Йўқ албатта. Армани Агатон Афанди 1868 йилда ҳам Байиндирлик Вазиримиз (Социал Таъминот вазиримиз) эди, ҳамда Почта-Телеграф вазиримиз.
1877 йилда Оҳаннес Афанди Даништай уямиз (Маслаҳат кенгашида аъзолари-миздан бири) эди. Тижорат ва Зироат вазиримиз эди.
1879 йилда армани Сово Пошо Ҳорижия (Ташқи ишлар) вазиримиз эди. 1885 йилда Агоп Пошо олдин Ҳазина-и хосса, сўнгра Молия вазиримиз эди. Мажлис-и Мабусондан айрилиб Арзирумга келди. Мавро Кордато Ўрмон вазиримиз эди. Кейинчалик Байиндирлик вазиримиз армани Холлачян бўлганди.
Болқон уруши йилларида Габриэл Норадунгян Афанди Ташқи ишлар вазиримиз, Оскан Афанди Почта нозиримиз, Басаря Афанди Бойиндарлик нозиримиз, Сакиз Оҳаннес Пошо Хазина-и Шоҳона нозиримиз сифатида ҳукуматимиз таркибида эдилар.
Давлатимизнинг юқори поғоналарида юксак вазифаларга қўйилган армани ватандошларимизни санамайман. Фақат шуни билишингизни истайманки, Биринчи ва Иккинчи Машрутият Мажлисларимизда ўттиз нафар армани ноибимиз эл хизма-тида эди. Масалан, булардан Арзирум ноиби Каракин Пастирмадиан Афанди руслар Арзирумга бостириб кирганларида Мажлис-и Мабусонни ташлаб, Арзирумга келган, атрофига тўплаган бир тўда бебошлар билан бирга рус ҳарбий кучларига жону бош билан ёрдамчи бўлишга борганди.
Мавзу минг саҳифа билан ҳам англатиб бўлмайдиган даражада ҳазиндир. Даҳ-шатга солувчидир. Фақат шуни билдиришни истайман: Армани-Турк муносабат-ларида бизга юкланиши мумкин бўлган ҳеч қандай айб йўқ. Кечагидай бугун ҳам хиёнатга дучор бўлган бизмиз. Кечагидай бугун ҳам биз миллат сифатида армани душманлиги учун ҳадаф бўлаётирмиз.
Эски миллатвакилимиз (ноибимиз) Комрон Инон айтганидай: “Дунёда
энг кўп душмани бўлган миллатларнинг бошида ғолибо биз турибмиз.”
Биз, минг йилдан бери, Онатўли тупроқлари узра Курдлар билан бирга
яшаймиз. Курдлар билан апоқ-чапоқ бўлганчалик ҳеч бир миллат билан авпоқ-чапоқ бўлмадик.Минг йилдан бери курдларни доим ўзимиздан деб билдик. Асли курд миллатвакилларимиз, вазирларимиз, бош вазирларимиз, Президентларимиз, ҳарбий қўмондонларимиз ва энг юксак нуқталардаги бюрократларимизнинг васиқалари кўтарилса, ҳар ҳолда 500-600 саҳифалик бир китоб чиқар ўртага. Ана шундай апоқ-чапоқликларга қарамай, шу ПКК (курдлар партияси)нинг хиёнатини қандай изоҳлаш мумкин?
Хиёнат ё душманлик, шунчаки қуролланиб тоғларга чиқиш эмас.
Масалан, бизни миллат ҳолига келтирган маданий қадриятларимизни йиғиб,
уни буёққа, буни уёққа ажратишга киришиш ҳам туркка душманлик демакдир. Кескин ишонч билан ёзаман: Турк тилимизни аҳмоқона усулларимизни титкила-ганлар уни оддий бир қабила тили ҳолига келтиришни истаганлар, миллатимизнинг энг таҳликали душманларидирлар.
Лойиқликни (динни мактабдан айириш сиёсати) дингадушманлик тарзида тушунганлар ва тушунтирганлар бизнинг қонли-пичоқли ҳасимларимиздирлар.
Тарихимизни хўрлаганлар, анъаналаримизни-одатларимизни титкилаганлар,