хисләр кинәт усалланып,
Теләгәндәй тотып кыйнарга.
Кереп оялаган йөрәгемә,
Гомер чыга алмаслыклары.
Юллар көтә кебек никтер алда,
Үзең теләп бармаслыклары.
Утырасы иде бер сөйләшеп,
Фикер киңәш белән, кичләрен.
Таралырлар иде шул вакытта,
Авыр болыт кебек хисләрем…
Сынаулары булсын – барысыда,
Шулай итеп, кабул итәек…
Барысыда үтә бу тормышта,
Бу халәттә… сабыр итәек…
Утырасы иде бер сөйләшеп,
Уйлар хисләр белән бүлешеп.
Иң кыйммәте шундый кеше булу,
Сөйләшерлек, шулай күрешеп…
Күңел нинди
Аллаh cүзен, сүздә кушып кушып,
Гыйбәдәттә әгәр булмасак,
Кушканнарын аның үтәмәсәк,
Гамәлләрен белеп кылмасак…
Купшы кием, купшы сүзләр алар,
Тамашалар өчен бик кирәк.
Күз буяуга барысы ошап кала,
Шөкер сүзең булса бик сирәк.
Күңеленә hәркем үзе хуҗа…
Ниндиләрдән генә булсада.
Азлап азлап ул күренеп ала,
Нинди генә гамәл кылсада.
Бер карашы, бер җөмләсе житә,
Кешеләрне кайчак аңларга.
Кеше гомередә бит аз була,
Кайбер күңелләрне аңларга.
Серле дөнья кебек ул күңелләр,
Белеп бетерү мөмкин түгелдер.
Безне җиhан белән бәйләүчедә,
Кешеләрдә, шул ук күңелдер.
Авыл бетми
Авыл бетә диеп чаң сугалар,
«Бетүләргә» юллар салганнар…
Зарланырга өйрәнмәгәннәр бит,
Авылында яшәп калганнар.
Бер яктан ул туган җирләр булса,
Икенчедән яшәү халәте.
Барысында хaләл хезмәт белән,
Таба ала белү гадәте…
Авыл бетми, авыл бетә алмый,
Исемнәре бәлки үзгәрер.
Бутап булмый гадел караганда,
Авыл кешесенең йөзләрен.
Шәhәрләрдә җиңел тормыш эзләү,
Тәккәберлек бераз катыш ул.
Читтән күзәт; авыл малаеның,
Шәhәреннән кайчак кайтышын…
Рәхәт тормыш шулай төзеләме,
Әллә шулай качып китүме…
Олы көтүләргә кушыла алып,
Тормышларны җиңеләйтүме.
Шелтә була алмый берәүгәдә,
Кешеләрнең язмыш юллары.
Ихласырак, гаделерәк кебек,
Авыл кызы, авыл уллары…
Соңгы өмет
Соңгы өмет кебек яңгырыйдыр,
Иң кирәген әйтеп калулар.
Сәнәк белән суга язу кебек…
Кыек мыек, сыза алулар…
Аерылышуны көтү кирәк түгел,
Булмый калмас, алар булырлар…
Өметсезлек кебек тоелсада,
Олы өмет белән тулырлар…
Очрашулар кайчак кирәк булмый,
Әйтәселәр инде әйтелгән.
Башка юллар инде алда көтми,
Кирәк җиргә барып җителгән,
Җирдә тормыш эшкә йөргән кебек,
Һәр кешенең үзе hөнәре…
Эшкә бару, эштән кайту белән,
Үтеп