“ ဟုတ်တယ်၊ တာ့ခ်ငါသဘောတူတယ်၊ ဒါပေမယ့်ငါဒီလောက်ကြာကြာမစောင့်နိုင်တော့ဘူး၊ ကျွန်တော့်မိဘတွေအတွက်မဟုတ်ဘူးဆိုရင်တော့ငါဟာစိတ်ရှုပ်စရာကောင်းနေပြီ။ ငါတကယ်လုပ်လိမ့်မယ်၊ ဒါပေမယ့်ငါသူတို့ကိုဘယ်လောက်အထိထိခိုက်မယ်ဆိုတာငါသိတယ်၊ ငါလည်းသူတို့ကိုလွမ်းလိမ့်မယ်”
“ အစ်မ၊ မင်းလည်းအနောက်ကိုပျောက်ကွယ်သွားတာကိုမုန်းတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့မင်းကဒီမှာငါလိုက်လို့မရဘူး။ ရဲဘော်ရဲ့ Brezhnev ကအနောက်နိုင်ငံများနှင့်တံခါးများဖွင့်လှစ်လျက်ရှိသည်။ မည်သည့်အခါကအနာဂတ်၌ဖြစ်ပျက်မည်ကိုမည်သူကမျှမသိ။
“ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်သည်အနောက်နိုင်ငံ၊ တာရှတွင်ကောင်းသောအလုပ်ရှိခဲ့လျှင်သင်၏လေယာဉ်နှင့်အရာအားလုံးအတွက်ပေးဆပ်ရလိမ့်မည်။ မင်းဒီလိုမျိုးဘာမှစိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး”
“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ခင်ဗျားသိမယ်လို့သိလား” သူမကသူမလက်ကိုစားပွဲပေါ်ကဖုံးအုပ်လိုက်သည်။ “ အစ်မ၊ မင်းကိုကူညီနိုင်အောင်ငါလုပ်နိုင်တာတစ်ခုပဲလိုချင်တယ်”
” သင်သည်သင်၏အလုပ်မှာငါ့နေရာယူနိုင်! မင်းကငါနဲ့အတူနေနိုင်ပြီးတစ်လ၊ တစ်လနားနိုင်တယ်၊ အလုပ်ကလုံလုံလောက်လောက်လစာပေးတယ်။ မဟုတ်ရင်အခြားတစ်ယောက်ကဘာသာပြန်တစ်ယောက်အနေနဲ့အလုပ်လုပ်နိုင်မယ်” ဟုသူကနောက်ပြောင်လိုက်သည်။
နောက်တစ်နေ့မနက်တွင်နာတာရှာကသူမကလေးဘဝကတည်းကနေ့စဉ်ပြုလုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်းသူမ၏ဘ ၀ တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရာများအကြောင်းပြောပြခဲ့သည်။
“ နင်ရှာကသူမနေထိုင်တဲ့အမေရိကန်အရင်းရှင်အရင်းအနှီးရဲ့သင်္ချိုင်းဂူထဲရောက်နေတယ်၊ ဒါပေမယ့်မင်းဒါကအကာအကွယ်ပေးထားတယ်။