Zal ik het vragen? Of gewoon op mij af laten komen? Nee, vraag maar niet te veel, Verona, daarmee kan jij Mrs. Chaleen irriteren, zoals Paula je heeft gezegd.
Er werd nog wijn bijbesteld en water voor mevrouw aangezien zij moest rijden, en dat kon ik waarderen. Er werd over mij gepraat hoe laat ik na de keuring door Paula zou worden opgehaald. Ik hoorde Paula zeggen: ”Ik ga dan even naar een relatie van ons, ik ben dichtbij Mrs. Chaleen, en ik laat de assistente met mij bellen zodra de keuring is afgelopen.”
”Prima, dan stuur jij mij even een bericht hoe laat jij denkt hier te kunnen arriveren, Paula.”
”Dat ga ik doen, maar dat zal tegen vijven zijn denk ik, Chaleen.”
Ik zag erg tegen de dag van morgen op, terwijl ik lekker aan het eten was, en dacht aan de mooie kleding die ik even terug had gekregen. Ik zou het niet durven zeggen tegen Sara, ze zou er gelijk wat achter zoeken, of misschien toch niet. Nee, ik moest mijn mond erover houden, ik zou het wel zien morgen. Zwaar zit ik na te denken en besef dat ik door de keuring moet komen, dan pas mag ik de cabrio mee hebben naar Sara. Wow, dat zou kippenvel zijn, in een open auto naar Barcelona rijden, dat zou echt kicken zijn, dacht ik.
”Verona,” zei Paula, ”waar ben jij met je gedachten, schat?”
”O,” zeg ik geschrokken, ”ik dacht over de mooie cadeaus na en mijn lingerie, hoe ik u beiden dat kan vergoeden.”
”Meisje, dat is ons cadeau voor jou, en daar hoef jij helemaal niet over na te denken om ons dat te vergoeden. Met jouw uitzonderlijk mooie billen vergoed jij al heel veel, schat. Behalve dat jij morgen moet zorgen dat jij voor de overige vijftig procent wordt goedgekeurd door onze dokter,” zei Mrs. Chaleen.
”Ik hoop het ook,” zei ik.
”Als Paula jou op komt halen, hopen wij dat wij thuis een fles champagne kunnen ontkurken, na het tekenen van het contract uiteraard. En dan beslis jij zelf wanneer jij naar Barcelona wilt, maar liefst zo snel mogelijk, aangezien wij ook een aantal afspraken hebben uitstaan, waar wij jou graag bij willen introduceren.”
”Begrijpelijk,” zei ik, ”dan ga ik het liefst na morgen.”
”Prima,” zei Mrs. Chaleen, ”de auto staat er voor jou, ook na jouw vakantie. Heb ik een boodschap voor jou te doen of jij wilt even gaan toeren, de auto is voor jou vrij beschikbaar inclusief een tankpas, dus jij hoeft niets te betalen, schat.”
”Sorry,” zei ik, ”het lijkt wel een sprookje waarin ik terecht ben gekomen.”
”Nou, vaak wel, maar niet altijd, schat, maar daar kom jij vanzelf ook wel achter.”
”Maar Paula,” zei Mrs. Chaleen, ”ik heb later op de avond nog een afspraak, kan Verona met jou mee naar huis, en dat ik dan Verona morgen aan het eind van de middag samen met jou terug zal zien?”
”Natuurlijk, Chaleen, kan dat, ik wist van jouw afspraak af, dus ik was erop voorbereid.”
Na een heerlijk diner vertrokken wij tegen tienen naar huis. Thuisgekomen werd afscheid genomen en mij succes gewenst voor morgen. Ik bedankte mevrouw nogmaals voor de geweldige avond en de cadeaus. Er werd gezoend, waarna wij in Mrs. Paula’s auto stapten en de poort uitreden.
Luttele seconden later waren wij bij Paula’s huis en stapten wij uit. Binnen gekomen, haalde ik mijn kleding tevoorschijn waar ik immens blij mee was.
”Heel erg mooi, Verona,” zei Paula.
”Het is waanzinnig mooi,” zei ik, ”en dat voor mij.”
”Nou schat, dat voor jou, jij verdient het zeker om er flitsend uit te zien. Voor morgen trek jij een nieuw setje lingerie aan. Als jij voor de keuring gaat, is het eerste wat de dokter ziet dat jij een meisje bent dat er verzorgd uitziet, zodat hij zich daar positief over zal uitlaten tegen Mrs. Chaleen.”
”Dat is goed, mevrouw, ik ben er erg blij mee.”
”Kom eens mee, schat, ik laat jou de logeerkamer zien waar jij gaat slapen.”
Nietsvermoedend loop ik mee met mevrouw Paula. Als wij boven komen en ze de deur opent, kijk ik mijn ogen uit.
”Wow,” zei ik, ”wat hebt u ook een mooie logeerkamer.”
”Zo zijn alle kamers, schat, kom ik laat het jou zien.” Ik raakte enorm onder de indruk en dat voor logeerkamers. ”We hebben vaak zakelijke vrienden, Verona, en die verwachten net als thuis een luxe logeerkamer. Ga je mee? Kijk, dit zijn de badkamers.” Ik was sprakeloos, zo mooi en luxe.
”Wow,” zei ik, ”wat zal dat een heerlijk gevoel geven om in zo’n luxe villa te kunnen wonen.”
”Ja schat, dat voelt zeker als een rijkdom, en toch ben ik nog jaloers op dingen in het leven.”
”Hoezo dan?”
”Nou, op Mrs. Chaleen bijvoorbeeld, dat zij een eigen dienstmeisje kan creëren. Ik kan dat niet aan mijn familie verkopen, maar ik zou het ook graag gewild hebben. Dus gelukkig heb ik een geweldige relatie met Mrs. Chaleen en mag ik jou vaak zien, zij kent mijn behoefte daarin.”
”Mag ik u een vraag stellen? Ik vond dat Mrs. Chaleen u niet altijd even aardig aansprak.”
”Dat klopt, ze is een erg dominant en ik ben niet goed tegen haar opgewassen, eerlijk gezegd. Ze heeft mij ook weleens geslagen in mijn gezicht en sinds die tijd durf ik haar niet meer tegen te spreken, want ze slaat hard en ze is snel geïrriteerd.”
”Maar u laat zich toch niet slaan?” zei ik verontwaardigd. ”U bent toch geen sub of zo?”
”Nou, zo gebruikt ze mij soms inderdaad, vooral in het bijzijn van andere vriendinnen.” Ik zag dat het Paula zwaar viel dat ze het mij vertelde en zich geneerde.
”Maar u zei mij eerder op de dag dat u aardig wat invloed op haar heeft.”
”Ja Verona, soms heb ik dat wel, maar dan is het wel in haar voordeel, begrijp je.”
”Ja, dat besef ik nu ook,” zei ik. Ik pakte haar spontaan vast en wij kusten elkaar een lange tijd wat uitmondde in tongen.
Na een tijdje zei Paula: ”Kom schat, wij gaan nog even een wijntje drinken op het terras en dan niet al te laat naar bed, want morgen moeten wij om elf uur bij dokter Braunzinger zijn.”
”Daar zie ik tegen op,” zei ik.
”Begrijpelijk schat, maar daar ontkom jij niet aan, wil je zo’n geweldig contract in de wacht slepen.”
”Dat begrijp ik, mevrouw,” zei ik.
”Kom, ga je mee, schat?”
”Ja mevrouw,” zei ik en wij liepen naar beneden.
Buiten gekomen plofte ik op een prachtige loungebank neer. Paula deed de verlichting aan, het was sprookjesachtig mooi. We dronken nog twee wijntjes en zaten heerlijk te praten, ik kon het nauwelijks bevatten waarin ik terecht was gekomen, zo’n ongekende weelde, het bracht mij nogal van mijn stuk.
Ik kon mij nauwelijks concentreren op wat mij te wachten stond. Ik durfde niet echt door te vragen. Doe het, Verona, hield ik mij steeds voor. Maar ik blokkeerde steeds weer en stelde het uit naar een later tijdstip. De party’s en bevriende relaties, wat was daarvan de bedoeling? En welke kamer beneden, die we vandaag hadden overgeslagen, kreeg ik nog meer te zien?
”Kom,” zei Paula, ”Verona, wij gaan slapen, ik ben ook erg moe. Ga je mee schat?”
”Ja graag,” zei ik.
In huis kuste Paula mij en zei: ”Kom, ga. Ik kom nog even jou welterusten zeggen als jij in bed ligt, ik ruim even op.”
”Goed,” zei ik en spoedde mij naar de logeerkamer om mij uit te kleden en in de badkamer af te schminken. Nog even mijn doosje onder de douche spoelen en toen sprong ik op het grote bed. Met een afstandsbediening dempte ik het licht. Dat was gaaf, een mooie blauwe kleur deed ik, wow, wat romantisch, dacht ik. Nauwelijks lag ik, of Paula komt binnen.
”Nou schatje,