ашып – чиктән ашып.
286
Сөчек – тәмле, татлы, төче.
287
Пәри наз илә – пәри (кызларыча) наз белән.
288
Пәрваз илә – очып йөргән хәлдә, очкан килеш.
289
Пөр наз илә – бик назланган хәлдә.
290
Баз илә – уйнап, уйнаган төсле.
291
Күкселәрең – күкрәкләрең.
292
Сүзи саз илә – сүзләрне килештереп.
293
Дәрдкә сабры аз илә – хәсрәткә (чиргә) сабыры азлыктан.
294
Әүкатыйма – вакытларыма.
295
Талда булу – дәва булу, таяныч булу, ышык булу.
296
Раз илә – сер (хикмәт) белән.
297
Табәссем содир улса – елмаю күренсә, елмаю пәйда булса.
298
Гөлкөшадлар – чәчәк аткан гөлләр, монда: матур кызларның йөзләре.
299
Шөгъләсендин зольмәт ула – сүзгә-сүз: нурыннан караңгылана; мәгънәсе: кызлар елмаюы янында төссезләнеп (нурсызланып) кала.
300
Нәҗме гомер – яшәү йолдызы, хәят йолдызы.
301
Шөгълә идәр – яктырып, нурланып торыр.
302
Нигярнең хәндәсе – гүзәлнең елмаюы.
303
Һилял – яңа туган ай.
304
Къәрйә – авыл.
305
Сакин – торучы, яшәүче.
306
Сәрви къәдд – сәрви (кипарис) сын.
307
Шул дәмдә – шул чакта, шул мизгелдә.
308
Бәдер – тулган ай.
309
Сирәтеңә – йөреш-торышыңа (күркәм холкыңа).
310
Дилбәри күп – күңелгә ягымлылыгы күп.
311
Назәнин – хәйр-ел-бәнат – иң назлы – кызларның гүзәле.
312
Дил рәгъдидәндер – күңел бизәгедер.
313
Къәнд-у-нәуат – шикәр, вә нәуат.
314
Шәмсекъәмәрди – шәмсекамәрдәй: кояш һәм айдай.
315
Рәфтәсе – йөреше, хәрәкәте.
316
Гъәндәлиб – сандугач, былбыл.
317
Гөфтәсе – сөйләшүе, сөйләве.
318
Күңлем рәгъбәте – күңелем теләге, мәелем.
319
Әнбийалар сөннәте – пәйгамбәрләр сөннәте (гадәте, кушкан эше).
320
Кыйлды мәдех – мактады.
321
Җәмилә – күркәм, матур, гүзәл.
322
Кямилә – камил, уңган, һәр яктан да килгән.
323
Къамәте – сыны, буй-сыны.
324
Сәдәф – энҗе кабырчыгыннан эшләнгән зиннәт (төймә); энҗе.
325
Маһеруйи