Скачать книгу

ашып – чиктән ашып.

      286

      Сөчек – тәмле, татлы, төче.

      287

      Пәри наз илә – пәри (кызларыча) наз белән.

      288

      Пәрваз илә – очып йөргән хәлдә, очкан килеш.

      289

      Пөр наз илә – бик назланган хәлдә.

      290

      Баз илә – уйнап, уйнаган төсле.

      291

      Күкселәрең – күкрәкләрең.

      292

      Сүзи саз илә – сүзләрне килештереп.

      293

      Дәрдкә сабры аз илә – хәсрәткә (чиргә) сабыры азлыктан.

      294

      Әүкатыйма – вакытларыма.

      295

      Талда булу – дәва булу, таяныч булу, ышык булу.

      296

      Раз илә – сер (хикмәт) белән.

      297

      Табәссем содир улса – елмаю күренсә, елмаю пәйда булса.

      298

      Гөлкөшадлар – чәчәк аткан гөлләр, монда: матур кызларның йөзләре.

      299

      Шөгъләсендин зольмәт ула – сүзгә-сүз: нурыннан караңгылана; мәгънәсе: кызлар елмаюы янында төссезләнеп (нурсызланып) кала.

      300

      Нәҗме гомер – яшәү йолдызы, хәят йолдызы.

      301

      Шөгълә идәр – яктырып, нурланып торыр.

      302

      Нигярнең хәндәсе – гүзәлнең елмаюы.

      303

      Һилял – яңа туган ай.

      304

      Къәрйә – авыл.

      305

      Сакин – торучы, яшәүче.

      306

      Сәрви къәдд – сәрви (кипарис) сын.

      307

      Шул дәмдә – шул чакта, шул мизгелдә.

      308

      Бәдер – тулган ай.

      309

      Сирәтеңә – йөреш-торышыңа (күркәм холкыңа).

      310

      Дилбәри күп – күңелгә ягымлылыгы күп.

      311

      Назәнин – хәйр-ел-бәнат – иң назлы – кызларның гүзәле.

      312

      Дил рәгъдидәндер – күңел бизәгедер.

      313

      Къәнд-у-нәуат – шикәр, вә нәуат.

      314

      Шәмсекъәмәрди – шәмсекамәрдәй: кояш һәм айдай.

      315

      Рәфтәсе – йөреше, хәрәкәте.

      316

      Гъәндәлиб – сандугач, былбыл.

      317

      Гөфтәсе – сөйләшүе, сөйләве.

      318

      Күңлем рәгъбәте – күңелем теләге, мәелем.

      319

      Әнбийалар сөннәте – пәйгамбәрләр сөннәте (гадәте, кушкан эше).

      320

      Кыйлды мәдех – мактады.

      321

      Җәмилә – күркәм, матур, гүзәл.

      322

      Кямилә – камил, уңган, һәр яктан да килгән.

      323

      Къамәте – сыны, буй-сыны.

      324

      Сәдәф – энҗе кабырчыгыннан эшләнгән зиннәт (төймә); энҗе.

      325

      Маһеруйи