Рузил Фазлыев

Олы китап. Шигырьләр. Том 2. Стихи


Скачать книгу

мин ашыкмаска,

      Кая дип ашыгырга.

      Яшәп калырга кирәк дип,

      Гaдәт юк ашынырга.

      Үткән юлларга карыймда,

      Ашыкканда булганмын.

      Ашыгыпта ашыкмыйда —

      Шул юлларны узганмын.

      Кешеләрне генә түгел,

      Үзеңнедә …алдапта.

      Барысында тапшырабыз,

      Барыбер бер Аллаhkа..

      Гөнаh түгел гомер итү,

      Яшәүләргә омтылып…

      Хисапларны ясау кирәк,

      Калмасыннар онытылып…

      Үткәннәрне, киләчәкне,

      Кирәктер чамаларга.

      Догаларны кылыргада

      Вакытлар таба алырга.

      Уйланып

      «Уйланасың», нигә дисеңме,

      Уйланмыйча кая барасың.

      Гомер үтеп бара уйланмыйча,

      Уйланып та килә каласым.

      Алда әле бөтен юллар диеп,

      Вакыт җитми туктап уйларга.

      Ашыктыра, нидер ашыктыра,

      Ирек бирми булган уйларга.

      Үткәннәрдә бераз онытыла,

      Хәтер битләреннән җуела…

      Яңартып та булмый бик күпләрен,

      Шуңа кәеф кайчак коела.

      Язмыш яшәү юлы гына түгел,

      Адымнарны кирәк уйларга.

      Миннән уйлар, ерак түгел микән,

      Күмелеп утырам шундый уйларга.

      Уйлар килеп, уйлар китсәләрдә,

      Аз булсада кирәк уйлану.

      Булган ялгышларны төзәтүче,

      Күрсәтүче юлны – уйлар ул!

      Яз җыры

      Күпме җырлар язны мактаганнар,

      Яз турында кемнәр язмаган,

      Язлар сүзен күпме кабатлапта,

      Ул сүзләрдән туя алмаган.

      Кабатлана… җиhан уяна,

      Сабый керә тәүге язларга…

      Үсеп килә тагы яңа буын,

      Мохтаҗ булып тәүге назларга.

      Җылы кояшында яз аеның,

      Бөреләнә яңа яшеллек.

      Күрә алып олы матурлыкны,

      «Бәхетле чак» – диеп дәшәрлек.

      Язларда бит кеше матурлана,

      Күңелләре аның пакьлана.

      Яшәү өчен яңа көч табыла,

      Яңа җәйләр шулай башлана…

      Яз айлары никтер якын шулай,

      Яз аенда әллә туганга…

      Җылы кояш ныграк караганга,

      Җылы хисләр күбрәк булганга.

      Мәрхүмнәргә…

      Мәрхүмнәргә кайтчы диеп әйтмә,

      Юксынулар тирән булсада.

      Вакыт үткәч үкенүләр белән,

      Күңелләрең ашып тулсада.

      Кая булдың бергә булган чакта,

      Кайда булды синең уйларың.

      Аерылуга әллә ышанмадың,

      Яшәү мәңге диеп уйладың.

      Кемгә кирәк синең чәчәкләрең,

      Сусап ятса мәрхүм догага.

      Нигә аны кире чакырырга,

      Чәчәк әллә дога кыла ала.

      Хөрмәт күрми китә бу дөньядан,

      Догалар юк hаман мәрхүмгә.

      Кешеләрнең кылган изгелеге

      Дога булып кайтсын hәркемгә.

      Китәрбездә шулай онытылырбыз,

      Үзебездә шундый булганга.

      Аллаh ярдәменә мохтаҗлар без…

      Ярдәм итәр, дога кылганда.

      Туганлык

      Очрашулар