күксен – күкрәген киереп.
380
Идеб рәкъкас – биеп (төгәлрәк: биюче кебек итеп).
381
Бер йиңел улмасын бәхши – бер җиңел (төш) бүләге генә булмасын.
382
Гъәувас – суга чумучы (водолаз).
383
Мәгъас – гөнаһлы.
384
Гъәфләт – ваемсызлык.
385
Әйаме шәбаби – яшьлек көннәрен.
386
Бәгъидә – биредә: ерактагы кул җитмәс яр.
387
Сафадин – рәхәт чигүдән.
388
Зәүкъен – тәмен, ләззәтен.
389
Сайма – санама, исәпләмә.
390
Гъәһеднамә – килешү язуы.
391
Ниһанда – яшерен җирдә, аулакта.
392
Вакъты форсатда – форсатлы вакытта, җайлы вакытта.
393
Карыгач – картайгач.
394
Көсүф алмыштый көрсәтдә – каты суыктан кояш тотылган кебек (тоныкланып, нурсызланып) калганда.
395
Бәгъидә абыстаем – ерактагы абыстаем.
396
Вакъты хушами – бәхетле вакытымны.
397
Сәрбагъ – бакчалар «башлыгы»: бакчалар бакчасы, иң яхшы бакча.
398
Дидар – күрешү, очрашу.
399
Фиракъеңдин – аерылудан, аерым торудан; синнән башка торудан.
400
Оемай – йокламый.
401
Гамгин – гамьле, моңлы, кайгылы.
402
Кыйлма г[е]рифтар – дучар кылма.
403
Гъәрибләр – монда: кимсетелгәннәр, өлешсезләнгәннәр.
404
Сәнең һиҗреңдә әфкяр – синнән аерылуны фикерләүдә.
405
Фәрагъәт берлә – тынычлык, гамьсезлек белән.
406
Канилә (каны илә) – каны белән.
407
Йийәргә – ашарга.
408
Дидар – күрешү, очрашу.
409
Мөнәүүәр – нурлы, якты, балкып торган.
410
Гирйан – елаучы, күз яше түгүче.
411
Хәрәм – тыелган нәрсә; гаиләдә ят кешеләр өчен тыелган урын (хатын-кыз өчен билгеләнгән урын, бүлмә).
412
Илкем – кулым.
413
Ләтыйфә – гүзәл, күркәм, нәфис.
414
Кәмаляти – камиллекне.
415
Айати – аятьләрне (догаларны).
416
Ләбең – иренең.
417
Гъөнчә – чәчәк бөресе.
418
Фәһм (фәһем) – аң, аңлау, төшенү.
419
Мәкалят – мәкаләләр; бу очракта: сөйләр сүзләр.