Erwin Dijkstra

Van au pair tot sub


Скачать книгу

ik haar hand onder mijn zijden nachtjapon voelde gaan, deerde mij even niet meer. Was ik bi geworden? Ik wist het niet. Het was wel ongekend lekker om met een prachtige vrouw te zoenen die lief en teder aanvoelde. Als de warme hand over mijn venusheuveltje glijdt, strek ik mij met een ongekende diepe zucht uit, een golf van vlinders raasde door mijn buik. Ik voel enkele vingers die teder, alsof ze niet betrapt wilden worden, zacht over mijn lipjes gaan, en vervolgens een middelvinger die naar de opening stuurt en daar geraffineerd naar binnen glijdt.

      Ontkomen was onmogelijk. Paula had mijn benen ingeklemd, dat duidde erop dat ze ervaring had met vrouwen. Ze keek mij aan, ik begreep het toen ik de middelvinger hoorde, want ik was vreselijk nat tussen mijn lipjes. De lippen kwamen even van elkaar en ze zegt: ”Zorg dat jij morgen niet zo nat bent, schat, bij de dokter.”

      ”Hoe kan ik dat tegenhouden?” vraag ik wanhopig.

      ”Probeer ergens anders aan te denken en lees desnoods morgen in de auto even een boek op de parkeerplaats, dat helpt vaak wel.”

      Dan duwt ze heel geraffineerd mijn benen omhoog en kijkt mij aan, kruipt tussen mijn benen en dan word ik ingepakt met een waanzinnige lik- en zuigpartij van mijn vagina, tot ik diep kreunend een heftig climax krijg. Paula blijft mijn clit tijdens het orgasme tussen haar lippen houden. Het maakt mij zo gek dat ik door het bed kronkel zodat ze los zou laten. Maar dat lukte niet, ze was sterker dan ik. Ik klemde haar hoofd tussen mijn benen en ik raakte bedwelmd door een zweem van liefde en de wijntjes. Ik was verloren, en het duurde even waarna ik nog een orgasme kreeg. Zo heftig dat de hele kamer begon te draaien en mijn ogen door mijn oogkassen rolden. Paula nam mij in haar armen en kuste mij vele malen op mijn hoofd en op mijn mond.

      ”Ik kan niet meer,” zei ik,” ik kan niet meer, Paula.” Ze droogde mijn doosje, trok het dekbed over mij heen, kuste mij en zei: ”Slaap lekker, schat,” en ze doofde het licht. Nog even keek ik op en viel daarna in een diepe slaap.

      De ochtend werd ik gewekt door de zon in mijn kamer. Ik besloot mij te gaan douchen als Paula binnenkomt.

      Ze kust mij en zegt: ”Goedemorgen zonnestraaltje.”

      ”Nou, dat ben ik nog niet,” lachte ik.

      ”Ja schat, natuurlijk wel. Heb jij lekker geslapen?”

      ”Zo lekker heb ik nog nooit geslapen, volgens mij, en het bed en wat eraan voorafging, maakte mij zwevend.”

      ”Ja schat, ik zag het gebeuren, lekker of niet?”

      ”Meer dan dat,” zei ik, ”ik kan het niet beschrijven.”

      ”Kom, ga je douchen, schat. Ik zie jou straks beneden, doe maar even een ochtendjas aan, daar hangt er eentje voor jou.”

      ”Oké mevrouw, tot straks.”

      Na een kwartier was ik klaar en spoedde mij naar beneden, waar een overheerlijk ontbijtje klaar stond op het terras, met een heerlijk zonnetje.

      ”Het zwembad lacht mij ook toe,” zeg ik, ”wow, wat is het hier mooi bij u.”

      ”Nou, jij zult nog vaak genoeg bij mij zijn, en dan kun jij zwemmen zoveel je wilt. Maar nu hebben wij niet zoveel tijd, schat.”

      ”Nee, dat begrijp ik, mevrouw.”

      Ik liet mij het ontbijt heerlijk smaken. Na het ontbijt zei mevrouw: ”Verona, zal ik nog even naar jouw poesje kijken of je zo naar de dokter kunt gaan, of moet je nog geschoren worden?”

      ”Ik denk dat het wel goed is, mevrouw,” zeg ik enigszins geschrokken.

      ”Nee, niet denken, schat, dat kan funest zijn in dit geval. Aangezien Mrs. Chaleen een perfectionist is, en niet graag van de dokter daarover kritiek wil horen. Kom, laat Paula maar even kijken, wij hebben nog tijd.”

      Op mijn kamer ontdeed ik mij van mijn ochtendjas.

      ”Kom maar even mee naar de badkamer en spring even op het badkamermeubel, Verona.” Als een mak lammetje gehoorzaamde ik. ”Ik moet jou even kussen, hoor schat. Wow, wat ben jij een lekker meisje zeg. Even jouw benen op de rand graag.”

      Vervolgens bekijkt mevrouw schaamteloos mijn poesje.

      ”Sorry schat, kijk, voel je het ook, haartjes en stoppeltjes. Dat zal de dokter niet fijn vinden. Ik kwast jou even snel in en ik scheer je even glad, schat.” Terwijl ze mij aankijkt en het zegt, glijdt haar middelvinger tussen mijn lipjes door naar binnen. ”Sorry schat, O schat, wat is dit? jij bent al erg nat, foei, en jij moet naar de dokter.”

      ”O mevrouw, sorry, ik kan er ook niets aan doen.”

      Ze trok de vinger terug en ging mij inzepen en daarna zorgvuldig scheren, waarna ik boven de wasbak werd afgespoeld en afgedroogd.

      ”Ik geef nog even een kusje op jouw heerlijke poesje en dan moet jij je snel aankleden anders komen wij nog te laat ook.” O mijn god, mevrouw kuste mijn doosje en likte even aan mijn clit.

      ”O nee, niet nu,” zei ik, ”anders maakt u mij nog gek voor die tijd ook.” En ik duwde haar hoofd van mij af.

      ”Ik wil je wel opeten, schat.”

      ”Andere keer,” lachte ik.

      Dan spring ik van het barmeubel en kleedt mij snel aan in mijn nieuwe lingerie.

      ”Wow,” zei Mrs. Paula, ”dat staat jou geweldig mooi, schat.”

      ”Ja, ik ben er ook erg blij mee.”

      Als ik klaar ben verlaten wij snel de villa en zijn op weg naar de auto. Na een uurtje komen wij bij een villa.

      ”Hier woont de dokter, Verona.”

      ”Ik ben erg nerveus, blijft u bij mij, mevrouw? Sorry, ik vind dit zo absurd, mij laten keuren door een gespeelde arts. Het is waanzin,” zeg ik boos.

      ”Ja, ergens heb je gelijk, Verona, maar dat is nu de weelde van deze rijken.”

      ”Komt u ook bij hem?”

      ”Zal ik eerlijk zijn tegen je?”

      ”Ja graag, mevrouw.”

      ”Wij zijn allemaal patiënt bij hem, eens per maand, en soms per week voor onderzoek. En dan … hoe zal ik het zeggen. Ja schat, wij worden dan door de arts gedekt.”

      ”Ik vind het een idioot gedoe, sorry.”

      ”Helaas, ik kan niet bij je blijven, ik heb een afspraak staan waar ik naartoe moet.”

      ”Waarom blijft u niet bij mij?”

      ”Nee schat, daarvoor duurt het te lang, de assistente gaat Paula bellen als jij klaar bent. Ik loop even mee naar binnen en zal even vragen hoelang het kan duren.”

      De medische keuring

      Na te hebben aangebeld, komt er een assistente aan en verwelkomt ons. ”Komt u binnen, dames.”

      ”Dank u,” zei Paula.

      ”U komt voor de medische keuring, kan dat kloppen?”

      ”Ja, niet ik,” zei Paula, ”maar het gaat om Verona.”

      ”O ja, dat heb ik voorbij zien komen.” Ik kreeg een hand.

      ”Kunt u mij vertellen hoelang de keuring zal duren voor Verona?”

      ”Nou, eerlijk gezegd niet, wat ik wel weet is dat het een uitgebreide keuring is, aangezien Mrs. Chaleen een uitgebreid medisch rapport wil hebben. Wat ik heb gelezen zal het de nodige tijd in beslag gaan nemen.”

      ”O ja, dat zal best.”

      ”Ik ga u bellen zodra de dokter klaar is met Verona.”

      ”Heel fijn het te horen.”

      ”Nou Verona, doe je best, schat.” Wij kusten elkaar.

      ”Succes,” zei mevrouw, ”dan ga ik.”

      ”U mag naar de wachtkamer gaan, mevrouw,”