Рузил Фазлыев

Шигыри көндәлек. Шигырь. Том 9. Стихи


Скачать книгу

булган җырлар урынына,

      Истә калып тирән моңнары.

      Язмыш алда, гомер үтә бара,

      Җырның да бит була азагы.

      Төренсәдә алар тирән моңга,

      Җырлар булмый, язмыш газабы.

      Үз вакыты, үзе урыннары,

      Тота белә алу ул «кошны».

      Белү кыен алдан, язмышыңны,

      Оттырумы, әллә отышмы.

      Кое казу, суын табу

      «Энә белән кое казу» дигән,

      Татарның бер тирән мәкале.

      Эчтәлеге аша ишетелә,

      Асылы hәм аның мәкаме.

      Китап үзе, гыйлем капчыгы ул,

      Язмышларда… анда язылган.

      Укый алып, аны укыганда,

      Бар гомерең анда, ябылган.

      Киләчәгең анда билгеледәй,

      Күпме үтелгән анда юллар бар.

      Үзеннекең танып алып була,

      Бихисап күп булган юллардан.

      Тирәнлеге, кое гына түгел,

      Уйларыңны әгәр җигә алсан.

      Байлыгыңда арта гына бара,

      Нәфесеңне генә җинә алсаң.

      Ишетмәсәң китап «сөйләгәнне»,

      Ялгышларга юллар ачылган.

      Ничә буын аша, сабак булып,

      Үтә, үтә кеше башыннан.

      Җәйге төннәр

      Җәйге төннәр тыныч вакыт,

      Йолдызлы да, җылы да.

      Туктап торып яллар итә,

      Җәйнең дәртле җырыда.

      Тынып кала кошларыда,

      Көннәр буе сайраган.

      Әйтерсеңлә бөтен җиhан,

      Тынычлыкны сайлаган.

      Бардыр инде сирәк мирәк,

      Йокысызлар, парлылар.

      Кемнәр төндэ бар хисләрен,

      Үлчәүләргә салдылар…

      Тыныч төннәр, таңга кадәр,

      Эндәшмичә түзә алыр.

      Яралары була калса

      Таңнар җитеп, төзәлер…

      Актаныш

      Агыйдельнең биек ярларында,

      Тау башында тора Актаныш.

      Ядкәредәй булып милләтенең,

      Татарларга хәзер бик таныш.

      Яшә шулай, якты маяк булып,

      Тарихларда калып, макталып.

      Агыйдельнең агымнары кебек,

      Озак гасырларга сакланып.

      Ак исемнән, ак хыяллар туып,

      Ак юллары әле салыныр…

      Актанышым диеп җыр сузучы,

      Киләчәгендә дә табылыр.

      Көнчыгышы булып милләтенең,

      Син калырсың hаман ак булып.

      Сәхнәдәге Агыйдельдәй булып,

      Макталырлык матур як булып.

      Тау башында үсә Актаныш,

      Ак булуы калыр сакланып.

      Бед (з) некеләр диеп горурланып,

      Сокланырлык булып – таң калып.

      Күңел көче

      Күңел тарту, күңел тартылуы,

      Еракларга таба күчәме…

      Тоймаганга, әллә онытканга,

      Якын гына булган кичәне.

      Күңел тарта, әйтми сәбәбен,

      Әйтәләр бит,«тартса күңелең».

      Кыен була кабул итүләре,

      Күңелеңә якын түгелен.

      Күңел «сүзе», юллар табу кебек,

      Кайсы якка, кайчан баруның.

      Бик кирәк диеп уйланылган,

      Урыннарга бармый калуның.

      Сиңа сайлый мөhим булганнарын,

      Кәлебеңә