en besluit een bad te nemen, om even te ontspannen. Wie heeft mij bespied, wie heeft aan mevrouw doorgegeven dat ik de opdracht heb uitgevoerd? Tegen twaalven lig ik eindelijk in bed, nauwelijks van de schrik bekomen, ben ik in een diepe slaap gevallen.
Naar Fréjus
Ik was vroeg op en zat vroeg aan het ontbijt. Ik dacht diep na over wat ik kon verwachten en begon steeds meer te denken aan de woorden van Sara. Dat ik weleens als een subje dienst zou kunnen gaan doen, alles leek daarop. Ik zou dat niet aan kunnen, daar was ik niet het type voor. O nee, dat gaat niets worden, dacht ik, ondanks het waanzinnige salaris dat mij voor ogen stond. Het ontbijt was uitstekend, meer dan dat, en als ik naar de lift loop gaat mijn piep. Er kwam een mail binnen. Ik begon hoe stom ook te trillen en keek angstig in mijn mailbox. Goedemorgen, Verona, zal jij voorzichtig zijn, schat. Neem de tijd en kijk uit en een goede reis.
Pff … ik schreef terug: Dank u, mevrouw.
Met veel spanning stapte ik achter het stuur van mijn autootje en snorde weg van Lyon om af te zakken naar het zuiden, waar ik mijn TomTom op het bewuste adres had ingesteld. 272 km gaf het aan. Nou, dat zou ik ruimschoots halen. Onderweg nam ik twee koffiepauzes en het laatste stuk was nog 39 km dan zou ik er om 11.50 uur kunnen zijn. Dan zou ik nog even vijf minuten in de buurt van het huis wachten en dan voorrijden, zo had ik het mij voorgenomen.
Het weer was gewoon super. Ik had mijn nieuwe rokje en topje aangetrokken en zag er bij mijn weten flitsend uit, lekkere parfum en make-up op. Ik zat vol spanning te wachten op wat mij te wachten stond.
Om even voor twaalf bel ik bij een grote poort aan. Wow, dacht ik, wat een villa. ”Ik zie je, Verona, ik doe open, schat.” En ik rij naar binnen. Als ik door de poort rijd, zie ik in de achteruitkijkspiegel het hek achter mij sluiten. Langzaam rijd ik naar de immense villa en parkeer mijn auto in een daarvoor bestemd vak. Ik stap met een grote bos bloemen uit, die ik onderweg nog snel heb kunnen kopen.
Dan herken ik Paula, ze staat op de stoep en kijkt mij vriendelijk aan.
”Welkom, Verona, je bent nu bij ons huis. Mrs. Chaleen woont driehonderd meter verder, daar gaan wij later heen.” Wij kussen elkaar. ”Kom binnen, schat, wat heerlijk dat je bent gekomen.” De deur ging achter mij dicht.
”Dit heb ik voor u meegenomen.”
”Wow, schat, wat een pracht bos bloemen, en ook nog wel mijn kleuren, schat.”
”Ook wil ik u nogmaals bedanken voor de overheerlijke parfum. Die is echt geweldig.”
”Ja, je hebt hem nu op hè?”
”Ja, ik vind hem zo lekker.”
”Nou schat, ik voelde dat ik jou daar blij mee kon maken.”
”Mag ik even naar het toilet, mevrouw?” vraag ik dan.
”Natuurlijk schat, loop maar mee.” Ik zag direct wat een weelderige luxe. ”Kijk, hier is het toilet, Verona, spoel jij je poesje ook even in het bidet? Zeep staat ernaast, weet je hoe dat werkt?”
”ja mevrouw,” zei ik, ”dank u.”
”Handdoekjes liggen er wel om je poesje te drogen.” Nou zeg, dacht ik, dat was wel even duidelijk alsof ik een klein kind was. Het zou de eerste keer zijn dat ik een bidet zou gebruiken, maar ik deed alsof ik er ervaring mee had! Niet dus!
Na enige minuten was ik klaar en liep het toilet uit. Mevrouw stond mij op te wachten. ”Ga je mee, schat?”
”Ja mevrouw,” zei ik, en wij komen in een prachtige kamer, wow, wat een luxe.
”Ga lekker zitten, Verona. Wat gaan wij drinken? Zullen wij een wijntje nemen, daar is het een mooie tijd voor.”
”Ja alsjeblieft, mevrouw,” zei ik.
Als de wijn is voorgezet, vraagt mevrouw: ”Heb je een goede reis gehad, Verona?”
”Jazeker,” zei ik, ”het was nu niet zo ver meer.”
”En het hotel, was dat oké?”
”Nou, dat was helemaal te gek, een beetje te veel voor mij hoor,” lachte ik.
”Nee hoor, schat, voor jou is niets te veel. Weet je, kom, wij gaan lekker buiten zitten, neem je glas maar mee, Verona, het is zulk mooi weer.”
”Ja, super idee,” zei ik.
Als ik buiten kom kijk ik mijn ogen uit. Zo’n luxe tuin, en zo mooi aangelegd en een enorm zwembad. ”Wow,” zei ik, ”wat woont u mooi, mevrouw.”
”Dank je, Verona, ja wij zijn er ook zeer content mee. Nou laten wij het eens over jou hebben, ik heb begrepen dat jij wel belangstelling hebt voor de baan bij Mrs. Chaleen.”
”Ja ik wil er wel verder op ingaan,” zei ik, ”maar het is mij niet helemaal duidelijk. Ik kan goed verdienen, maar ik moet altijd aan mevrouw haar zijde aanwezig zijn, wat moet ik mij daarbij voorstellen? En dat ik mag genieten van alle luxe met de toezegging van een cabrio, maar dat krijg ik niet allemaal zomaar, dat geloof ik niet, mevrouw.”
”Dat begrijp ik dat jij dat niet zomaar gelooft en daar heb jij ook gelijk in, ik zeg het maar eerlijk tegen jou. Waar het om gaat is … hoe zal ik het zeggen … beloof mij niet te schrikken, oké?”
”Oké,” zeg ik, maar ik was al geschrokken, dacht ik, want er ging wat komen.
”Mrs. Chaleen woont hiernaast, Verona, driehonderd meter verder. Zij is megarijk. Ze had een dienstmeisje, Brigitte, die is zeven jaar bij haar geweest en is nu getrouwd met een schatrijke relatie van Mrs. Chaleen, ook dat kan jou overkomen, want al onze relaties zijn megarijk. Mrs. Chaleen is een uiterst dominante dame, ik zeg het maar zoals het is, die een eigen speelparadijs heeft.”
”Waar moet ik dan aan denken?”
Ze keek mij aan. ”Mrs. Chaleen heeft een droom van een sm-speelruimte, hoe je het maar wilt noemen, en een prachtige bar in haar kelder met een net gebouwde relaxroom. Die is nagebouwd naar een prostituee-raam uit Amsterdam, heel erg mooi, compleet met een straatje ernaartoe, maar dat ga jij nog wel zien vandaag. Zij heeft gewoon een eigen sub nodig, zeg maar dienstmeisje. En voor ons vriendinnenclubje van allemaal mooie dames.”
”O mijn god,” zei ik, ”u bedoelt dat ik dus een sub moet zijn?”
”Ja dat klopt, schat, en dat heb ik in jou gezien, schat. Jij bent het meisje voor Mrs. Chaleen en ons, en onze mannen dat is nog een verhaal apart. Daar staat wel heel veel tegenover, dat heeft Mrs. Chaleen jou gisteren toch verteld?”
”Ja mevrouw,” zei ik.
”Heb je een studieschuld? Ik vrees van wel.”
”Ja, dat heb ik zeker, mevrouw, maar als ik voor de klas ga staan, dan kan ik het afbetalen.”
”Lieve schat, dat is een lange weg, geloof me.”
”Ja, ik weet het.”
”Met deze baan, waarvan het lot in jouw handen ligt, ben jij daar in no-time van af. Ik sluit zelfs niet uit dat Mrs. Chaleen zou kunnen zeggen: geef het maar aan mij, ik betaal het voor jou ineens. Dan zijn wij daarvan af. Weet je in wat voor auto jij mag rijden? Kijk, deze op de foto staat al in de garage. Kom jij door de keuring heen, en jij tekent het contract, dan mag jij erin rijden en komt hij op jouw naam te staan. Dat wordt contractueel vastgelegd.”
”O mijn god, dat is niet te geloven.”
”Hij kost 150.000 euro en is bloedsnel, dus kijk uit, schat. En een geluid waar jij kippenvel van krijgt, zo waanzinnig. We hebben hem een week geleden opgehaald. Het is een Maserati Gran Cabrio.
Mannen zullen jou nakijken, en zeker ook de dames. Wij genoten er zelfs van zoveel bekijks wij hadden. Zodra je even aan het gas komt, is het genieten en zie je mensen omkijken. Dat is kicken, geloof me. Bied jij je aan aan Mrs. Chaleen en je wilt voor de keuring gaan, dan kan ik ervoor zorgen dat jij deze cabrio mee mag nemen om naar Barcelona te gaan naar je vriendin.”
”O,