəlirəm, anana demə nə olduğunu tamammı? – Aylına: anam artıq bilir harda idin. Aylın bir söz demədi getdi evinə, Dilqəmdə getdi evinə. Aylın gəlib düşa girdi, az vaxtdan çıxdı yuyunub, saçlarını qurulaya – qurulaya mətbəxtdə getdi.
Rəyisdə Sərdarı evinə qonaq gətirmişdi, arvadı – oğlu ilə tanış etdi, əl verib salamlaşdılar. Sərdarı masaya dəvət etdilə, hamı keçib əyləşdilər. Sərdar oğlanın əlini sarıqlı görüb – oğlana: əlinə nə olub? rəyis öskürdü. Oğlan – Sərdara: burda bir nəfər var, onun ucabatından sarıqda gəzirəm axşamdan. Eybi yoxdur az vaxtda odan çıxacam etdiyinin heyifimi. Sərdar – oğlana: dava yoluyla özün həll etmə təslim et polisə, bu nə insafsızlıqdır, əlini sındırmışlar keçmiş olsun. Oğlan təşəkkür etdi – Sərdara: çox sağolun, artıq içərdədir. Ancaq içəridən çıxsın, mütləq ödəyəcək mənə etdiyinin qarşılığını, əsəblə baxdı. Atası – oğluna: bəsdir oğlum sən sataşmısan qıza, birdəki unutma o qız sən dediyin qızlardan deyil, bir daha ona yaxınlaşdığını eşitməyim. Sərdar – rəyisə: nə qız imiş, yoldaş rəyis oğlanın əlini sındırmış idmançıdır yəqin. Sərdarın hələdə axlına gəlmədi ki, Aylından gedirdii söhbət, rəyis ona dedməmişdi oğlunun şikayətçi olduğunu.
Sərdar zarafatla – olara: sizində şəhərinizin qızlarından qorxulasıymış ki, rəyis güldü. Oğlu – atasına: mən onda heyifimi qoymayacam, mənə atamın yanında ətəkdən tutub gəzən dedi. Sərdar güldü, oğlanın əsəbnə toxunduğunu görüb üzür istədi. Sərdar – oğlana: yadıma bir nəfər tanıdığım düşdü, onun bacısı filan olmasın səninlə qarşılaşan. Rəyis – Sərdara: bacısını bilmirəm Sərdar bəy, düşündüyün o bir nəfər özüdür oğlumun barmağını qıran. Sərdar ösgürdü boğazı qovuşdu, xadimə qəhvələr gətirdi, birinci Sərdarın qəhvəsini qoydu önünə, Sərdar təşəkkür etdi xadiməyə. Sərdar rəyisə baxdı təcüblə, rəyis başıyla işarə etdi ki, Aylın oğluna görə içəridə idi. İndi naladı Aylının rəyisin oğlunun barmağını qırdığını, xoşlanmadı heç, oğlan çox pis qanmaz tipə bənzəyirdi.
Sərdar – oğlana: sənin günahın vardımı, o qız nədən belə etdi? oğlan qəhvəsini götürüb içdi – Sərdara: yox idi günahım,. Mən sadəcə salam verdim, yol soruşdum. O tərəfləri yaxşı tanımaram, Sərdar anladı oğlan yalan danışırdı. Aylınla nəqədər davalaşsalarda, Aylının ürəyinin nəqədər mərhəmətli olduğunu bilirdi. Xadimə qalan qəhvələri paylayıb getdi, rəyisin arvadı – Sərdara: bizim şəhərdə elə qızlar çox az olur oğlum. B u qızda mənim oğlumunda qarşısına çıxıb mərəfətsiz, yol soruşanda barmaqmı qırıllar? Sərdarın Aylının ünvanına deyilən bu sözlər xoşuna gəlmədi. Sərdar – arvada: xanım səbəsiz yerdə heç kim elə etməz. Məncədə olmuş bilmədiyimiz başqa şeylərdə, Sərdar əsəblə oğlana baxdı. Rəyisdə təsdiqlədi Sərdarın sözünü, – arvadına: sizin düşündüyünüz qızdan deyil Aylın. Oğlan – atasına: Aylınmı? sən artıq tanış olmusan onunla baravo, necə rahat danışa bilirsən onun haqqında? mən sənin doğma oğlunam, o isə yad birisidir.
Sərdar dözmədi – oğlana: baxın səhv anlaşılma olmuşdur, Aylın həqiqətəndə sizin düşündüyünüz kimi deyil, o çox mərd və hörmətçildir. Oğlan – Sərdara: hə ona görə əlim bu gündədir. Sərdar tərs – tərs baxdıb – oğlana: evinizdə olmasaydım, atanıda tanımasaydım, inan sənin dərsini verərdim indi. Anası oğlu pərt baxdılar Sərdara. Rəyis – olara: Aylın Sərdar bəylə çalışmış, haqqında qazetlərdə belə yazılmış. Polis işçilərinin həyatları təhlükədə olduğunu anladığında, öz canına qıymış qorxamadan. Sərdar rəyisin sözünün davamını gətirdi – oğlana: sən Aylından normal soruşsaydın ünvanı deyərdi. Deməli əl – qolla danışmısan ki bu gündəsən, onu mənim qədər kimsə tanımaz. Bir daha ona çalış ilişmə, danışdıqmı? oğlan tərsliyinə saldı – Sərdara: ilişərsəm nə olacaq? atası oğluna acıqlandı, tərbiyəsiz kəs səsini mərəfətli danış.
Oğlan əsəbləşib ayağa qalxdı – olara: mənə dəxli yoxdur kimdi o, əlini göstərib – Sərdara: bunun heyifini ondan çıxacam mütləq, getdi əsəbləşib. Sərdar özünü zor tutdu ki, durub qalan barmaqlarınıda özü sındırmasın şərəfsizin. Rəyis – Sərdara: siz fikir verməyin ona, danışacam mən onunla sonra. Arvadı qalxıb getdi oğlunun ardınca, görünür oğlan çox tik baş bir tip idi. Rəyis oğlunun davranışından xəcalət çəkdi, baxdı Sərdara üzgün baxışlarla.
Az vaxtdan rəyisin qızı gəldi, görüb sevincək baxdı – qızına: qızım xoş gəldin, necəsən? qızı gəlib atasını öpüb, qucaqlayıb görüşdü. Qızı – atasına: yaxşıyam canım atam, qız Sərdara