үзем илтеп бирермен.
Вәсимә. Юк!!! Үзегез алып китеп теләсәгез нишләтегез, Сәлимәгә бирмим.
Сәлимә. Син закон чыгаручы түгел, Вәсимә. Законны хәзер болар чыгара. Алар Вәсимне миннән үтерттерергә телиләр. Шулай бит, кызлар? Вәсимне мин үтерергә тиешме?
Вәсимә. Вәсим! Син нигә бер сүз дә дәшмисең?
Вәсим. Миңа кайсыгыз үтерсә дә ярый.
Вәсимә. Их, Вәсим, Вәсим! (Җырлый.)
Яратышкан идек бит без,
Сөешкән идек.
Син минеке, мин синеке,
Диешкән идек.
Тулган айны икәү бергә
Калкыткан идек.
Таң аттырып, җирнең йөзен
Балкыткан идек.
Сандугачларны уятып
Сайраткан идек.
Гашыйклар гына җырларлык
Көй тапкан идек.
И Вәсим, Вәсим… Ничек син ятлар кочагында үләргә ризалык бирәсең? Мин сине кочаклап үтерә алмас идеммени? (Вәсимне кысып кочаклап.) Бирмим, берегезгә дә бирмим, үзем кочаклап үтерәм.
Шарлотта…
Наташа. Дура.
Хөллия. Тиле.
Сәлимә. Аерып алыгыз инде, ни карап торасыз?
Хөллия. Мин әле сезгә карап торам. Үзегез шундый чибәр, ниндидер җирәнгеч җан иясенә ымсынасыз. Килегез әле, кочаклыйм үзегезне. (Сәлимәне кочаклый.)
Сәлимә. Кит, кытыгымны китерәсең. (Хөллия кочагыннан ычкынып чыгып йөгерә.)
Хөллия (Кочаклашып торган Вәсим белән Вәсимәгә күрсәтеп). Моны нишләтәбез?
Вәсимә. Ул үлде. (Вәсимне кочагыннан чыгара.)
Вәсим егыла.
Күрәсезме, ул үлде. Мин кочаклап буып үтердем.
Наташа. Ну и баба. Мне бы такую. Пойдём с нами, дорогая.
Вәсимә. Куда?
Наташа. В рай. В раю с нами будешь жить.
Вәсимә. Ярый. Мин бу азгынны күмим дә килермен.
Хөллия. Көтәбез.
Җырлашып чыгып китәләр.
Вәсимә. Рәхмәт, Вәсимем. «Үл!» дип әйттем колагыңа, үлдең. Бу егетлегеңне мәңге онытмам.
Вәсим. Шундый тәмле итеп кочакладың, ничек инде үлмисең.
Вәсимә. Рәхмәт, бәгырь кисәгем. Мин сине һәрвакыт шулай кочаклармын.
Вәсим. Мин дә шулай үләрмен.
Вәсимә. Кочаклашып үләрбез без үлгәндә дә.
Вәсим. Кочаклашып көләрбез без көлгәндә дә.
Вәсимә. Кызыкмассың Сәлимәне күргәндә дә.
Экранда язу:
«Әтисез бала булса да,
Ирләрсез бала булмый».
Гузелька белән Наташеньканы ияртеп, Варвара керә.
Варвара. Гузелька, начинай!
Гузелька. Вәсим абый, без сине
Кайткан өчен котлыйбыз.
Безнең әтиләрне дә
Кайтарырсыз дип уйлыйбыз.
Варвара. Наташенька!
Наташенька. Дядя Вася, спасибо,
Что вернулись вы к нам.
Наших пап тоже верните,
Они очень нужны нам.
Вәсим (кызлар каршына тезләнеп). Нинди чибәр кызлар. Әниләрегез бармы?
Варвара. Балаларга якын килмәгез, педофил ясап, судка бирербез. Гузелька, продолжай.
Гузелька. Вәсим абый, без сезгә
Гел рәхмәтләр укыйбыз
Үсеп җиткәч, мәктәптә
«Отлично» га укырбыз.
Вәсим. Һай, рәхмәт. (Варварага