Рузил Фазлыев

Гомер агышы. Шигырь. 6-й том. Стихи


Скачать книгу

сине «бизәп» торсын,

      Кеше арасында йөргәндә.

      Кабатлада кеше кыланганны,

      Була алырсын «Кеша», попугай.

      Корт чактырып конфет суыргычны,

      Шаккатырлык итеп матурай.

      Мәзәк ясап күрсәт талантыңны,

      Шәрәләнеп йөре… урамда.

      Танылырсың үзең кебекләргә,

      Караучылар бик күп булганда.

      Ялган сөйлә, кеше ышандырып,

      Ышанмаган кеше, җүләр дип.

      Бурычлар җый белгән күргәннән,

      Хөкүмәт бар, әле түләр дип…

      Сәер тормыш, олы әкәмәттәй,

      Сәер җаннар бүген ярыша…

      «Хәерлегә булсын» дию кала,

      Күпләр әле, шөкер… карыша.

      Биектә

      Син килгәнгә көзем борчылмадым,

      Көттемдә диеп алай алдамыйм…

      Кайгырудан ниләр үзгәрә соң,

      Курыкканнарны мин, аңламыйм.

      Көзге кебек чагы гомерләрнең,

      Көзгедәге кебек сүрәтең…

      Ачык китап кебек үткәннәрең,

      Юк битләре… алда күрәсең.

      Бер калкулык кебек бу вакытлар,

      Уч төбендә менә, үткәннәр…

      Таулар әзләп йөргән сукмакларың,

      Тыкыраеп күптән беткәннәр.

      Адашырлык инде юлларың юк,

      Үткәннәрең синең – кыйбылаң.

      Күтәрелгән шушы биеклектә.

      Тора алсаң тыныч уй белән.

      Кеше хисе канат өсти бераз,

      Азга санар үтеп булганын…

      Онытыр ул, офыкларга карап,

      Тау башында инде торганын.

      Без бул… бүл…

      Чарасызлык урап ала кебек,

      Ни кылырга кеше белмәсә.

      Курыкулар шикләнүләр белән,

      Барыр юлын алда күрмәсә.

      Аңладылар кебек күпләр инде,

      Ялгыш юллар белән барганны.

      Алтын балык диеп хыялланып,

      Ярык тагарактта калганны.

      Сатып алып, нинди бәхет була,

      Кемдер саткан, күптән гөнаhта.

      Алыш биреш түгел, кара алдау,

      Алып килә безне гөнаhка.

      Шәмнәр януына омтылабыз,

      Яңа кыйбыла тапкан шикелле.

      Иман ерак, кыйбла җуелганда,

      Әйбәт яшәп булмый бит инде.

      Дус булаек, бай яшәек диеп…

      Башка теләк әгәр белмәсәк.

      Гомер буе чокыр чокыгандай,

      Күңел буш икәнен күрмәсәк.

      Бәхет хисен, күңел тоймаганда,

      Оялмыйча, йөрсәк шатланып…

      «Алга» диеп нигә кычкырырга,

      «Агач атка» менеп атланып…

      Бал корты

      Бал кортлары яши янәшәдә,

      Үрнәк булып хезмәт юлында.

      Балын җыя, очып чәчәкләрдән,

      Берни булмасада кулында.

      Ничә чакырым юллар оча алып,

      Бер тамчысын балның табырга.

      Үз гайләсен шулай туйдырырга,

      Кыш чыгарлык запас салырга.

      Умарталык үзе бер могъҗиза,

      Кеше белән алар берләшә…

      Алар тырышуын күреп кеше,

      Ак көнләшү белән көнләшә.

      Кыйммәт дару, тамчысы аның,

      Бал телеңне хәттә йоттырыр…

      Кешеләргә