rong>ЯХШИЛИК ҲАММАГА
ЯРАШАДИ
4-жилд
Мақолалар
Очерклар
Эсселар
ТОШКЕНТ-2022
ПРЕЗИДЕНТГА МАКТУБ
Ҳурматли Шавкат Миромонович!
Яқинда халқ депутатлари Тошкент вилояти Кенгашининг навбатдан ташқари сессиясида Сиз билан бўлиб ўтган учрашувни мен меҳнаткаш юртдошларимнинг улкан ташаббуслар, ёруғ истиқбол билан учрашуви сифатида қабул қилдим.
Шу аснода қалбимда, юрагимда туғилган баъзи фикр-мулоҳазаларимни мактуб орқали ифода этишга жазм қилдим.
Аслида, Сизнинг ташрифингизни ҳар бир вилоят аҳли орзиқиб кутади. Сизнинг қадамингиз етган жойга қут-барака, файз кириб келади, халқнинг қанчадан-қанча муаммолари ечим топади.
Сизнинг кўп миллатли халқимиз, жонажон Ватанимиз, янги Ўзбекистон учун кўрсатаётган фидойилигингизни заҳматкаш, ҳалол, олиҳиммат халқимиз, дунёнинг манаман деган арбоблари ва сиёсатшунослари ҳам эътироф этиб турибди.
Бундан фахрланмай, куч-шиддат олмай бўладими?
Аммо, очиғини айтиш керак, бугун “Давлат раҳбаримиз қандай ишлаяпти-ю, биз қандай ишлаяпмиз?” деган савол кўпчилигимизни ўйлантириши лозим.
Тан олиш керак, биз Сизнинг азму шижоатингиз, тезкорлигингиз олдида ожиз қоляпмиз.
“Наҳотки, битта инсон шунча ишга улгуриши мумкин?” деган ҳайратли савол барчамизнинг кўнглимиздан кечмоқда, десам, янглишмаган бўламан.
Қани энди, барча вазир ва ҳокимлар, мутасадди раҳбарлар, ҳаммамиз Сиз каби жонкуярлик, қатъият ва талабчанлик кўрсатиб ишласак эди…
Учрашувда иштирок этар эканман, мана шундай ўй-фикрлар хаёлимда бўлди.
Хўш, вилоят раҳбарлари ва биз – фаолларга нима етишмаяпти?
Энг аввало, бирлик, жипслик етишмаяпти, ватанпарварлик, миллатпарварлик етишмаяпти. Шахсий намуна, шахсий фидойилик етишмаяпти.
Тошкент вилояти Худо берган унумдор заминга, оқар сувга эга. Деярли ҳар бир шаҳар ва тумани пойтахтга яқин. Қарийб марказга тенг имконият ва шароитларга эга жойда кутилган натижага эришолмай, доимо хижолат бўлиб юришдек мулзамликдан қачон қутуламиз? Қачон кўзимиз очилади?
Ўйлайманки, бугун мана шу саволлар барчамизни ўйлантириши, ҳеч биримизга тинчлик бермаслиги керак.
Вилоятимизга ташрифингиз мобайнида айтган сўзларингиз, айниқса, бир фикрингиз мени чуқур ўйга толдирди.
“Бугун бу ерга келишдан мақсадим, – дедингиз Сиз куюниб, – Тошкент вилоятида ҳам замонга муносиб шароит яратиш. Вилоятда салкам 3 миллион аҳоли бор, уларнинг 150 минг нафари ишсиз. Шунинг учун ҳар бир маҳалладаги “ўсиш нуқталари”ни топиб, шунга жавобгарларни белгилаб, керакли маблағларни топиб, одамларни иш билан таъминлашимиз керак. Ичимлик суви, электр энергияси, йўл ва бошқа шароитларни яхшилаш зарур. Соғлиқни сақлаш, таълим-тарбия, маданиятни кўтариш керак.
Бу мақсадларни амалга ошириш учун вилоятда йирик ва ўрта лойиҳалар ишлаб чиқилиб, уларнинг ижросига 119 триллион сўм йўналтирилади. Ҳали ҳеч бир ҳудудда марра бундай катта олинмаган”.
119 триллион сўм – айтишга ҳам осон эмас бу рақамлар!
Лекин биздан – Тошкент вилояти аҳлидан бунга нисбатан бўладиган жавоб, кўрсатиладиган амалий натижа, самара ҳам шунга яраша бўлса эди!
Сиз ўз нутқингизда вилоятда ерга муносабат энг оғриқли масалалардан бири эканини очиқ-ошкора айтдингиз:
“Тошкент вилоятида халқни нима қийнаяпти? Аввало, ерга бўлган муносабат. Чунки ернинг эгаси йўқ, талон-торож кўп. Ким кимга сотяпти – ҳеч кимнинг иши йўқ… Вилоятда ер масаласи ҳал этилмас экан, барака бўлмайди.
Шу боис кеча мен Қонунчилик палатаси Спикери, Бош прокурор, Олий суд раиси, адлия вазири ва вилоят раҳбари билан маслаҳатлашдим. Ер масаласида Тошкент вилояти бўйича алоҳида қонун қабул қиламиз. Бу қонун бошқа вилоятлар учун ҳам асос бўлади”.
Дарҳақиқат, вилоятимиз халқи меҳнаткаш, ернинг тилини ҳам, қадрини ҳам яхши тушунади.
Сиз куюниб айтганингиздек, ерга бўлган эгасизлик муносабатини тубдан ўзгартиришимиз, бу борадаги коррупцион ҳолатларга бутунлай барҳам беришимиз керак. Ернинг ҳар қаричида миллионлаб одамларимизнинг ризқу насибаси бор, хайру баракот бор.
Халқнинг овози – бу ҳақиқатнинг овози.
Сизнинг вужудингизда, қалбингизда ҳамиша мана шу овоз, ҳақиқат ва адолат овози жаранглаб туради.
Республика Маънавият ва маърифат кенгашининг йиғилишида қатнашиб, бир гапингиздан жуда таъсирланган эдим.
Сиз халқ дардига дахлдор мавзуда сўз юрита туриб, “Бу — менинг ичимдаги кўз ёшларим”, деган эдингиз. Чунки миллат мардларининг кўз ёшини ҳеч ким кўрган эмас.
Сиз яна: “Қоғозсиз гапирсам, юрагимни очиб гапираман”, дедингиз. Мен бу сўзингизни шундай шарҳладим – Президент