Рузил Фазлыев

Гомер агышы. Шигырь. 6-й том. Стихи


Скачать книгу

Алла…» диеп офтанырга түгел,

      «Аллаhым» дип көндә дәшәргә.

      Тау башыннан

      Күперләрен чыгып Сөн елганың

      Тауларына менеп булган чак.

      Петртаудан түбәннәргә карап,

      Агыйдельне, Сөнне күргән чак.

      Күз күреме кадәр җәелеп киткән,

      Таныш таллык, күлләр, болыннар.

      Агыйдельне кара, ничә тапкыр,

      Уңга, сулга таба борылган…

      Туган җирне инде «күреп булмый»,

      Яшеллекнең калган… эчендә.

      Карлар яугач кышын карау кирәк,

      Ачыгырак күрү өченгә.

      Тау башында, бөтен дөнья ачык

      Дүрт ягыңа карый алырлык.

      Төнге күктә йолдыз күплегедәй,

      Меңәр таныш урын табырлык.

      Матурлыкны күрә алучылар,

      Аны табып, күреп соклана.

      Уфага дип юллар тотучылар,

      Тау башында бик еш туктала.

      Башка таулар җирдә булсаларда,

      Күренми шул андый офыклар.

      Шуңда тула, түгелердәй булып,

      Күңелеңдә булса бушлыклар.

      Пир амида

      Мең ел буе ирек бирми,

      Пирамида серләре…

      Хәким белән янәшәдә,

      Күпме байлык күмгәне.

      Кагылмаска диелсәдә,

      Чокыйларда, чокыйлар…

      Еллар буе" серен ачып»,

      Язуларын укыйлар…

      Авырулар куркытмыйлар,

      Кисәтеп язылганнан…

      Аңламыйча ни буласын

      Мәеткә кагылганнан…

      Байлык урыны шундамы?

      Ул заманнар үткәнме…?

      Пирамида серен белергә,

      Теләүчеләр беткәнме?

      Пирамида мираж кебек…

      Җир өстендә чокыр ул.

      Берәү төзер… Алданганның

      Барысында йотыр ул.

      Лөгать юкта

      Ахырысы тәмам адашабыз,

      Юлларында түгел, уйларда.

      Пандемия бөтен өлкәләрдә,

      Акыл җитми кебек уйларга.

      Барысында күреп булмасада,

      Күргәннәре уйга салырлык.

      Ниләр белән мәшгуль кеше бүген,

      Күпмеләре лөгать табырлык.

      Әсир итте, акча акырынлап,

      Колы булдык… инде беләбез.

      Акча бетсә, утлар, газлар сүнсә,

      Барып җитәр җирне күрәбез.

      Саттылармы безне шулай алдап,

      Үзебезме әллә сатылдык…

      Мөмкинлекләр көндә кимеп бара,

      Тыныч кына яшәп ятырлык.

      Запас җыеп була алыр микән,

      Белә алмасак күпме кирәген.

      Алдау чире басты дөньяларны,

      Табып булмый дөрес дигәнен.

      Тирән сазлык кебек бүгенгеләр,

      Чыгар юллар алда күренми…

      Тулып ашты «бәхет савытлары»,

      Ничек тора hаман түгелми…

      Хәлләр ничек?

      Хәлләр ничек дибез, сәләмләшеп,

      Очрашкәнда, яки күрешкәндә.

      Кешелекнең, олы билгесе ул,

      Кеше хәлен кеше белешкәндә.

      Аллаhка шөкер диеп әйтәсеңдә…

      Тезәсең… булган калганнарын

      Күргәннәрне, өстәл белгәннәрне,

      Дөньяларның