Ильгиз Зайниев

Бәби / Дитя


Скачать книгу

бәреп керергә хокукы юк!..

      Эльба. Ләкин алар бит этләр, әфәндем? Безнең дошманнарыбыз!

      Рудольф. Әйе, этләр – дошманнарыбыз! Ә сез, шулар янына килеп, безне хурлап йөрисез.

      Виолетта. Юкка бәйләнәсең, кадерлем…

      Рудольф. Юккамы? Ә монда килеп, атлаган саен кыйналып китү, сезнеңчә, безгә дан өстиме?

      Эльба. Нишләп кыйналыйк ди әле? Алар безне куалап та тоталмыйлар!

      Рудольф. Менә-менә! Шуңа күрә «куркак» дигән даның таралган да инде. Эт күрүгә, табан ялтыратасың.

      Эльба. Минме? Мин кайчан качканым бар? (Көлеп торган Джудиның арттан башына сугып ала.) Нәрсә ыржаясың?

      Джуди. Син нәрсә тәпиләреңне сузасың!

      Рудольф. Тынычланыгыз. (Джудига.) Бар, кара, беркем дә юкмы? Китәбез.

      Эльба. Мин үзем!

      Джуди. Үзем! Сиңа ышаныч юк!

      Эльба. Син ул чепи күз!

      

      Виолетта. О, хәзер иң кызыгы башлана!

      Рудольф. Бирәм мин сиңа кызык… Качыгыз!

      Барысы да яшеренәләр. Алехо килеп керә. Ул башы белән нәрсәгәдер бәрелгән.

      Алехо. Менә бит, менә бит, ә! Кирәк булса… Мин бит анда берни юк дип торам, пыяла икән. Ярты акылым шул пыялага сыланып калды булса кирәк. Ах, ах, ах! (Бер чүпрәк алып, башын бәйләп куя.) Уф, уф, уф! Ничек болай булды соң әле бу? Мин бит урамга чыгарга тиеш түгел идем. Тилеләр, балконны ачып калдырганнар. Разве так можно? Мин бит очарга сәләтле! Хәзер каян табам инде мин ул балконны? Ах, ах, ах! Тәк, тәк, тәк! Мин хәзер кайда? (Як-ягына карана.) Фу! Фу! Фу! Шакшы! Юк, мин монда торалмыйм, миңа очып китәргә кирәк! (Очып китмәкче була, аннан туктап.) Техник сәбәпләр аркасында бүгенге рейсыбыз тоткарлана!

      Әлегә чаклы түзеп торган мәчеләр шаркылдап көлә башлыйлар. Аны сырып алалар.

      Тәк! Тәк! Тәк! Нәрсә бу? Эһе, бандитлар? Мине куркытмакчы буласызмы? Акча юк, килмәгез дә! Минем каратэ-до буенча кара пояс! Уф, йөрәгем! (Аңын җуеп егыла.)

      Рудольф. Клоун!

      Эльба. Менә хәшәрәт!

      Виолетта. Бу нәрсә соң шундый?

      Рудольф. Кем белсен аны хәзер. Кеше кулына эләккәнче, берәр рәтле кош булгандыр, мескен!

      Джуди. Нишләтәбез?

      Эльба. Әйе! Әрәм булып ята бит!

      Рудольф. Әрәм булмасын, ашагыз үзен!

      Алехо (сикереп тора). Ничек инде «ашагыз»? Кемне? Минеме?

      Эльба. Минем мондый карачкыны ашаганым юк әле!

      Алехо. Минме карачкы? Мин, беләсең килсә… Мин…

      Рудольф. Кем?

      Алехо. Мин – тутый кош!

      Виолетта. Кем?!

      Алехо. Тутый кош – попугай! Белмисезме? Наданнар!

      Рудольф. Поп…

      Алехо. Попугай! Африкадан!

      Виолетта. Каян?

      Алехо. Африкадан! Анда һәрвакыт җәй!

      Виолетта. Һәрвакыт җәй?! Рудольф, минем Африкага барасым килә!

      Рудольф. Кысылма… Нәрсә инде ул Африка? Кайсырак җирдә ул?

      Алехо. Африка ул – мәңге кояш! Африка ул – мәңге җылы! Африка ул еракта! Анда песиләрнең бер мыегы гына да сезнең койрык кадәр!

      Эльба. О! Алайса, этләре нинди?

      Джуди. Әйе?

      Алехо. Африкада… этләр юк!

      Рудольф. Ничек инде? Этләрсез мәчеләр ни эшли соң анда?

      Алехо. Африкадамы? Африкада мәчеләр тутый кошлардан