Taraskonlu Tartaren. Альфонс Доде

beraber Tartaren gitmiyordu.

      XI

      Kılıç Darbesi

      Efendiler, Kılıç Darbesi İğne Darbesi Değil!

      Hakikaten hareket etmek niyetinde mi idi! Nazik mesele. Ve Tartaren’in hayatını yazan buna cevap vermekte çok müşkülat çekecek.

      Mitaine’nin vahşi hayvanları Taraskon’u terk edeli üç ayı geçmiş ve aslan avcısı yerinden hâlâ kımıldamamıştı. İşin sonunda safdil kahramanın gözü yeni bir serap ile kamaştı da kendini Cezayir’e gitmiş farz ediyordu.

      İhtimal ki yapacağı avları naklede naklede Şanghay’da konsolos bayrağını çekerek Tatarlara “pat pat” ateş ettiğini zannettiği gibi temiz niyetle aslan avladığını mı zannediyordu.

      Maalesef bu sefer de Taraskonlu Tartaren serabın kurbanı oldu. Lakin Taraskonlular öyle olmadılar. Üç ay bekleyip de avcının henüz çantalarını hazırlamadığını görünce mırıldanmaya başladılar. Costecalde tebessüm ederek diyordu ki:

      “Bu da Şanghay işine dönecek.”

      Bu söz Taraskon’u altüst etti. Tartaren’e kimsecikler inanmaz oldu.

      Safdiller, korkaklar, Bézuquet gibi bir pireden korkup kaçan ve gözlerini kapamadan bir tüfek atamayan kimseler bilhassa aman vermiyorlardı. Kulüpte kale meydanında müstehzi bir tavırla zavallı Tartaren’in yanına geliyorlar, “Ey, başka türlü… Seyahat ne zamana…” diyorlardı.

      Costecalde’ın dükkânında artık onun fikirlerine kimse inanmıyor, kasket avcıları reislerini inkâr ediyorlardı!

      Sonra işe hicivler de karıştı. Mahkeme Reisi Ladevése boş zamanlarında Provance’lı lisanıyla manzumeler yazardı; bu lisanda bir şarkı yazdı ve pek ziyade muvaffakiyet kazandı. Bu şarkıda Gervais isminde bir büyük avcıdan bahsolunuyordu. Bu avcının müthiş silahı Afrika aslanlarını son ferdine kadar öldürecekti. Maalesef bu şeytan silahta garip bir hassa vardı: Daima doldurulur hiçbir zaman atmazdı.