янги маънавий-маданий-маърифий вазифаларини белгилаш ва ечишда ижодкор зиёлиларнинг ёрқин вакилларига суянди, мамлакат олдида турган вазифалар ҳақида улар билан ҳамиша мунтазам фикр алмашишни йўлга қўйди, фикрлар ранг-баранглиги, плюрализм, қарашлар эркинлиги ва дахлсизлигини рағбатлантирди. Шундай ўта тўлқинли, масъулиятли даврда Эркин Воҳидовнинг парламентда аввалда ошкоралик, сўнгроқ Халқаро ишлар ва парламентлараро алоқалар қўмиталарининг раиси бўлиб ишлаши бежиз эмас эди. У янгидан вужудга келаётган демократик парламентаризмнинг асосларини яратишга ўз муносиб улушини қўша борди. Парламентимиз халқаро алоқаларининг беқиёс кенгайиши муносабати билан у 1995 йилдан эътиборан Халқаро ишлар ва парламентлараро алоқалар қўмитасининг раиси лавозимида ЕХҲТ Парламент Ассамблеясининг анжуманлари ва семинарларида Ўзбекистон делегацияси аъзоси ҳамда раҳбари сифатида қатнашди (Олий Мажлисимиз 1993 йилдан буён ЕХҲТ аъзоси). Шу билан бирга жаҳоннинг 140 парламенти аъзо бўлган халқаро ташкилот – Парламентлараро Иттифоқнинг конференцияларида фаол иштирок этди, муҳим ҳужжатлар қабул қилинишида ҳисса қўшди.
2000 йилдан буён Эркин Воҳидов Европа ҳамкорлиги билан Ўзбекистон ўртасида келишувга мувофиқ тузилган «Ўзбекистон – Европа Иттифоқи» парламент ҳамкорлик комитетининг ҳам раиси, Ўзбекистон делегациясининг раҳбари сифатида ҳам фаолият кўрсатди. 2005 йилда Эркин Воҳидов Ўзбекистон Олий Мажлиси Сенатининг аъзоси этиб рўйхатга олинади.
Дунёнинг кўпгина мамлакатларида Эркин Воҳидовни Ўзбекистоннинг ҳаётий манфаатларини кўтариб чиқувчи босиқ, қатъиятли, салоҳиятли сиёсатчи сифатида яхши танийдилар. Эркин Воҳидов XX асрда етишган халқ дипломатиясининг ёрқин намояндаси каби дунёнинг қайси ерида бўлмасин, ҳамма вақт мамлакатимизда бораётган тарихий янгиланиш, ўсиш-ўзгариш жараёнлари ҳақида жаҳон аҳлини воқиф этади. Мамлакат ва халқ обрўси учун зарур сўзни айтади. Унинг мунаввар толейига шундай элни сўз билан мўътабар этмак шарафи ёзилган. Толенинг бу амрини юртнинг чин ўғлони сифатида аъло ўтамакка у ҳамиша ўзини тайёр сезади.
Унинг ёшликдаги Она-Ватанга жонни фидо этишга, ўла-ўлгунча унга жон бағишлаб хизмат қилишга берган ваъдаси бор эди. У ваъдасининг устидан мана шунча тарихий замонлар ўтиб қандай чиқди?
Ўзни фидо этмаклик аҳди ўз ичига нималарни олади? Нималарни тақозо қилади? Бунга унинг бутун ранг-баранг, салмоқли ижодиёти, ижтимоий инсоний тинимсиз фаолияти, Ўзбекистон шон-шавкати, обрўси учун олиб борган ва олиб бораётган баҳслари, муҳокамалари, аччиқ ҳақиқатларни кўтариб чиқишдан чекинмайдиган фуқаролик жасорати маълум даражада жавоб бўлолади.
Эркин Воҳидовнинг дунёқараши, эстетик меъёрлари анча мураккаб даврларда, мураккаб шароитларда, лекин ўта интенсив тарзда шаклланиб борди. Бу шаклланишга тадрижийлик, бир поғонадан иккинчи поғонага кўтарилиб бориш, ҳаракатчанлик хос бўлганлигини кузатиш мумкин.
У ҳақ сўзни