Роберт Әхмәтҗанов

Гомер биштәре / Котомка жизни


Скачать книгу

еллар,

      күк тулы тургайларым!

      Беренче моңым саркыган

      чишмәле тугайларым!

      Баш түбәмне күпмегәдер

      тургайга күтәргән тау!

      Бала чагым инешендә

      кояшлы зәңгәр атау!..

      «Татарстан – дастан!..»

      Татарстан –

      дастан!

      Алтын серкә оча арыштан!

      Тургай канаты астына

      сыйган туган ягым!

      Синдә туып гомер кимсенмәм…

      ..................................

      Очраттым мин кырда

      Чал Тарихны –

      Сөйли Татарстан исеменнән!

      Кичке тауларга карап

      Бу җирнең узган һәм

      булачак әрвахлары кебек,

      Сөеп-көеп туялмам, ахры,

           бу җирдә мин дә…

      Гаҗәпләндерә алмам көлеп-елап,

      сөеп,

      аерылышып-кавышып –

      беркемне дә…

      Шаулап,

      йолдыз коя алмас тавышым!

      Үтеп барган җәйгә

      Син, яшел җәй, бер кайтырсың тагын,

      сине таллар, гөлләр кабатлар.

      Биек күкләреңдә очар өчен

      булсын гына бездә канатлар!

      Һәр яфрагың, төсең кабатланыр,

      кышлар кичеп безгә кайтканда.

      Олы өмет кала иртәгәгә,

      кабатланмас Кояш батканда.

      «Кайту уңаена кисеп алдым…»

      Кайту уңаена кисеп алдым,

      Игенстан, яшел таякны.

      Лев Толстой өенә керәм гүя,

      үләннәргә сөртәм аякны!

      Игенчеләр иле! Догалы йорт,

      зур Ватанда кече Ватаным!

      Тургайларың һич тә җырлап туймый

      кырларыңның чәчәк атканын!

      Талларыңны сыгып шаулый моңнар,

      яфраклардан тама яфракка,

      бабайларның каккан казыклары

      шаулап яфрак ярган туфракта.

      Фани дөнья диеп ышансак та,

      фани хисләр юк ул бу якта!..

      «Көзге кара төндә мин, мосафир…»

      Көзге кара төндә мин, мосафир,

      үзем белән калгач бергә-бер,

      төн эченнән тавыш бирде бер кош:

      «Сәлам!» – диде гүя кемгәдер…

      Шомлы җилдә шаулап куйды әрем,

      җылымса җил урман куеныннан

      абагалар исен алып килде

      мезозойлар чоры ягыннан…

      Төн түренә очып барышы иде, –

      юл сорадым иптәш коңгыздан.

      Карадым мин шунда нәкъ түбәмдә

      чаткыланып янган йолдызга.

      Таныйсыңмы әллә, Сириус, мине?

      Мәңгелекнең якты мизгеле

      тып-тын гына балкый, ә күңелгә

      кычкырып ла янган шикелле ул,

      ерактагы Максат шикелле!..

      Галәм коесында талир тәңкә

      өмет бирде сүнгән күңелгә:

      йөргән чакта шушы яссылыкта,

      юк,

      ялгыз түгел,

      ялгыз түгел кеше бу Җирдә!

      «Тирә-ягым ап-ак юрган…»

      Тирә-ягым ап-ак юрган – бу кай төш?

      Моңа чаклы күргәннәрем булган төш…

      Торып чыксам, и, ни күрим, тышта – кыш!

      Борчылмагыз, барыбызга җитә эш!..

      …Яна