Роберт Әхмәтҗанов

Гомер биштәре / Котомка жизни


Скачать книгу

Гомеремнең яшел утарына – әремнәр,

      әрекмәннәр иленә,

           клеверлы кырларыма, җиләкле тауларыма,

               төклетуралар җиренә, кондызлы күлләргә бу

                   елда…

      Безнең Баллы Күл сазында узган елгы байгыш торна

           исән микән? Парын тапты микән,

               кайтты микән язын?

      Кайталмадым.

      Килә алмадың каршыма, Туган ягым.

      Сагындым кара урманым, сирәгәйгән

      туйралыгым, тугайдагы дегет чәчәкләре,

      тавык күзе, чыпчык кузгалагы, торна

      борчагы, эт эчәгесе, шайтан таякларыңа

      хәтле! Гүя чакрымнар артында гына түгел,

      вакытның аргы ягында яланаяк, яланбаш

      йолдыз асларында басып торам – синең

      уйчан улың, хыял диңгезенең мәрмәр кыяларын,

      галәмнең чиксез юлларын күреп

      туялмаган бер инсаны, мосафиры җирнең!

           Кайталмадым!..

               Син дә миңа кайталмыйсың –

      басу уртасында кулын болгап

      саубуллашкан яшел ябалдашлы чал карама…

           Кайталмадым еллар уртасында.

               …Сез кайтыгыз – ерак елларның яшь,

      сабый хатирәләре, дөньяга чык бөртеге

      аша караган чаклар, хыял иртәләре!

      Кайтыгыз сез, торна авазлары, иминлек

      җыры – шатлык елларының якты сукмагыннан

      үтсәк иде бергә – гомерләрдә!..

           Кайтыгыз сез, мин кайталмаган

      хыяллар, июнь киченең болын җырлары,

      Сабантуйларының сөю тулы уйчан моңнары,

      йөгерек чишмәләрнең сихәте

      булып, – безнең Яшьлек булып –

      алга, гомерләрне дәвамларга!

           Кайтыгыз сез – ата-анам аскан

      тәүге бишек сиртмәсенең кабатланмас

      иркәләве, Тормышның иң беренче чаңы –

      Туу Җыры булып!

      Җир кояшы

(Поэмадан өзек)

      Туган якта ничәнче көн

      өермәле ап-ак буран.

      Ак бураннар арасында

      дөнья шавын тыңлап торам.

      Гүя океанда һәлакәт –

      дулкын кага кыяларга.

      «Кошлар кайтыр микән язын

      тупылдагы

      шәрә калган ояларга?»

      Исән-имин саклансын дип,

      буш нигезгә берәр ырым

      калдырганмы хуҗалары?

      Дога булсын шушы җырым

      арган-талган канатларга,

      гарасатта, ялгыз калып,

      давыл кичкән корабларга.

      Җиде төннәр уртасында

      күңел әзер кабатларга

      шул доганы.

      Ак өермә, пыран-заран

      килә кошлар. Чак-чак кына

      ухылдый җир, нидер ава,

      имәннәрме шартлап сына:

      Әйтерсең лә чаң кага Җир

      бөек галәм упкынында.

      Җанга килгән аврал хәлен

      тоям кебек дулкынымда.

      Җир чайкала. Сүнә-яна,

      сүнә-яна күңел уты!

      Океандагы кораб төсле

      авылымның һәрбер йорты, –

      һәрбер уты

      сүнә-яна,

      яна-сүнә…

      Баганалар «SОS!» хәбәрен

      китерә кебек ава-түнә

      һәрбер йортка!

      Бу