model,” lach ik.
”Nou schat, jij weet het waarschijnlijk zelf niet, jij bent meer dan dat zelfs.”
”O, maak mij niet verlegen, mevrouw,” zeg ik nog.
”Heel erg bedankt, Verona, genoeg zo. Ik moet nu helaas snel weg voor een zakelijke afspraak. Het spijt mij heel erg, ik had graag even langer met u willen confereren op een leuk terrasje maar ik heb echt geen tijd, vreselijk sorry nogmaals. De baan is namelijk in Fréjus, weet u waar dat is?”
”Ja, dat weet ik, het ligt tussen Nice en Marseille in,” zeg ik.
”Heel goed, meisje, geografisch bent u goed onderlegd. Bel me maar, schat, het is een droombaan, u hebt alles wat wij zoeken.”
”O mijn god,” zeg ik verbaasd, ”wat overkomt mij nu?” zeg ik van schrik.
”Mag ik u kussen?” vraagt mevrouw beleefd.
”Natuurlijk,” zeg ik, waarna wij elkaar hartelijk kussen. Het is gemeend en de hand op mijn rug raakt mij diep.
Ze kijkt mij aan. ”Dat smaakt naar meer, schat,” zegt ze nog. ”Sorry, ik moet gaan. Als u niet belt dan wens ik u alle goeds in uw verdere leven toe, Verona, u verdient alleen het allerbeste.”
Nog een handkus en weg liep de prachtige, goed geklede dame. Ik had niet eens mijn telefoonnummer gegeven, wat stom, dacht ik. Verona, hoe dom kun jij zijn? Maar het ging ook zo snel. Ik heb met verbazing de mevrouw nagekeken. Op afstand keek ze nog een keer achterom, ik zwaaide gedag. Wow Verona, wat overkomt jou nu? Ik keek naar mijn cadeau van 147 euro en het visitekaartje. Dit moest wel een bijzondere dame zijn.
Totaal verward liep ik van het museum vandaan en zocht een restaurant op waar ik gezellig buiten kon zitten. Ik nam een heerlijk wijntje en bekeek het visitekaartje. Het was van een firma. Paula Papadakis. Dat is Grieks, dacht ik, wat bizar. Verward drink ik van de wijn en kijk de voorbijgangers aan. Wat moest ik hiervan denken? Ik was zo confuus en de zoen die ik van mevrouw kreeg liet mij ook niet onbevangen. Jeetje wat overkomt mij? dacht ik. Zou Sara toch gelijk hebben dat ik aantrekkingskracht zou hebben voor vrouwen en dat vrouwen dat voelen? De warme begroeting die totaal onverwachts tot mij kwam had wel degelijk wat met mij gedaan. De kus had mij ook niet onberoerd gelaten, het was anders dan anders. Ik ben er ondersteboven van en kijk verdwaasd in het rond.
Ik besluit Sara te bellen en om advies en raad te vragen wat ik moet doen. Ik kon even ongestoord bellen want naast mij zat niemand. Na enkele keren over te zijn gegaan hoor ik ”met Sara”.
”Hallo schat, met Verona, nu moet ik je toch wat vertellen wat mij zonet overkwam in Parijs.”
”O,” gilde ze door de lijn, ”vertel het mij, Verona. Heb je een leuke man ontmoet?”
”Nee,” lachte ik, ”integendeel.”
Nadat ik het haar had verteld, was het wel duidelijk, ik zou er spijt van krijgen als ik er niet op in zou gaan, zo hield Sara mij voor. ”In je leven krijg je allemaal één kans,” zei Sara, ”die pak je of niet.” Daar was ik inmiddels ook wel van overtuigd geraakt.
”Bellen kan altijd,” hield Sara mij voor.
”Ga ik doen,” beloofde ik, ”als ik in het hotel ben.”
”Houd je mij op de hoogte?” vroeg Sara.
”Natuurlijk,” zei ik, ”jij hoort van mij.”
O, wat spannend, en wat voor baan moet het wel niet zijn, dacht ik, om zoveel geld te verdienen. Ik kon het niet bedenken. Een kantoorbaan? Nee, daar verdien je zeker niet veel mee, in Frankrijk althans niet, voor zover ik wist. Afijn, ik zou vanavond weleens gaan bellen. En ik hoor Sara nog zeggen: ”Zoiets, Verona, overkomt je maar één keer in je leven, je zou dom moeten zijn om in ieder geval er niet nader op in te gaan.” Dat was wel duidelijk voor mij, dacht ik, Verona, jij gaat bellen.
’s Avonds in het hotel
Ik zat vol spanning, ik moest immers die prachtige mevrouw bellen. Ik stelde het steeds uit, tot tienen. Nu moest ik wel, anders zou het te laat op de avond gaan worden. Met zweethanden belde ik.
Toen ging de telefoon over: ”Met Paula Papadakis.”
”Met Verona,” zei ik. ”Hallo mevrouw, ik dacht ik ga u bellen en horen wat u mij te zeggen hebt.”
”Wat geweldig, schat, ik overlegde net met mijn beste vriendin, Mrs. Chaleen, dat ik een uitzonderlijk mooi meisje heb aangesproken in Parijs. Het gaat namelijk om Mrs. Chaleen, mijn vriendin, ik zal haar u even geven, zij kan u er alles over vertellen.”
”Met Chaleen,” hoorde ik een stem zeggen.
”Met Verona,” zei ik.
”Nou, ik heb net iets over jou gehoord, Verona, mag ik jou en je zeggen, gezien het verschil van ons niveau, Verona?”
”Natuurlijk,” zei ik. Ze kende toch niet mijn niveau! dacht ik. Dat was eigenaardig gezegd en een beetje misselijk arrogant en kleinerend. Dat was al een slecht begin, vond ik.
”Verona, wij wonen in Fréjus, in een zeer luxe villa waar wij een au pair nodig hebben. Onze huidige au pair is na zeven jaar getrouwd met een rijke relatie van ons en leeft nu in Nice, en ik ben op zoek naar een heel leuk meisje.”
”Hoeveel kinderen hebt u?” vroeg ik.
”Nou schat, wij hebben geen kinderen.” Hè, dacht ik, waarvoor hebt u dan een au pair nodig? ”Ik zoek een gewillig en gehoorzaam meisje dat namelijk mij gedienstig zal zijn waar ik ook ben of waar ik ook naartoe ga. En Mrs. Paula was uiterst gecharmeerd van jou. Ze omschreef jou qua figuur en jou loophouding heeft haar aandacht getrokken om jou te gaan volgen tot het parfummuseum. Ik heb net de video gezien. Jij bent het voor ons helemaal, Verona. Ik bied jou een topsalaris van 11.800 euro per maand met een voorschot van telkens drie maand vooruit.” O, dat is wel heel erg veel geld, dacht ik, wow, dat durf ik niet eens tegen Sara te zeggen.
”Maar toch begrijp ik niet helemaal waaruit mijn werkzaamheden dan wel moeten bestaan.”
”Zie het maar zo dat jij altijd aan mijn zijde staat en dus onvoorwaardelijk beschikbaar moet zijn. Wij wonen in een zeer riante villa, met twee zwembaden, eentje binnen en eentje buiten, een eigen fitnessstudio, eigen bar in de kelder, een ongekend luxe speelstudio, die moet jij gezien hebben, en dan nog een luxe sauna. Je krijgt een droom van een logeerkamer met eigen luxe badkamer, jij betaalt geen huur of kostgeld, alles kun jij sparen of opzijleggen voor jou toekomst. En luister, je krijgt de beschikking over een gloednieuwe cabrio, welke jij na drie jaar mag houden. Als je ook nog eens voor drie jaar bijtekent, dan krijg je een gloednieuwe mee, mits je de oude inruilt. Drie jaar voor een auto is niet oud, dacht ik.”
Ik was sprakeloos.
”Ben jij er nog, Verona?”
”Ja ja,” zeg ik geschrokken.
”Ben je overdonderd, Verona?”
”Ik ben sprakeloos, mevrouw,” zeg ik, ”sorry.”
”Denk er gerust over na, en bel dan het liefst morgen terug. Jij mag ook morgen op auditie komen of later in de week, het is aan jou.”
”Ik wil wel komen,” zeg ik snel.
”Dat is fijn om te horen, Verona.”
”Maar om dat morgen ineens te rijden is mij te ver, mevrouw, ik heb maar een klein autootje.”
”Wat heb je voor auto, Verona?”
”Een Renault Twingo, dus om in één keer een lange afstand te rijden dat trek ik niet.”
”Luister schat, tot Lyon zou dat gaan!”
”Jawel,” zei ik, ”dat is iets meer dan vierhonderd kilometer.”
”Ik boek een hotel voor jou voor morgen en jij meldt je morgen dan bij de receptie. Ik stuur jou vanavond nog het adres door.”
”Maar dat